Monster van Loch Ness

Inleiding

Bijna iedereen heeft ervan gehoord. Duizenden mensen zeggen dat ze het hebben gezien. Maar niemand kan met zekerheid zeggen dat het monster van loch ness echt bestaat.

Het meer

Loch Ness ligt in het noorden van Schotland. Het meer is ongeveer 40 km lang, 1,5 km breed en op sommige plekke 230 m diep. Het is het grootste en een van de diepste meren van Schotland.
Rond Loch Ness liggen hoge heuvels van 500 tot 800 meter. Deze heuvels lopen onder water heel ver steil naar beneden, zodat ze samen een heel diep dal vormen vol met water. Het is eigenlijk een enorme scheur in de aardbodem.

Begin van het verhaal

Het verhaal gaat dat er een groot onbekend wezen leeft in de diepte van dit meer. Het monster van Loch Ness genoemd en ook wel Nessie.

De eerste keer dat iemand het monster van Loch Ness, ook wel Nessie genoemd, gezien zou hebben was in 565 na Christus. De Ierse priester St. Columba zegt dat hij de Nessie gezien had toen hij een man aan het begraven was die doodgebeten was door het monster. Het verhaal werd meer dan een eeuw later pas opgeschreven.

Vaker gezien

De volgende eeuwen werd het maar een aantal keren gezien. In de 19e eeuw werd het monster opeens veel vaker gezien. In 1933 werd het monster voorpagina nieuws toen er voor het eerst een foto van gemaakt was. In het bericht erbij zei de maker van de foto dat hij het beest had zien op en neer duiken en rondtollen in het meer. De jaren erna werden nog meer foto’s gemaakt en kwamen er steeds meer verhalen van mensen die zeiden het monster te hebben gezien. Zoals meneer en mevrouw Spicer, die vertelden dat ze een monster hadden zien oversteken met een beest in zijn bek en vervolgens weer het meer in dook.

Tekening en 18 x gezien

In 1934 ziet een andere man het monster in Loch Ness zwemmen en maakt hier een tekening van. In de 47 jaar dat Alex Campbell waterschout van Loch Ness is geweest, heeft hij het monster naar zijn zeggen 18 keer gezien, maar nog nooit een foto kunnen nemen. Het dier was maar 4 of 5 seconden te zien.

Waarnemingen

Alle waarnemingen duurden hoogstens 5 seconden. Er zijn wel een aantal foto’s gemaakt van het beest. De meeste zijn erg onduidelijk of vervalst.

Eerste foto

Deze foto stond in 1933 in de kranten. De foto is heel vaag en zou eigenlijk van alles kunnen zijn, dus ook het monster, maar als je goed kijkt lijkt het vooral op een hond met en stok.

Beroemdste foto

De beroemdste foto is in 1934 door een dokter gemaakt; een foto met de lange nek van het monster die uit het water steekt.
Een andere beroemde foto is in 1977 gemaakt door Anthony Shiels.

Gefilmd

Op 23 april 1960 slaagde Tim Disdale, na 27 jaar onderzoek naar het monster, erin om iets bewegends op film vast te leggen. Een onderzoekscentrum van de Britse luchtmacht bevestigde dat de film echt was en dat het gefilmde voorwerp geen schip of onderzeeboot was maar "dat het waarschijnlijk een levend wezen is". Deze film is 1 van de belangrijkste bewijzen voor het bestaan van het monster.


Groot onderzoek

In 1987 werd het eerste grootschalige onderzoek gedaan. Waarbij ze met 20 boten het meer op gingen voor 5 dagen lang. Het resultaat van dit onderzoek was dat ze 3 objecten hadden gevonden. Die bewogen op een diepte van 150 tot 180 meter. En als het werkelijk het monster was, had hij ruitvormige vinnen. Ze wilden het nog verder onderzoeken, maar dat hebben ze niet gedaan wegens geldgebrek. Ze hebben het wel een Latijnse naam gegeven, namelijk Nessiteras Rhombopteryx. Nessiteras betekent dier dat in het ness leeft en Rhombopteryx betekent dat het ruitvormige vinnen heeft. Dat is het enige wat ze er van konden maken, want meer weten ze er niet van.

Beschrijving

Mensen die het monster zeggen te hebben gezien, gaven de volgende beschrijving: Hij is 12 tot 15 meter lang en heeft 1 of meerdere bulten op zijn rug. Hij heeft een lange, smalle nek van ongeveer 2 meter lang met een kleine kop. Sommige voegen eraan toe dat hij hoorns of uitsteeksels op zijn kop had. Hij heeft een glimmende, gladde huid maar over de kleur zijn ze het niet eens. De een zegt zwart, de ander zegt grijs en weer een ander zegt donkergroen met een lichtere onderkant. Ook zegge ze dat hij heel snel kan zwemmen.

Tegenargumenten

Mensen die de verhalen en foto’s niet geloven zeggen vaak dat het monster is bedacht in 1933, ter bevordering van het toerisme. Men heeft later ook verklaard waarom er in 1933 zoveel signalementen waren van het monster. De zomer van 1933 was namelijk de heetste zomer ooit. Hierdoor kan boven Loch Ness een luchtspiegelingeffect ontstaan. Elk voorwerp wordt dan uitvergroot.
Van de fotografische bewijzen word gezegd dat het andere dingen zijn zoals golven die veroorzaakt zijn door boten, takken, rotsen of vogels.

Verklaring

Mensen die geloven dat het monster wel zou kunnen bestaan, hebben de volgende verklaring. Ze denken dat het een prehistorisch waterreptiel zou kunnen zijn. In de tijd dat Loch Ness nog een stuk van de Atlantische Oceaan was, leefden ook de dinosaurussen op aarde. Er was toen ook een soort dinosaurus die in de zee leefde, plesiosaurus genaamd.
Zo'n dier had een lange nek, een kleine kop met lange kaken, een rond bultig lijf van ongeveer twee meter lang, een staart en vier grote vinnen of peddels waarmee het zich razendsnel voortbewoog.

Plesiosaurus

Het zou kunnen dat in de tijd dat Loch Ness is afgesloten van de zee (door aardbevingen) een groep plesiosaurussen is ingesloten.

Overal op de wereld stierven de plesiosaurussen uit, maar niet in Loch Ness waar ze zich langzaam aanpasten aan de nieuwe omstandigheden. Plesiosaurussen zijn viseters en in Loch Ness barst het van de vis. Alleen, plesiosaurussen zijn reptielen. En reptielen hebben lucht nodig, dus je zou verwachten dat ze dan vaker boven water zouden moeten komen.
Bovendien leggen ze eieren en die had men dan wel een keer moeten vinden. Maar stel dat in de hoge heuvels rond Loch Ness nu grotten zijn, bereikbaar onder water. Dan zou het monster daar adem kunnen halen en eieren kunnen leggen en uitbroeden.

Rust verstoord

Ook zeggen ze dat vooral in 1933 en 1934 het monster zo vaak is gezien, omdat toen zijn rust werd verstoord door explosieven die men gebruikte om een weg aan te leggen bij Loch Ness. Tijdens die werkzaamheden kon men ook op sommige plekken dichter bij het meer komen dan anders.

Mysterie

Een van de redenen waarom dit mysterie blijft leven is de onduidelijkheid. De foto’s zijn vaag en iedereen die ‘Nessie’ heeft gezien geeft een andere beschrijving. Onderzoek levert weinig op of is gedoemd te mislukken wegens geldgebrek. Het meer is ontzettend diep en alleen de bovenste meter is helder. Verder kan je moeilijk foto’s maken, omdat het meer steile oevers heeft. Je kunt dus niet dicht bij het water komen. En als het beest bestaat is het natuurlijk moeilijk te fotograferen. Elk geluid kan hem afschrikken.

Toeristen

Loch Ness trekt veel toeristen aan, ook al is er geen bewijs, iedereen wil als ze naar Schotland gaan toch naar het Loch Ness. Misschien alleen om te kijken hoe het eruit ziet maar misschien ook omdat mensen hopen een glimp op te vangen van het monster. Schotten verdienen veel geld aan het verkopen van souvenirs, en met restaurantjes aan de oevers van het meer.

Afsluiting

Nog steeds zijn er mensen die ‘iets levends’ zien in het meer. En dat zal nog wel zo blijven. Het trekt in ieder geval veel nieuwsgierige mensen aan. En daar verdienen veel mensen hun geld mee. Zij hopen dat het mysterie rondom het monster van Loch Ness nooit zal worden opgelost. Ik hoop van wel.