1. Samenvatting
Joe Speedboot gaat over een jonge genaamd Fransje, die door een ongeluk met een tracktor met messen invalide is geworden en alleen 1 arm kan bewegen en dus ook niet meer kan praten. Hij ligt door dit ongeluk een paar jaar in coma en komt daarna bij allemaal nieuwe mensen in de klas waaronder: Christophe, Engel, Joe Speedboot en later ook PJ. Fransje is na zijn coma 14 jaar oud en zit voor de rest van zijn leven in een rolstoel.

Als er op een dag kermis in Lomark is gaan de broers van Frans samen met hem naar de kermis maar niet helemaal want onderweg dumpen de broers Fransje in een verlaten gebouw, waar plotseling Joe opduikt en Fransje gaat helpen. Omdat Joe zo boos is op Fransje zijn broers blaast hij het elektriciteitshuisje van de kermis op. Hierdoor krijgt Fransje grote bewondering voor Joe.


Fransje probeert nu vrienden te worden met Joe maar door zijn gebreken is dit erg lastig en al helemaal omdat Christophe dit ook probeert, hierdoor word Christophe een rivaal van Fransje.

Op een gegeven moment krijgt Joe een idee om Fransje toch nog trots te laten voelen. Het idee is dat Fransje arm-worstelaar word. Na alle training die hij heeft gehad met zijn arm (rolstoel voortbewegen) is zijn arm bijna massief geworden. Joe neemt Fransje mee naar de werkplaats waar ze aan hun vliegtuig werken en laat hem een paar stalen buizen buigen, wat goed uitpakt want het blijkt dat Fransje heel sterk is.
Maar dit is niet het enige wat Joe voor Fransje doet om hem op te vrolijken, Joe en zijn vrienden zijn een vliegtuig aan het bouwen en voor de vleugels hebben ze perfect gebogen staal nodig. De enige die zo sterk is om dit te kunnen doen is Fransje.

Nadat PJ uit Afrika in Lomark komt wonen maken ze met z’n vieren hun school af en daarna gaat iedereen hun eigen weg. Behalve Fransje want hij blijft in Lomark. Iedereen ontwikkelt zijn eigen leven en iedereen verandert maar uiteindelijk komt iedereen toch weer bij elkaar (behalve Engel want die is dood). 3 Verhaaltechniek
Ruimte: Het verhaal speelt zich vooral in Lomark af behalve als er een haarwortel toernooi is of als Joe, PJ en Fransje spullen gaan ophalen bij Engel.
Tijd: Het boek bestaat uit 3 delen en het eerste deel gaat over ongeveer 10 jaar van Fransje zijn leven. In de andere 2 delen heeft tijd geen belang meer de tijd vliegt soms voorbij en dan zijn ze in één keer een paar jaar verder.

Verhaalfiguren:
Fransje Hermans
Invalide jongen, die niet kan praten maar alles opschrijft in zijn dagboeken over alles wat hij mee maakt. Fransje lijd aan spastische schokken en een verlamd lichaam, behalve aan zijn rechter arm. Hij leest veel en is gefascineerd door de weg van de Samurai. Hij heeft een bijzondere gave van observeren.

Joe Speedboot
Een zeer slimme en technische jongen die mensen kan overhalen dingen te doen die ze normaal nooit zouden doen. Na mate Joe ouder word word hij steeds gevoeliger.

PJ Eilander
Zij is de dochter van de tandarts Julias Jocob Eilander. Ze kwam samen met haar ouders uit Zuid-Afrika en gingen wonen in ‘het witte huis’ in Lomark. PJ bezit charmes waar geen enkele man tegen op kan. Maar wat niemand in Lomark weet, is dat zij een slecht verleden heeft in Zuid-Afrika. Ze word verliefd op een schrijver die haar geheim ontrafelt en publiceert in zijn boek.

Fransje heeft vanaf de komst van PJ tot aan het einde van het boek een zwak voor haar.

Engel Eleveld
Engel is iemand die jarenlang niet gezien werd, tot ze hem ineens zagen met een soort licht om zich heen. Hij werd ineens ook erg populair en was Fransjes gezegende pismaatje.Hij sterft uit eindelijk in een tragisch.

Christophe
Hij is de jeugdvriend van Joe Speedboot uit Lomark. Fransje zag hem als een concurrent op Joe’s vriendschap. Volgens Fransje lijkt Christophe op Heimrich Himmler.
Papa Afrika (Mahfouz Husseini)
Mahfouz verkocht souvenirs in Egypte, totdat hij Regina (moeder van Joe) en haar vriendinnen tegen kwam. Ze waren op slag verliefd en later vloog hij naar Nederland om samen te wonen met Regina. In Lomark bouwde hij zelf een boot en na het ter water laten is hij nooit meer terug gezien.

Vertelwijze:
Het is een ik verhaal alles gebeurt uit de ogen van Fransje.
Het zit zo in elkaar dat je alles uit een observerende mannier bekijkt omdat Fransje niet terug kan praten.

Thema:
Het thema van het boek is desillusie.

Titelverklaring:
Joe Speedboot is een titel die het in 1 klap duidelijk maakt, Joe is een verlosser van Fransjes rare leven. Joe is degene die het leven van Lomark op zijn kop zet.

Motieven:
“Het is een warm voorjaar, in de klas bidden ze voor me omdat ik al meer dan tweehonderd dagen van de wereld ben. Ik heb doorligplekken over mijn hele lichaam en een condoom om mijn fluit. Dit is het stadium van de coma vigil, legt de dokter aan mijn ouders uit. Ik heb weer een beperkte ontvankelijkheid voor mijn omgeving. Het is goed nieuws, zegt hij, dat ik weer reageer op pijn-en geluidsprikkels. Reageren op pijn is onmiskenbaar een teken van leven.”

Dit is een van de rare zinnen uit het boek.

Schrijfstijl:
Tommy gebruikt niet hele moeilijke woorden maar af en toe moest ik een zin wel 2 keer lezen voordat ik begreep wat hij bedoelt, Tommy schrijft hele rare zinnen die in een keer heel veel te zeggen hebben.

4. Plaats in de literatuurgeschiedenis
Wanneer is het werk voor het eerst gepubliceerd:
2005

Wat weet je van de schrijver:
Tommy Wieringa ( 1967) debuteerde in 1995 met de roman Dormantique’s manco. Zijn tweede roman Amok verscheen in 1997. In april 2002 verscheen zijn derde roman Alles over Tristan bij De Bezige Bij. In de muziekgroep 'Donskoy' experimenteerde hij met poëzie en muziek. In het voorjaar van 1998 verscheen van Donskoy de eerste en tevens laatste cd, 'Beatnik glorie'. Voor de VPRO schreef hij het scenario voor de korte film 'Laatste wolf', uit de serie 'Goede daden bij daglicht'.
Wieringa is een veelgevraagd podiumspreker en kan zowel op kleine podia als in theaterzalen goed uit de voeten. Hij trad onder meer op tijdens de festivals Crossing Border, Winterschrift, Double Talk, De Nachten (Antwerpen) en Lowlands.

Hij werd net als Rutger Kopland, Marc Reugebrink, Hannie Rouweler geboren in het Twentse Goor. Hij studeerde geschiedenis te Groningen en later journalistiek te Utrecht. En hij heeft ondermeer als aanstekerverkoper en als lokettist bij de spoorwegen gewerkt. Met Arjan Witte was hij de oprichter en met Witte en Ruben van Gogh is hij redacteur van het tijdschrift 'Vrijstaat Austerlitz'. Van 'Vrijstaat Austerlitz' verschenen vier nummers op papier (1997-1999); het vijfse nummer is als internettijdschrift verschenen in 2001. Reisverhalen van zijn hand verschenen in onder andere 'De Volkskrant' en 'Rails'. Gedichten van zijn hand verschenen eerder in o.a. 'De Rottend Staal Nieuwsbrief', Rottend Staal Online, 'De Opkamer' en in enkele bloemlezingen. Hij schreef hoorspelen voor KRO-Radio en publiceert een wekelijkse column in het dagblad 'Spits!'. Ook schreef hij journalistieke artikelen voor 'Vrij Nederland'.

Prijzen
Tommy Wieringa ontving voor zijn roman Alles over Tristan (Bezige Bij, 2002) de Halewijnprijs 2002.. Hij zei daarover: "Ik ben erg blij. Het is de eerste literaire prijs die mij ten deel valt.” De prijs bestaat uit een geldbedrag en een sculptuur. De auteur vreest met grote vreze dat het een werkje van Kees Verkade betreft. Alles over Tristan is ook genomineerd geweest voor de AKO Literatuurprijs 2002.
(bron: Tommy’s eigen site) http://www.epibreren.com/wieringa/  

In hoeverre is dit werk typerend voor de schrijver:
Dit is 1 van de betere boeken van Tommy, hij heeft nog een paar andere boeken geschreven maar volgens vele recensies is dit toch wel het beste boek wat hij heeft gepubliceerd.
5 Beoordeling
Ik vind dit het beste door een Nederlander geschreven boek dat ik tot nu toe heb gelezen. Dit boek heeft veel voor mij betekend omdat ik nog nooit eerder een boek heb gelezen wat zo raar in elkaar zat. Ik heb veel stukjes gelezen die mij hebben ontroert omdat het soms best zielig was of omdat mensen zo ver gaan om hun levensdoel te bereiken dat het gewoon onmogelijk lijkt. Ik heb nog lang nagedacht over de dingen die Joe deed om de boel op te vrolijken of te motiveren. Het is een heel inspirerend boek en het heeft mij dus ook erg geïnspireerd nadat ik dit boek heb gelezen ben ik anders gaan nadenken over sommige dingen omdat ik er nu achter ben dat het ook heel anders in elkaar kan zitten.

Wat is je oordeel over het thema van het boek:
Toen de aardige broer van Fransje een vogel voor hem ging vangen, maar vast bleef zitten in een boom vond ik het heel slim hoe Fransje het aanpakte dat hij er toch nog uit kwam. Een herkenbare situatie van o.a. toen iedereen een idee kreeg van wat ze later willen worden en er hard voor strijden maar dat het uiteindelijk toch altijd net wat anders uitpakt.


Wat vind je van het taalgebruik:
Ik vind dat Tommy niet al te moeilijke woorden gebruikt, maar wel af en toe hele lastige zinnen die lang zijn en die veel kunnen betekenen.

Wat is je eindoordeel over dit werk:
Ik vind het een prachtig boek omdat er dingen worden duidelijk gemaakt waar veel mensen heel anders tegenaan kijken, je kijkt het hele boek mee met een gehandicapte jongen die niks anders kan dan zitten, rijden, armworstelen, kijken, luisteren en opschrijven. Je krijgt hierdoor een hele andere beleving van hoe een leven kan zijn.

Zou je een ander aanraden om dit boek ook te lezen:
Ja ! Het is zeker een aanrader omdat ik bijna zeker weet dat als je dit niet gelezen hebt je een hele belangrijke levenservaring mist omdat dit boek echt wat te beteken heeft en het maakt zeker dingen duidelijk waar je anders nooit zo over zou denken.

Ik heb wat recensies doorgekeken en het blijkt dat veel mensen zeggen dat dit boek echt wat inhoud en dat het zeker een aanrader is door de gekke, maar toch mooie schrijfstijl van Tommy.