Opbouw

Was het een informatieve opening (je krijgt eerst achtergrondinformatie) of een opening in handeling (je zit meteen midden in de gebeurtenissen)? Geef een citaat uit het boek.

Het boek begint met een opening in de handeling. Al vanaf de eerste bladzijde zit je meteen in het midden van de gebeurtenissen.

Voorbeeld: ‘Laatste ronde!’ roept de geblondeerde barvrouw. ‘Nee, hè!’ jengelt een man aan de bar. En vervolgens gaat het verhaal gewoon verder en beschrijft wat er in de bar gebeurd. Zo zit je meteen in het verhaal.

Was het verhaal chronologisch of niet-chronologisch opgebouwd? Geef een citaat uit het boek.

Het verhaal is chronologisch opgebouwd. Dat blijkt uit de volgende citaten: ‘Wanneer is de moord gepleegd?’ informeert ze. ‘Gisterenavond laat.’ En even verderop in het boek: ‘De volgende morgen is het ontbijt van Zijlstra er toch weer bij ingeschoten.’

Soms is er wel een korte terugblik naar eerdere gebeurtenissen.

Was het een open of gesloten einde? Geef een citaat uit het boek.

 

Het boek heeft een gesloten einde. Citaat: ‘Het was net alsof ik een training deed. Ik hoefde er niet over na te denken. Ik schoof iets opzij, zodat niemand kon zien wat ik deed en ik heb hem twee keer gestoken. Precies zoals je een wachtpost uitschakelt: één keer recht in zijn hart en één keer in zijn nieren. Hij heeft niet eens geweten wat er gebeurde. Hij keek me alleen maar aan, kreunde en zakte in elkaar.’

 

 

Gebeurtenissen

Wat is/zijn de belangrijkste gebeurtenis(sen) in het boek?

 

De belangrijkste gebeurtenissen zijn de volgende:

• Er wordt een man vermoord in een café.
• Deze man, Ome Kees genoemd, blijkt zijn zoon te hebben misbruikt.
• Een getuige in het café heeft net voor de moord op Ome Kees een rood harige vrouw bij hem in de buurt gezien.  
• Bij nader onderzoek door de politie blijkt dat de zoon van Ome Kees een roodharige vrouw heeft die vier jaar als beroepsmilitair bij de landmacht heeft gewerkt.
• Al snel wordt de schoondochter van Ome Kees verdacht.
• Tijdens het verhoor door de politie geeft ze toe dat ze Ome Kees heeft vermoord. Dit heeft ze gedaan omdat ze wist wat hij haar man vroeger had aangedaan. Haar man leidde daar nog steeds onder. 

In welke plaats, ruimte en tijd spelen de gebeurtenissen zich af.

De gebeurtenissen van het boek spelen zich voornamelijk in een Amsterdams bruin café en op het politiebureau af.

Het verhaal speelt in de tegenwoordige tijd.

Gebeurde er te veel/te weinig/precies genoeg? Leg uit waarom je dit vindt.

 

Ik vond dat er te weinig gebeurde, omdat het soms erg langdradig was. Er werd veel overlegd en gepraat met elkaar. Dit had vaak niets met het politieonderzoek te maken. Op het eind werd het wel spannend toen het onderzoek van de politie zich richtte op de zoon en schoondochter van de vermoorde man.

Welke gevoelens riepen de gebeurtenissen bij je op? Denk aan: saai, spannend, opwindend, romantisch, fantastisch, triest, schokkend etc. Leg de gevoelens uit aan de hand van een citaat uit het boek.

 

Een aantal gebeurtenissen roepen bij mij de volgende gevoelens op:

• Schokkend. Citaat: ‘Toen heeft zijn vader die foto’s verkocht. Foto’s van zijn eigen zoon!’
• Dubbelzinnig. Citaat: ‘Oké zegt ze dan, Ik kon het niet aanzien dat Egbert het allemaal maar liet gebeuren. Het heeft jaren geduurd voordat hij mij vertelde wat zijn vader had aangedaan. En echt, het vrat hem op, die walgelijke egoïst had mijn man gruwelijk beschadigd. Ik wist dat ik iets moest doen.’

Hoe heb je de afloop ervaren? Leg uit.

 

De moord bleek gepleegd te zijn door de schoondochter van Ome Kees. Ik had dit niet verwacht en vond daarom de afloop wel spannend en verrassend.

 

Perspectieven en personen

In welk perspectief is het verhaal geschreven? Geef een citaat uit het boek.

 

Het boek is geschreven vanuit een hij/zij perspectief. De schrijver vertelt het verhaal vanuit het perspectief van die persoon, die ‘hij’ of ‘zij’ wordt genoemd.[1] In dit boek noemt de schrijver ook de naam van deze persoon, namelijk Rechercheur Hendrick Zijlstra. Als lezer weet ik evenveel als Zijlstra. Citaat: “Zijlstra doet wat hem gezegd wordt. Als hij eenmaal zit, heft hij zijn glas en zegt: ‘Jacqueline, op ons!’

Wie was/waren de hoofdpersonen?

Rechercheur Hendrick Zijlstra is de hoofdpersoon.  Hij is de neef van de beroemde inspecteur De Cock.

Waren deze personen levensecht beschreven? Leg uit.

 

Ja, de hoofdpersoon is levensecht beschreven, omdat de beschrijvingen erg lijken op de werkelijkheid. De schrijver beschrijft op een geloofwaardige manier wat de hoofdpersoon doet en hoe hij zich voelt.

Wie was/waren de bijpersonen?

 

In het verhaal zijn verschillende bijpersonen:

• Cornelis Johannes van den Genugten, ook wel Ome Kees genoemd: de man die vermoord is.
• Egbert van den Genugten: zijn zoon
• Cecilia van den Genugten: de schoondochter van Ome Kees.
• Oscar Graanoogst: de collega van Zijlstra.

Waren deze personen levensecht beschreven? Leg uit.

 

Al deze personen zijn levensecht beschreven, omdat hun gevoelens en hun handelingen realistisch beschreven zijn. De beschrijving van het verhaal is niet helemaal realistisch. Ik vind omdat een vrouw wraak neemt en haar schoonvader vermoord. Dit doet ze wanneer ze merkt dat haar man nog steeds leidt onder de mishandeling tijdens zijn jeugd door zijn vader.

Vond je de relaties tussen de personen duidelijk en levensecht beschreven? Leg aan de hand van een

citaat uit waarom je dit vindt.

 

 

De relaties tussen de personen zijn duidelijk en levensecht beschreven. Dit blijkt uit de volgende citaten:

‘Zijn vrouw legt een hand op zijn arm en zegt licht verwijtend: ‘Dit is heel pijnlijk voor mijn man’  en

‘Zijn vrouw legt een hand op zijn arm en zegt licht verwijtend: ‘Dit is heel pijnlijk voor mijn man’  en

‘Haar man blijft moedeloos zitten, brengt zijn hand naar zijn voorhoofd en kreunt: ‘Cecilia, wat moet ik zonder jou?’

 

 

Mening

Geef hieronder je mening over het boek. Onderbouw je mening met tenminste twee argumenten. Geef aan of je het boek aan zou raden aan je klasgenoten. Tot slot geef je het boek een cijfer.

Ik vond het wel een goed boek omdat het vooral op het eind wel spannend was en er zaten onverwachte draaien aan. Ik had bijvoorbeeld nooit verwacht dat de moord iets met een mishandeling in het verleden te maken had. Het enige nadeel was dat het boek soms er langdradig was of ergens over ging zonder dat het verhaal er iets mee te maken had. Zoals dat de rechercheur soms naar zijn moeder gaat en wat hij dan mee moet nemen omdat zij jarig is. Verder praat hij soms met een collega die hem leuk vindt en hij ook, maar dat gaat eigenlijk nergens over. Ik zou dit boek niet aanraden aan een klasgenoot omdat het niet echt een heel interessant boek is en het niet echt spannend genoeg is om 141 bladzijden over deze moord te lezen. Ik geef dit boek een 6.

 

[1] Bron Vakkenweb.nl