Popmuziek

Wat is popmuziek? Ongeveer 40 jaar geleden werd er over popmuziek gesproken het is nog steeds niet bekend wat de echte betekenis is.Wat is nou bijvoorbeeld wel en wat is geen popmuziek?Popmuziek was in de vijftiger jaren een nieuwe muzieksoort.Het was niet te vergelijken met andere soorten muziek.Het woord ‘’popmuziek’’ is afkomstig van de Engelse benaming ‘’populair music’’.Dat woord is bedacht in de vijftiger jaren toen rock en roll bekend was in de jeugd.Het woord popmuziek kreeg dus een andere betekenis maar de naam blijft hetzelfde.Een band hoeft dus niet speciaal populair te zijn om popmuziek te maken.De oorzaak van deze verwarring is het Engelse en Amerikaanse gebruik van het woord ‘’popmusic’’.Hier bedoelt men echt populaire muziek (lichtere muziek).Van hardrock tot smartlappen.In Nederland is dit niet zo, hier maken we ze in 2 soorten:popmuziek en amusementsmuziek.Dat betekent dat veel populaire muziek niet tot de popmuziek behoort zoals bijvoorbeeld theater of musical. De belangrijkste stijlen die in de afgelopen 30 jaar zijn ontstaan zijn: rock en roll, hardrock, jazzrock, latin rock, reggae, soul, disco, punk en new wave. Blues en rock en roll is meestal de basis van popmuziek. Popmuziek in de zeventiger jaren: De popmuziek was rustig begonnen door een paar gebeurtenissen: de hippie beweging werd in Amerika demonstratief opgeheven, de Beatles gingen uit elkaar en een aantal grote popmuzikanten overleed zoals Jimi Hendrix, The king Elvis Presley en Brain Jones van de Rolling Stones.De popsterren van de zeventiger jaren zijn:Pink Floyd, Genesis en Queen.Deze rustperiode werd door de popmuzikanten gebruikt om hun eigen stijl de beste te maken.Daarnaast probeerde mensen ook steeds een nieuwe muziekstijl te ontwerpen zoals glitterrock.
Glitterrock: Bij glitterrock ging het niet echt om de muziek maar meer om het uiterlijk.Belangrijke kenmerken waren: bizarre make-up, opvallende kleding en flitsende lichtshows.De muziek was dan meestal gewoon eenvoudige hardrock.Een voorbeeld van een glitterrock is bijvoorbeeld Alice Cooper. Disco in de zeventiger jaren: In de zeventiger jaren is ook de beroemde ‘’disco’’ muziek ontstaan.Bij disco muziek is het de bedoeling dat je helemaal aan niks denkt omdat de muziek eigenlijk helemaal nergens op slaat.In de zeventiger jaren was er een echte ‘’disco rage’’. De oorzaken hiervoor waren: -De jeugd had steeds meer geld en vrije tijd zodat er in de weekenden steeds meer naar discotheken werd gevraagd.Want daar draaiden ze deze discomuziek. -De muziek van live optredens werd veel duurder en een discjokey was veel goedkoper.De muziek was vooral ritmisch, vrolijk en probleemloos.Men ging meer ritmeboxen gebruiken waardoor het allemaal wat luider klonk.De zang in discomuziek werd meestal verzorgd door vrouwen.De overgang tussen soul en disco was ongeveer tussen 1973 en 1976.Een belangrijke disco artiest was Donna Summer. Discoplaten: Voor discotheken kwam er speciaal een nieuwe soort plaat uit op de markt: de 30cm maxi single.De originele hit werd verlengd tot ongeveer 12 minuten.Zo konden de mensen 12 minuten non stop dansen.Discomuziek bestaat eigenlijk uitsluitend uit platen, disco groepen of live optredens kwamen bijna niet voor.Veel discogroepen konden zelf namelijk bijna niet spelen, ze acteerde voor televisie of shows zoals Village People. Reggae: Reggae is de echte muziek van de zwarte bevolking van Jamaica.De muziek is een boodschap.Deze boodschap had van alles te maken met de gevoelens van de bevolking van Jamaica.De meeste reggaemuziek heeft ook een plaatselijk dialect.Reggae werd in de zeventiger jaren bekend omdat de ‘’black power beweging’’ in Amerika kwam. Instrumenten die bij deze muziekstijl werden gebruikt waren:basgitaar,sologitaar,keyboard en slagwerk.Een bekende reggae artiest is Bob Marley. Punk: Deze harde en agressieve rock-stijl werd voor het eerst gebruikt in 1976. Het was een vorm van protest tegen de popmuziek die op dat moment hoog gewaardeerd werd, ze beschuldigen de popmuziek dat ze zich niet genoeg op de jongeren richten. Dit sloeg onder andere op de Rolling Stones. De optredens waren meestal niet echt spectaculair, ze richten zich echt alleen op de muziek en de teksten. Er werd uitsluitend keihard, snel en agressief gespeeld en met eenvoudige instrumenten: slaggitaar, bas, drums en zang. De dans bij deze muziekstijl was de zogenaamde "pogo-dans" het zo hoog mogelijk op en neer en tegen elkaar opspringen. De mensen die op deze muziek afkwamen waren over het algemeen rijkelijk versierd met veiligheidsspelden en kettingen en jongens en meisjes droegen rode en zwarte make- up en hadden meestal korte haren. De fans waren vaak jonge blanke scholieren uit de achterbuurten van de grote steden.
Popmuziek in de tachtiger jaren: Popmuziek is een weerspiegeling van wat er in de maatschappij gebeurd.Veranderingen in de maatschappij zullen dus tot verandering in de popmuziek leiden.Typische zangers/zangeressen van de popmuziek in de tachtiger jaren zijn: Madonna, Michael Jackson en Prince.De muziek van de tachtiger jaren was vooral technisch knap en gericht op het uiterlijk en onpersoonlijk.De jaren tachtig staan dan ook in het teken: technologie, automatisering en werkloosheid.Muzikale veranderingen in de popmuziek van de jaren tachtig:Veel muziek komt tegenwoordig (vanaf de jaren tachtig) uit de computer, dit is vooral voor discomuziek.Zelf de stem, het enige instrument dat nog niet uit de computer komt, word vaak nog elektronisch sterk vervormd.Het belangrijkste kenmerk van de popmuziek in de jaren tachtig kan je wel ‘’de invloed van techniek’’ noemen.Ook worden bij alle stijlen de akoestische instrumenten steeds meer vervangen door synthesizers, waardoor de stijlen steeds meer op elkaar gaan lijken.Het totale aanbod van stijlen wordt in de jaren tachtig minder dan de afgelopen jaren.Dit had 2 oorzaken: -Aan de ene kant verdwenen de stijlen folkrock en jazzrock vrijwel uit de popmuziek.Dit kwam doordat de meeste kleinere zalen waarin deze bands optraden werden gesloten door de opkomst van de grotere discotheken. -En aan de andere kant werd er steeds meer disco en dansmuziek gedraaid op televisie en radio waardoor andere stijlen niet echt meer bekend waren.Deze verscheidenheid aan stijlen werd na 1980 vooral minder omdat de sfeer in de maatschappij veranderde en de mensen vooral meer gingen zoeken in de vrolijke schijnwereld van de discotheken waardoor de vraag naar discomuziek steeds grotere vormen aannam.Bovendien werd de verkoop van discoplaten enorm sterk door het succes van de videoclip.Andere stijlen werden daardoor minder verkocht.Disco en New Wave werden de populairste muziekstijlen.Vooral de discostijl was populair.Er werden ook nieuwe discostijlen toegevoegd zoals ‘’rapping en scratching’’.’’To rap’’ betekend snel wegpraten.Het is ritmisch wegpraten op het ritme van een stevige disco beat.De Amerikaanse discjockeys waren de eerste die gingen rappen.De nieuwe stijl in de jaren tachtig was de New Wave.Deze stijl werden meestal door jonge groepen gemaakt en was sterk af van de discostijl.Deze ‘’nieuwe stijl’’ werd beïnvloed door de punkbeweging.De muziek is betrekkelijk eenvoudig en spreekt direct aan.En bij de zang wordt niet geprobeerd om zo mooi mogelijk te zingen. Nieuwe dansstijlen in de jaren tachtig: Breakdancing en Electric Boogie was de nieuwe dansstijl van de jaren tachtig.Het begon in Amerika en daarna was het bijna overal bekend in de wereld.Zwarte jongeren uit Amerika organiseerde een soort openlucht discotheek.Breakdancing wordt vaak solo gedanst, heeft veel van acrobatiek, veel duikwerk op de grond, razend snel voetenwerk en draaiing op handen voeten en rug.Electric Boogie is iets traditioneler.Hierbij worden spieren en gewrichten als het ware afzonderlijk elektronisch bewogen.Het lijkt net alsof een elektronische golf zich zelf vermenigvuldigt.