Verscheurd door Jantien Belt

Samenvatting
Jasmine heeft een Nederlandse moeder en een Iraanse vader. Ze zit in klas 3 van de middelbare school samen met haar broer Hamid. Als Hamid in een jeugdbende betrokken raakt wordt alles anders. Ze worden uitgescholden op straat ze raken al hun vrienden kwijt en hun ramen worden beklad met discriminerende teksten. Als Jasmine naar school gaat wordt alles anders. Als Jasmine een hoofddoek draagt wil Dylan geen verkering meer met haar. Als ze dat hoort barst ze in woede uit en roept’ ik ben precies één keer met een hoofddoek op school gekomen, daarna niet meer!’riep ze uit. ‘Je bent gewoon doodsbenauwd voor de mening van je vriendjes. Je bekijkt het maar, voor mij hoeft het ook niet meer!’.  Als Tessa ook nog haar hoofddoek eraf trekt wordt ze pas verdrietig. Het lijkt net of het nu ineens wel uitmaakt dat haar vader uit Iran komt soms zou ze willen dat ze geen Iraanse vader had. Toch krijt ze veel steun aan Samira een moslim meisje. Als Samira Jasmine een keer uitnodigt ziet ze juist dat ze gastvrij zijn ze krijgt koek en thee in een klein groen/zilver omrande beker. Toch had ze er veel aan door haar is haar leven weer normaal,tenminste dat dacht ze…

Mening
Het is een spannend,leuk maar ook weer zielig boek want echt gaat over racisme en dat vind niemand leuk ik voel ook met Jasmine mee. Ze is een lieve,aardige meid tegenover  de lezers maar als het Dylan uitgaat vindt ze niet meer leuk. Ze schelden haar uit voor vieze Iraan, en haar vriendinnen keren zich tegen haar. Racisme hoort er eigenlijk niet te zijn,hier een gedicht omdat ik tegen racisme ben:

Racisme hoort er niet te zijn

Het is niet fijn

Het doet de ander veel pijn

Stop er maar mee want dan

Voelt iedereen zich weer blij

Dit gedicht is van mij.