Waarom heb je dit boek gekozen?
Ik had een recensie over het boek in de krant gelezen, en het sprak me gelijk aan, toen heb ik het boek gekocht en heb ik gevraagd of ik het toevallig ook voor mijn boekverslag mocht lezen.

Geef een titelverklaring
Het boek gaat over een Surinaams meisje uit een achterstandswijk, wat uitzonderlijk slim is, en als eerste uit haar buurt naar het gymnasium aan de andere kant van de stad mag.

Tot welk genre behoort het boek?
Multiculturele roman


Wat is het onderwerp/ thema van het boek?
Cultuurverschillen, pesten.

Vond je het een interessant onderwerp?
Ja, ik vond het wel interessant omdat het ook redelijk actueel is met dat gedoe van Geert Wilders. Voorderest is het ook interessant om het eens vanuit de ogen van de ‘buitenlander’ te lezen/zien.

Wie was de hoofdpersoon in het boek? Beschrijf zijn of haar karakter en zeg iets over het uiterlijk.
Sandra: Sandra is een surinaamse, ze heeft eeen donkere huidskleur en zwart kroeshaar, en bruine ogen. Sandra wil er graag bij horen en dit maakt haar een beetje onzeker, maar aan het einde van het boek heeft ze genoeg van andermans vooroordelen en komt ze voorzich zelf op. Sandra is voor de rest een slim en best wel brutaal meisje.

Geef een korte samenvatting van het verhaal in hooguit 5 regels.
Als de 13 jarige Sandra naar het gymnasium mag, komt ze in een heel ander wereld terecht, een wereld van kakkers, grote huizen en dure fietsen en iedere vakantie op vakantie gaan. Ze probeert zich zo goed mogelijk aan te passen, maar toch word ze gepest door een jongen uit haar klas. Aan het eind van het jaar heeft ze er genoeg van en handelt ze zoals haar oude vrienden zouden hebben gehandeld: ze slaat hem in elkaar. Als het hele verhaal uitkomt, is het niet Sandra die straf krijgt, maar de jongen die haar pest.

Geef je beargumenteerde mening over het boek?
Ik vond het opzich wel een leuk boek, en het laat ook wel goed de verschillen tussen 2 culturen zien, maar het plot komt een beetje laat op, de eerste 150 pagina’s zijn een soort van uitleg, en daarom is het niet echt spannend.


In welke tijd speelt het boek ongeveer?
Ik denk dat het in de jaren ’90 speelt, aangezien het over eigen ervaringen van de schrijfster gaat, en zij was in de jaren ’90 dus dezelfde leeftijd als de hoofdpersoon.

Kies een van de volgende verwerkingsopdrachten.
D. zoek een recensie over het boek. Voeg de recensie toe en schrijf een kort commetaar waarin je de volgende vragen beantwoord: wat vindt de recesent van het boek? Waarom vind hij/zij dat? Wat is jouw mening in vergelijking met de recesent?
Ik heb de recensie gekozen die de aanleiding was tot het lezen van het boek.

Geen 'au-to' maar 'o-to' zeggen ( 4 van de 5 sterren )

Surinaams meisje uit een achterstandswijk belandt tussen kakkers op het 'gennasium': de plot van Karin Amatmoekrims dartele roman Het gym.

Sandra is een klein Surinaams meisje met nauwelijks borsten, haar dat pluist en een naar Nederlandse maatstaven bolle kont. Ze woont in een achterstandswijk en gaat naar de eerste klas van het gymnasium, waar zij terechtkomt tussen rijkeluiskinderen die hockey en piano spelen, en 'o-to' zeggen, om zich te onderscheiden van de aso's voor wie het 'au-to' is.

Sandra begrijpt maar weinig van deze kakkers. Over de gekste dingen praten ze alsof het normaal is: drie keer per jaar op vakantie of de aanschaf van een nieuwe boot die een halve ton duurder is dan de oude. Sandra is drie jaar geleden voor het laatst op vakantie geweest, een midweek naar Valkenburg, op kosten van de sociale dienst. En een halve ton: dat is vier jaar bijstand, waarvan zij, haar moeder en zusje nauwelijks kunnen rondkomen.

Haar klasgenoten doen alsof ze veel van de wereld weten, maar eigenlijk weten ze niets, vindt Sandra. Niets weten ze van het leven in háár wijk, waar mensen vanaf zes hoog de afvalzakken naar beneden gooien, Turken om de haverklap kinderen baren en een Nederlandse moeder op de klanken van BZN geregeld dronken wordt. 'Tering', zegt haar dochter dan. 'Wedden dat ze morgen weer een kater heb? Legt ze weer de godganse dag op bed.'


Genadeloos schetst Karin Amatmoekrim (1977) in haar nieuwe roman Het gym het leven van een Surinaams meisje tussen twee culturen. Ze spaart niets en niemand, ook niet de eigen Surinaamse gewoontes. Sandra's vader is een lapzwans die er twee gezinnen op nahoudt en niets anders doet dan als een dweil op de bank naar de tv kijken. Hij heeft nauwelijks door dat hij kinderen heeft en voelt zich dus ook niet verplicht zoiets normaals als kleren voor hen te kopen.

Al eerder putte Amatmoekrim uit haar Surinaamse achtergrond, bijvoorbeeld in haar tweede roman Wanneer wij samen zijn (2006), waarin zij beschreef hoe haar familie vanuit een klein Surinaams dorp uiteindelijk in IJmuiden belandde. Hier groeide Amatmoekrim in de jaren tachtig op in eenzelfde soort wijk als haar alterego Sandra, zij ging naar het gymnasium in Velsen-Zuid.

Amatmoekrim debuteerde in 2004 en sindsdien is zij geprezen om haar vaardige pen. Diezelfde vlotheid zit in haar nieuwe boek, alleen heeft zij er nu iets aan toegevoegd: ironie, humor. Het gym is niet alleen genadeloos, maar ook bijzonder grappig. De kinderen in haar achterstandswijk zeggen consequent dat Sandra op het 'gennasium' zit, een Nederlandse hippiemoeder doet 'een handvol groene takken' in de thee (muntbladeren) en als Sandra de rol van God krijgt in Faust omdat ze zo voorbeeldig een augurk heeft nagebootst, is haar reactie: 'Tering. Ik ben God.'

Hoezeer ze haar best ook doet, Sandra kan de twee werelden waarin ze leeft (nog) niet met elkaar verenigen. Ze is verliefd op haar klasgenoot Dirk Jan, maar stoot hem af omdat ze hem niet wil ontvangen in de armoedige omstandigheden bij haar thuis. Met de racistische klasgenoot Bart Willink rekent ze af op een manier die normaal is in haar eigen wijk - ze schopt hem in zijn kruis - maar de reactie erop begrijpt ze niet: niet zij wordt van school gestuurd, ook al heeft ze geweld gebruikt, maar Bart. De rector vertelt haar zelfs hoe bijzonder ze wel niet is, als mens, en hij kijkt haar aan alsof ze zielig is. Vreemd, vindt ze dat. Ze heeft net iemand verrot getrapt en dan zou zij zielig zijn?

Het gym houdt allerlei groeperingen in de multiculturele samenleving een spiegel voor en laat zien hoe verwarrend het leven voor een kind in zo'n wereld kan zijn. Maar het verhaal wordt nergens zwaar. Dartel huppelt het voort en wat overblijft is vooral bewondering, voor de kleine Sandra met het pluizige haar, de platte borst en dikke kont, die absoluut niet zielig is.

(Recensie door Greta Riemersma, gepubliceerd op 10-10-2011)

Wat vindt de recensent van het boek?
Wel een goed boek, aangezien ze 4 sterren geeft.

Waarom vind ze dat?
Omdat het vlot is, en ze vind het een grappig boek, die de Nederlandse cultuur goed een spiegel voorhoud.

Wat is jou mening in vergelijking met de recesent?
Ik vind het boek niet zo vlot geschreven, maar voorderest ben ik het wel met haar eens.