Red ons, Maria Montanelli door Herman Koch

“Lieve Papa”

Zou jij ermee kunnen leven als je kind een vrouw in brand steekt? Of je kind herkennen in de beelden van Opsporing Verzocht? “Het Diner” van Herman Koch gaat over vier ouders die tijdens een diner dit probleem zo goed mogelijk proberen op te lossen.

In Het diner volgen wij Paul Lohman en zijn broer Serge Lohman, presidentkanidaat, en hun beroemde kinderen, niet van de leukste wens bij de BZT-show of Junior Song Festival, maar van het programma Opsporing Verzocht.

Er is te zien dat twee jongens een pinautomaat hokje binnen komen, niet kunnen pinnen aangezien daar een dakloze vrouw ligt te slapen en dan verdwijnen, niet omdat ze een andere pinautomaat beginnen te zoeken maar om deze vrouw even duidelijk te maken dat het geen slaapplaats is. De hele container word leeg gegooid in het pin hokje, en als laatste een lege, dachten ze, jerrycan. Ze lieten hun aansteker vallen op het pin hokje die inmiddels is omgetoverd tot vuilnisbelt en het beeld werd zwart.

Het idee alleen al dat je kind iemand heeft vermoord, lijkt mij, een reden om is even een goed gesprek te hebben, misschien nog wel meer dan een goed gesprek. Even laten merken dat dit niet gaat om een bal door het raam van de fietsenmaker, die zo bang is voor Paul dat hij bijna geen vergoeding meer durft te vragen, nee het gaat hier over een moord, een mensen leven. En waar kan dat niet beter dan in een restaurant, geen gewoon restaurant, maar een restaurant waar elke kruimel met de pink word aangewezen om uit te leggen wat het moet voorstellen. Iets wat alleen de koploper van de presidentsverkiezingen zou kunnen veroorloven. 

De schrijfstijl van Herman Koch is heel fijn om te lezen, net als in zijn boek “Red ons, Maria Montanelli” (1989), je leest er heel makkelijk door heen. Hij schrijft ook zodat jij als lezer bijna gaat geloven dat het vermoorden van een vrouw gelijk is aan een bal door de ruit, en dan word je even wakker geschud. Door de omschrijving van hoe Paul’s vrouw Claire, Serge is even onder handen neemt omdat hij niks bekend mag maken, zijn zoon Michel thuis komt met bebloede handen van het in elkaar slaan van zijn neefje, wanneer bij Paul elke keer dat Michel het incident verteld zijn mond hoeken beginnen op te krullen.