Lijmen/Het been (2000)

Filmverslag Lijmen/Het been Op een veiling word een oud stuk papier geveild, op een gegeven komt meneer Boorman bij de veiling en geeft een bod van 30.200 Frank op het papier. De hele zaal is daardoor in rep en roer en er ontstaat een ruzie. De politie komt er bij en nemen meneer Boorman mee naar het gekkenhuis. Meneer Laarmans gaat naar het gekkenhuis om te bewijzen dat Boorman niet gek is. Hij vertelt zijn verhaal aan vier franse psychologen. Het begint dat Laarmans op een dag thuis komt en zijn moeder dood aantreft in bed, de hele familie staat bij haar stervensbed. Frank zijn vrouw wil dat moeder gebalsemd wordt, maar dit kost 2.600 Frank en daar is Laarmans niet zo blij mee. Laarmans gaat naar Boorman om zijn hulp te vragen hoe hij aan geld komt voor de balseming van zijn moeder. Boorman steld voor dat hij zijn secretaris word een mee gaat helpen met het verkopen van zijn tijdschriften. Ze gaan samen naar het uitvaartcentrum om daar de bedrijfsleider Corstants te interviewen voor een artikel in de krant over het balsemen van lijken, in ruil voor het interview moet hij Boorman zijn tijdschriften kopen. Na een vlug praatje heeft Boorman al 20.000 Frank uit Corstants geschrapt. Ook krijgt Boorman het voor elkaar om de prijs van het balsemen voor Laarmans zijn moeder goedkoper te maken. Later op het kantoor van Boorman komt Meneer van Kamp langs om te zeggen dat de beddenfabriek te weinig geld heeft om de tijdschriften te kunnen af betalen en komen ze met het voorstel om in natura te betalen, met diamanten van de vrouw van de bedrijfsleider. Boorman neemt dit bod niet aan, want zijn hele huis staat al vol met dingen die in natura zijn betaald. Dan gaat Meneer van Kamp weer weg. Boorman en Laarmans lezen de post door op de hoop dat ze nog brieven tegen komen van mensen die ze kunnen oplichten. Boorman gaat opeens weg en Laarmans blijft alleen. Dan gaat de telefoon in eens, Laarmans aarzelt of hij zal opnemen, maar weet wel dat dit niet van Boorman mag, omdat dat mensen kunnen zijn die hun tijdschrift levering willen opzeggen. Later die dag gaan ze naar een oude fabriek waar ze naar een ene Meneer Lauwryssen zoeken. Daar aangekomen worden ze naar het kantoor verwezen waar ze maar op hem moeten wachten. Na korte tijd komt er een vrouw met veel moeite de trap af, Boorman en Laarmans zien gelijk dat er iets mis is met haar been, haar been sterft namelijk langzaam af. De vrouw stelt zich voor en zegt dat ze de zus is van de baas, Meneer Lauwryssen dus. Meneer Boorman neemt het woord en vraag aan haar of ze interresse heeft om in hun tijdschrift te komen. In eerste instantie wil mevrouw Lauwryssen dit niet, maar na korte tijd weet Boorman haar om te halen dus komen ze de volgende dag weer om haar te interviewen. Die zelfde dag gaan ze nog bezig om het artikel te maken. Op dezelfde dag gaan ze 's avonds naar een show. Boorman vertelt daar aan Laarmans dat hij een record oplage wil gaan behalen. Dan die volgende dag gaan ze weer naar de fabriek met het artikel. Van Boorman moet Laarmans het artikel aan Mevrouw Lauwryssen voorlezen. Laarmans is klaar met het lezen van het artikel en gelijk zegt Mevrouw Lauwryssen dat ze het perfect vindt. Om het artikel nog mooier te maken worden er foto's gemaakt van de werknemers en werkgevers. Nadat de foto's waren gemaakt ging Mevrouw Lauwryssen het contract ondertekenen voor 100.000 exemplaren voor 25 cent per exemplaar. Alles is klaar en Boorman, Laarmans en de fotograaf gaan even wat drinken in een café. Het was heel gezellig in het café en dus komt Laarmans erg laat thuis, zijn vrouw is daar niet bepaald blij mee. De volgende dag komt Meneer Lauwryssen langs bij Boorman om minder exemplaren te eisen, omdat Mevrouw Lauwryssen ernstig ziek is. Meneer Lauwryssen eis 1.000 exemplaren in plaats van 100.000 exemplaren. Boorman probeert om er om heen te draaien zodat hij wel 100.000 exemplaren laat maken. Meneer Lauwryssen heeft Boorman door dat hij een oplichter is en gaat woedend weg. Dan die volgende dag worden de 100.000 exemplaren naar de fabriek van Lauwryssen gebracht. Het hele kantoor staat vol met dozen. En er is niet genoeg ruimte om alle dozen kwijt te kunnen in het kantoor. Ondertussen zijn Boorman en Laarmans bij Mevrouw Lauwryssen om het geld op te halen. Mevrouw Lauwryssen geeft het geld aan Boorman en zegt dat het bedrag klopt, maar toch laat Boorman het natellen door Laarmans, in eerste instantie wil Laarmans het niet tellen, maar Boorman staat er op dat hij het natelt, dus Laarmans pakt het geld aan en begint het geld tegen zijn zin te tellen en zoals Mevrouw Lauwryssen al gezegd, het klopt. Boorman neemt het geld mee en ze vertrekken. Laarmans is naar het café toe gegaan en zit ondertussen bezopen op zijn barkruk. De barvrouw probeert Laarmans te verleiden. Op een dag zit Boorman in zijn kantoor met Laarmans en verteld hem dat hij wil dat hij zijn opvolger wordt, maar Laarmans weet dit nog niet helemaal zeker. Laarmans moet maandelijks geld ophalen bij Mevrouw Lauwryssen, omdat ze in termijnen mocht betalen, maar Laarmans begint dit klusje steeds minder leuk te vinden. Echte helemaal niemand mag Laarmans meer in de fabriek, als hij aankomt of vertrekt kijken ze hem allemaal even vuil aan. Op een dag dat Laarmans weer geld moet ophalen bij Mevrouw Lauwryssen verteld hij haar dat hij nu de baas is over het bedrijf. Mevrouw Lauwryssen reageert sarcastisch. Het is de laatste maand dat Mevrouw Lauwryssen moet betalen en Boorman zegt tegen Laarmans dat ze dit niet hoeft te betalen. Dus Laarmans gaat heel blij naar Mevrouw Lauwryssen om te vertellen dat ze de laatste betaling niet hoeft te betalen, maar Lauwryssen is het nu echt helemaal zat en betaald toch en gaat boos weg. Op zekere dag zijn Boorman en Laarmans op de markt en daar komen ze Mevrouw Lauwryssen tegen. Beide zien gelijk dat haar zieke been is geamputeerd. Later die dag zitten Boorman en Laarmans in een restaurant waar ze druk zitten te discuceren. Op gegeven moment gaan ze naar Lauwryssen om haar te zeggen dat ze 30.200 Frank te veel heeft betaald, maar ook hier heeft ze geen behoefte aan. Boorman en Laarmans zijn terug op het kantoor en opeens komt Meneer van Kamp eraan. Boorman geeft het geld wat Mevrouw Lauwryssen niet aan nam aan Meneer van Kamp. Boorman opend een zaak tegen Mevrouw Lauwryssen. De rechter eist dat ze het geld aan neemt van Meneer Boorman, maar al na korte tijd besluit de rechter de zaak uit te stellen, omdat er geen bewijs is dat Boorman Mevrouw Lauwryssen 30.200 Frank schuldig is. Later leest Boorman in de krant dat de fabriek van Lauwryssen failliet gegaan is. Later gaan Boorman en Laarmans naar een veiling waar een heel oud stuk papier word geveild. Het bedrag dat word geboden gaat naar Mevrouw Lauwryssen. Opeens schreewt Boorman: "30.200 frank!", zodat Mevrouw Lauwryssen alsnog haar geld krijgt. En daar eindigt het verhaal van Laarmans bij de vergadering in her gekkenhuis. Later praten Laarmans en zijn vrouw over de tijd dat hij oplichter was. Een paar dagen later is Boorman uit het gekkenhuis ontslagen, hij zeg er anders uit. Hij zag er "verslagen" uit. Boorman en Laarmans hadden ergens in de stad afgesproken om alkaar weer te zien. Op die plek verteld Boorman aan Laarmans dat hij het ook moeilijk het met Mevrouw Lauwryssen, maar toch gaat Boorman door met zijn tijdschriften. Laarmans is er definitief mee gestopt en gaat nu verder als kaasboer. Laaamans gaat naar het café waar hij altijd naartoe gaat en drink daar een borreltje en houd een preek over hoe goed zijn hollandse kaas is. Dan komt opeens Mevrouw Lauwryssen in het café, Laarmans bied haar gelijk een drankje aan. Lauwryssen zegt dan tegen Laarmans dat ze het hem wil vergeven en Laarmans vind dit helemaal best. Boorman geeft een bezoekje aan een museum en komt daar opeens Laarmans tegen. Boorman verteld hem gelijk dat hij nu weer een nieuw record wil halen. Dit keer één van 1,5 miljoen exemplaren. Boorman en Laarmans beginnen allebei te lachen, omdat dit echt een belachelijk hoge oplage is.