Kathelijne de Brauwer
@ntidepriboek
Uitgeverij Van In
137 pagina’s * vanaf 13 jaar
Kathelijne de Brauwer is geboren in 1952, te Aalst. Momenteel woont ze in Hofstade. Ze is getrouwd en heeft twee dochters, die beiden al volwassen zijn. Ze werkt als stafmedewerkster bij Inclusie Vlaanderen, een vereniging die opkomt voor de rechten van verstandelijk gehandicapten. Ze schrijft ook voor kranten, weekbladen, reclamebureaus en tv. Ze heeft al verschillende Vlaamse filmpjes, columns, kortverhalen, humortekstjes en reclameteksten geschreven, maar haar eerste (en tot nu toe enige) boek was het ‘@ntidepriboek’.
Het ‘@ntidepriboek’ gaat over een tiener, Dimi genaamd, die depressief is. De oorzaak hiervan: Hij heeft puistjes, een bril en geen vriendin. Opeens kreeg hij het idee een kettingbrief te starten, in de hoop dat hij positieve reacties zou krijgen die hem zouden opvrolijken. Niet veel later wordt hij overdonderd met brieven en e-mails van alle soorten en maten. Dit boek is een bundeling van al deze brieven.
‘@ntidepriboek’ boek sprak me helemaal niet aan. Het leest helemaal niet vlot en alleen maar brieven lezen wordt na een tijdje ook maar eentonig.
Niet dat er helemaal niets positief is aan het boek. De brieven zijn bijvoorbeeld allemaal anders geschreven. Als je het niet zou weten, zou je niet merken dat ze door éénzelfde persoon geschreven zijn. Nog een positief punt is dat de schrijfster zich echt bij elke brief opnieuw heeft ingeleefd in de wereld van een tiener, maar toch op een andere manier naar het leven kijkt. De brieven zouden echt van tieners kunnen komen. Het vervelendste aan het boek vond ik dat je niet te weten komt wat er met Dimi gebeurt. Hij is dan wel het hoofdpersonage, maar je komt niets over hem te weten.
Ik zou het boek een 5/10 geven omdat ik het boek niet slecht geschreven vind, maar er ontbreekt een verhaallijn, en dat sprak mij niet aan.
@ntidepriboek
Uitgeverij Van In
137 pagina’s * vanaf 13 jaar
Kathelijne de Brauwer is geboren in 1952, te Aalst. Momenteel woont ze in Hofstade. Ze is getrouwd en heeft twee dochters, die beiden al volwassen zijn. Ze werkt als stafmedewerkster bij Inclusie Vlaanderen, een vereniging die opkomt voor de rechten van verstandelijk gehandicapten. Ze schrijft ook voor kranten, weekbladen, reclamebureaus en tv. Ze heeft al verschillende Vlaamse filmpjes, columns, kortverhalen, humortekstjes en reclameteksten geschreven, maar haar eerste (en tot nu toe enige) boek was het ‘@ntidepriboek’.
Het ‘@ntidepriboek’ gaat over een tiener, Dimi genaamd, die depressief is. De oorzaak hiervan: Hij heeft puistjes, een bril en geen vriendin. Opeens kreeg hij het idee een kettingbrief te starten, in de hoop dat hij positieve reacties zou krijgen die hem zouden opvrolijken. Niet veel later wordt hij overdonderd met brieven en e-mails van alle soorten en maten. Dit boek is een bundeling van al deze brieven.
Niet dat er helemaal niets positief is aan het boek. De brieven zijn bijvoorbeeld allemaal anders geschreven. Als je het niet zou weten, zou je niet merken dat ze door éénzelfde persoon geschreven zijn. Nog een positief punt is dat de schrijfster zich echt bij elke brief opnieuw heeft ingeleefd in de wereld van een tiener, maar toch op een andere manier naar het leven kijkt. De brieven zouden echt van tieners kunnen komen. Het vervelendste aan het boek vond ik dat je niet te weten komt wat er met Dimi gebeurt. Hij is dan wel het hoofdpersonage, maar je komt niets over hem te weten.
Ik zou het boek een 5/10 geven omdat ik het boek niet slecht geschreven vind, maar er ontbreekt een verhaallijn, en dat sprak mij niet aan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden