Oorlogswinter (2008)

Oorlogswinter is de verfilming van het gelijknamige boek door Jan Terlouw. Ik heb deze film gezien in april en mei 2012. De film is voor publiek vanaf 12 jaar. Regie: Martin Koolenhoven. Hoofdrolspelers: Michiel van Beusekom, Oom Ben, Erica van Beusekom, Johan van Beusekom, Lia van Beusekom, Jack, Bertus, Auer, Dirk Knopper, Schafter, Theo, Dhr. Knopper.

Michiel is 15 en woont in een dorpje op de Veluwe. Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Op een gegeven moment krijgt Michiel een brief van Dirk Knopper. In deze brief staat informatie over een gecrashte Engelse piloot, genaamd Jack. Michiel besluit om de piloot te verzorgen. Michiel komt er achter dat de piloot een Duitser heeft doodgeschoten. Als de Duitsers hier ook achterkomen worden er tien mannen gevangen genomen. Michiel’s vader zit hier ook bij. Als de moordenaar zich niet aangeeft worden er vijf mannen doodgeschoten. Jack geeft zich niet aan, dus worden er vijf mannen doodgeschoten, waaronder Michiel’s vader. Als de zus van Michiel, Erica, er achter komt dat Michiel een piloot schuil houd gaat ze ook mee om hem te verzorgen. Ook Oom Ben wordt ingelicht. Als Michiel, Erica en Oom Ben meehelpen in de ontsnapping van Jack, komen ze er achter dat Oom Ben een verrader is. Erica helpt Jack om over de brug te komen, terwijl Michiel Oom Ben in de gaten houd. Michiel schiet Oom Ben dood als die probeert weg te rennen. De volgende dag arriveren de bevrijders.

Ik vind het een interessant verhaal omdat er zowel goede als slechte kanten van de Duitsers en Engelsen worden getoond. De Duitsers schieten de vader van Michiel dood, maar als hij door het ijs zakt wordt hij juist door een Duitser gered. Het tempo van het verhaal is prettig, want doordat de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen blijft het spannend voor de kijker. Het verhaal is sfeervol doordat de druk, van de Duitsers, die er was in het boek er is uitgelaten in de film

Ik vond dat er goede acteurs werden gebruikt omdat ze me konden meeslepen in het verhaal en me konden overtuigen van zijn/haar rol. De acteurs konden de emoties uitbeelden die de mensen in die tijd hadden en ze overdreven deze emoties niet. Martijn Lakemeier (Michiel) beeldde bijv. het verdriet van Michiel uit toen zijn vader werd vermoord en daar kon ik in meeleven. Ook de vreugde van Michiel en Erica (Melody Klaver) toen Jack ontsnapt was maakte mezelf vrolijk.

De regie is erg goed in elkaar gezet. Verschillende scènes laten goed zien hoe het in die tijd was, met name de executie van Michiel’s vader en hoe de NSB handelde in die tijd. Het cameragebruik is meestal rustig en langzaam, maar als er actieve scènes kwamen veranderde dit naar snel en licht onrustig. De muziek die word gebruikt past goed bij de bijbehorende scènes, zoals de scène waarin Michiel naar zijn vaders’ executie fietst. De regisseur lijkt een bedoeling te hebben met deze film, namelijk dat de Duitsers ook goede kanten hadden en dat je niet iemand blindelings kunt vertrouwen.

De film is naar mijn mening geschikt voor 12 jaar en ouder omdat je pas vanaf deze leeftijd de heftige scènes kan zien, zoals het doodschieten van Michiel’s paard en de executie van zijn vader wat erg droevige gebeurtenissen zijn. Voor ouderen is dit denk ik een mooie film omdat de meeste van hen de oorlog zelf hebben meegemaakt en veel dingen herkenbaar voor ze zijn of ze zullen juist dingen anders gaan zien, zoals de goede eigenschappen van de Duitsers.

De meest opvallende scène vind ik die van Michiel die zijn oom dood schiet omdat dit helemaal niet voorspelbaar was. Michiel’s oom was altijd te vertrouwen en erg gul tegenover hem. Verder bleef zijn oom heel kalm wat ik onbegrijpelijk vind omdat hij onder schot stond en niet angstig was.

In het boek komen er elke dag mensen onderduiken, in de film komt er helemaal niemand.

Als het in de film zou gebeuren zou het herhalend worden waardoor de film te langdradig zou worden.

In het boek ziet Michiel niet dat zijn vader word doodgeschoten, in de film ziet Michiel het wel.

Dit is een vrij heftige gebeurtenis en geeft dus veel actie en drama aan de film waardoor het spannend blijft om te blijven kijken. In het boek komt het onverwachts waardoor je verder wilt blijven lezen. Als hij het in het boek zou zien zou het meer tijd nemen dan in de film waardoor het niet meer als een verassing komt voor de lezer en de lezer zou kunnen afhaken.

Schoolmeester Postma komt in de film niet voor.

Schoolmeester Postma heeft geen grote rol in het boek. Als hij in de film zou worden toegevoegd zouden er te veel personages zijn waardoor de film te langdradig zou worden.

In de film schiet Michiel oom Ben neer. In het boek ontsnapt oom Ben en sterft als het munitiekonvooi wordt aangevallen door een vliegtuig en een munitievrachtwagen ontploft.

In de film loopt Oom Ben mee met de andere om Jack te bevrijden. Als hij hier niet dood zou worden geschoten zou er een heel nieuw gedeelte moeten komen waarin hij dood zal gaan. Dit kan niet want dan word de film ingewikkelder en langdradiger.

Het meest positieve punt van de film vind ik dat ze niet alleen de slechte kant laten zien van de Duitsers maar ook de goede kant. Hierdoor is er een kans dat mensen hun mening veranderen over de Duitsers en de dingen die zij hebben gedaan in de Tweede Wereldoorlog.

Het negatieve punt van de film vind ik dat ze de hongersnood die ze hadden weinig werd getoond of in nare beelden, zoals het konijn dat werd gestroopt door Michiel.

‘‘Kort samengevat kom ik tot de conclusie dat Oorlogswinter een mooie film is, waarin goed gebruik is gemaakt van de kwaliteiten van de acteurs, geluid en camera-effecten. Een film met een doel om de mening van mensen te veranderen. Een aanrader voor jongeren, ouderen die in de oorlog hebben geleefd, of gewoon voor de alledaagse mensen, omdat je jezelf makkelijk kan inleven in de mensen in de tijd en misschien je mening over de oorlog kan veranderen.