De grot (2001)

In deze boeiende psychologische thriller over het kwaad, die liefde en het lot is een bezoek aan een grot allesbepalend voor het leven van een onbevangen jongen. Zijn naam is Egon Wagter. Deze rol wordt gespeeld door Fedja van Huêt. Andere spelers zijn Marcel Hensema, die de rol van Axel van de Graaf speelt, Saskia Temmink (adriennde Wagter) Kim Huffman (Marcie Nussbaum) en Jeroen Willems ( Michiel Polak). De regie is gedaan door Martin koolhoven. Het scenario is geschreven door Tim Krabbé, die tevens schrijver van het gelijknamige boek De Grot is dat in 1997 uit kwam. De film is gemaakt in het jaar 2000 en heeft een lengte van 110 minuten. In de film beleeft Egon Wagter (een 43-jarige geoloog) de meest eenzame en angstige dag van zijn leven. In Zuid-oost Azië wacht hij op een parkeerplaats om een koffer te overhandigen aan iemand die het wachtwoord spreekt Er komt iemand – en daarna neemt wat misschien een soort spannend smokkelverhaal leek te worden een onverwachte wending. Een levenslange droom komt uit voor mensen die niet wisten dat ze hem hadden en ook niet zullen weten dat hij uitkwam. De jonge Egon en Axel ontmoeten elkaar op een kamp in de Ardennen. Egon is gefascineerd door Axel, maar verafschuwt hem tegelijkertijd ook. Axel neemt Egon mee op sleeptouw. Egon wordt verliefd op een meisje, Marjoke, maar gaat ook de eerste keer met 2 zusjes naar bed. Zelfs later blijven hun paden elkaar kruisen. Tijdens zijn studie raakt Egon steeds meer in de ban van Axel. Hij is een echte alles durver die constant opzoek is naar avontuur en nieuwe uitdagingen. Precies het tegenovergestelde van het leventje van Egon. Axel blijft Egons leven beheersen. In het nieuws, op straat en zelfs in het verleden van zijn vrouw. Wanneer Egons huwelijk stukloopt wil hij z’n droom waar maken (deel nemen aan een geologische expeditie). Hij heeft echter geld tekort en na alles te hebben geprobeerd besluit hij Axel te bellen. Deze stuurt hem met een gevaarlijke geheimzinnige opdracht naar Azië. Ver van huis, met zijn leven in gevaar leert hij het geheim van de grot kennen: de plek waar zijn noodlot werd bezegeld. Op het einde van de film ontmoeten 2 geliefden elkaar weer. Dit is een beetje een cliché einde omdat het zo’n standaard einde is een films. Toch heeft de film geen happy end, en dat maakt ut dan ook wel weer leuk. De film vertelt de gebeurtenissen niet chronologisch, maar springt in het verhaald met behulp van flashbacks terug in de tijd. Vooral in het begin is dit erg irritant omdat je als kijker geen flauw benul hebt waar de film nu over gaat. Toch is het spannend om niet alle informatie in een keer prijs te geven. Pas aan het eind van de film word alles opgehelderd. Je ziet zo hoe de levens van Egon en Axel met elkaar verbonden zijn. De titel van het boek en de film lijkt onlogisch in eerste instantie. Als je die naam de grot hoort, denk je aan iets spannends. Maar het verhaal heeft er verder niet veel mee te maken. Toch begint in diezelfde grot in de Ardennen het hele verhaal. De acteurs spelen kun rollen verder prima. Ook kleding en decor is erg mooi. Net zoals in de werkelijkheid. De verhaallijn is verder wel in orde, alleen door de vele flashbacks heb je niet echt in de gaten in welk jaartal het verhaal zich nu afspeelt. De film is anders als normale films en daardoor toch wel een aanrader. Ondanks de onlogische verhaallijn is het een spannende film om naar te kijken met af en toe ook wel eens komische momenten.