Eerwraak

Eerwraak: In hoeverre moet de Nederlandse rechter rekening houden met de cultuur van nieuwkomers? Voor ik deze vraag ga beantwoorden kan ik beter eerst even uitleggen wat eerwraak is. Alleen is dat nog aardig lastig, want wat er precies onder eerwraak verstaan wordt is niet echt duidelijk. Het is een heel breed begrip. Eerwraak kan een aanleiding zijn om iemand uit de familie te verstoten, te bedreigen, te intimideren of zelfs te doden. Zowel de man als de vrouw hebben “eer”. Alleen de man heeft ook nog “aanzien”. Het is niet zo dat als je iets doet je meteen je eer kwijt bent en verstoten wordt, het gaat erom of er over hetgeen je gedaan hebt geroddeld wordt. Zolang dat niet het geval is, is er niets aan de hand. Want dan wordt je eer niet geschonden en de aanzien van bijvoorbeeld je vader of broer ook niet. Maar wanneer er wel geroddeld is heb je de poppen aan het dansen. Je eer is dan geschonden en je vaders aanzien is verminderd. En dat kan een reden zijn van je familie om je in het ergste geval te vermoorden. Ik denk dat bij de vraag van dit opstel eerwraak met de dood tot gevolg het meest centraal staat gezien het feit dat daar de rechter meestal aan te pas komt. De redenen tot eerwraak verschillen per geval. Het enige dat vaststaat is dat je de eer van je familie hebt geschonden. Eerwraak is vooral afkomstig uit traditionele samenlevingen zoals bijvoorbeeld Turkije. Daar is de regel dus dat de veroorzaker van het eerverlies wordt gedood. Het is daar bijvoorbeeld zo dat wanneer een meisje wordt verkracht, zij niet het slachtoffer maar de dader is. En dus wordt zij gedood door haar familie en niet degene die haar dat heeft aangedaan. Dit maakt allemaal deel uit van de cultuur van die landen. Goed, nu weten we tenminste wat eerwraak is, maar om antwoord te geven op de vraag of de rechter hier in Nederland er rekening mee moet houden dat eerwraak tot de cultuur van de dader behoort, is het misschien ook handig om precies te weten hoe deze eerwraak in zijn werk gaat. Eerwraak is dus eigenlijk een soort zuiveringsritueel. Door het uit te voeren wordt de eer van de familie weer gezuiverd. Meestal vindt hij plaats op een openbare plek, overdag en met veel omstanders. Over het algemeen komen er veel messteken of pistoolschoten aan te pas. Je mag de persoon niet alleen verwonden, nee, hij of zij moet echt dood. Verder is het de bedoeling dat het slachtoffer de dader ook echt ziet. Na afloop geeft de dader zich aan bij de politie en meestal zegt hij dan het volgende: “Ik heb mijn eer gezuiverd”. Dit alles wordt allemaal erg goed voorbereid. Van te voren komt er een familieberaad en daar wordt besloten wie de eerwraak zal gaan uitvoeren en waar en wanneer het gaat gebeuren. Meestal laat men het doen door een minderjarige zoon of zo omdat die minder straf krijgt dan gewoonlijk. In landen als Turkije waar eerwraak voornamelijk voorkomt, is eerwraak wel strafbaar, maar vaak worden er lagere straffen gegeven dan bij een normale moord. Een moord uit eerwraak schijnt dus minder erg te zijn dan een “normale” moord. In Nederland wordt eerwraak gewoon beschouwd als moord en ik vind dat ook niet meer dan normaal. Zoals je hierboven hebt kunnen lezen gaat er heel wat aan eerwraak vooraf. Het wordt allemaal grondig voorbereid. Er wordt besloten wie het gaat doen, waar, wanneer, tot in de details wordt alles voorbereid. Dus als je het op die manier bekijkt kan je er volgens Nederlandse begrippen zelfs moord met voorbedachten rade van maken en dat zou dus betekenen dat de straf juist nog hoger zou moeten zijn. Natuurlijk hoort eerwraak bij de hele cultuur van die mensen en weet iedereen er in die landen ook van af. Eerlijk gezegd vind ik het echt niet normaal! Als de familie vindt dat hun eer geschonden is, dan is het hun beslissing om zo’n familielid te verstoten. Dat eerwraak bij hun cultuur hoort, daar heb ik alle begrip voor. Maar je hoeft zo iemand er niet om te vermoorden. Het is een kwestie van normen en waarden en ik denk dat wanneer je iemand vermoord omdat hij of zij zogenaamd je eer heeft geschonden , jij je eerst eens af moet gaan vragen waar je eigen normen en waarden zijn gebleven. Je kunt toch niet op zo’n manier over iemands leven beschikken? Als iemand zijn eigen keuzes niet mag maken omdat hij of zij anders kans heeft om vermoord te worden, wat heeft je leven dan voor waarde? Ik vind het al belachelijk dat men in dat soort landen een verminderde straf krijgt, omdat het zogenaamd eerwraak is en dat een deel uitmaakt van hun cultuur. Ik vind het misschien nog wel erger gezien het feit dat eerwraak helemaal uitgedacht wordt. Maar ja dat is hun land en dat zijn hun regels en wetten. Daar kan ik dus ook niets aan veranderen. Je kunt dus begrijpen dat ik er helemaal tegen ben dat een rechter in Nederland, wanneer zoiets hier gebeurd, er rekening mee zou moeten houden dat het met de cultuur van de dader te maken heeft. Ik bedoel, in Nederland is eerwraak sowieso niet normaal en ik denk dat als je hier bent komen wonen jij je grotendeels aan de cultuur en de normen en waarden van dit land moet houden. Je maakt op het moment dat je hier in Nederland komt wonen deel uit van deze maatschappij, met de bijbehorende normen en waarden zoals die gelden in dit land en daar hoort eerwraak dus niet bij! En wanneer je in Nederland bent heb je gekozen voor deze regels en wetten en dus ook voor de Nederlandse straffen. Moord is moord hier in Nederland en men moet blij zijn wanneer er nog geen moord met voorbedachten rade van gemaakt wordt! Mijn mening is dus dat een Nederlandse rechter er absoluut geen rekening mee moet houden of eerwraak nu tot de cultuur van iemand behoord of niet. Cultuur is iets wat in principe niets te maken hoort te hebben met moorden. Een cultuur is iets waar een land om bekend staat en je wilt als land toch ook niet bekend staan als “het land dat onder bepaalde omstandigheden akkoord gaat met het vermoorden van mensen”? Ik vind het allemaal nogal ver gaan. Dat je mensen verstoot, ik zal het zelf niet kunnen, maar in principe heb ik daar nog begrip voor. Zo is die cultuur nu eenmaal. Bedreigen en/of intimideren vind ik al te ver gaan, maar het is in ieder geval beter dan iemand vermoorden, want dat gaat echt te ver! Dat keur ik in geen geval goed! Ik denk dan ook dat wanneer je iemand vermoord je vooral de Nederlandse straffen dubbel en dwars verdiend hebt, want die zijn op zich al niet al te hoog. En als een rechter in Nederland wel rekening zou gaan houden met de cultuur van mensen, zou er dan niet enorm veel misbruik van gemaakt kunnen worden? Welk verhaal moet je dan wel serieus nemen en welke niet? Ik denk niet dat zoiets zou gaan werken, want dan kan iedereen wel met een of ander smoesje komen. Ja, ik heb haar vermoord om die en die reden, maar dat is bij ons heel normaal hoor! De vraag is dus: “Waar ligt de grens?” Tot hoever moet je meegaan in de cultuur van anderen? Persoonlijk denk ik dat we al over de desbetreffende grens heen zijn gegaan, want eerwraak moet toch sowieso niet kunnen? Ik heb best begrip voor andermans cultuur, maar dit gaat toch echt te ver. Dus cultuur of niet, geef ze maar gewoon de straf die ze verdiend hebben.