Samenvatting

Twee jongens, Rahmane en Tigani, wonen in een klein dorp in Afrika.
Het zijn goede vrienden van elkaar en in hun vrije tijd doen ze niets liever dan voetballen. Elke dag trainen ze op een stoffig veldje onder leiding van meneer Baouri. De jongens hebben geen geld om een goede voetbal te kopen dus voetballen ze met een eigen gemaakte bal. Voor een paar voetbalschoenen hebben ze ook geen geld dus voetballen ze op blote voeten.

Op een dag komen er een aantal mannen uit de stad kijken. Die dag werd een erg belangrijke dag in Rahmane’s leven. Meneer Baouri had dit allemaal geregeld om Rahmane en de andere jongens een kans te geven om bij de grote club in de stad te spelen. Meneer Baouri kent iemand van die grote club, ene meneer Zangou. Rahmane en Tigani gingen naar de grote club om een aantal wedstrijden mee te spelen. Na een aantal wedstrijden gespeeld te hebben, kwam Tigani terug in het dorp. Hij had het niet gehaald om verder te kunnen voetballen bij de grote club, of eventueel naar het buitenland te kunnen om profvoetballer te worden.

Hij was tijdens het bezoek aan de stad gaan straatvoetballen waar hij geld aan kon verdienen, wat ten strengste verboden was door de leiding.

Het straatvoetballen was niet het normale straatvoetbal, het ging er erg hard en ruig aan toe. Hij was tijdens het ruige spel geblesseerd geraakt, waardoor hij niet meer mee kon doen aan de training. Meneer Zangou heeft daarom niet kunnen zien wat Tigani voor voetbalkwaliteiten in huis heeft. Rahmane is wel door de selectie heen gekomen samen met Baptiste, Sunday, Ndanko en Brulé.
De jongens gingen voor vier weken naar Nederland op trainingskamp. De reis naar Nederland was een hele belevenis voor de jongens. Vliegen hadden ze geen van allen ooit gedaan en vonden ze erg spectaculair.
Na dagen gereisd te hebben komen ze dan eindelijk in Nederland aan.
De jongens werden bij de luchthaven opgehaald door hun nieuwe trainer, Ruud. Toen de jongens voor het eerst gingen trainen viel ze één ding meteen op, er waren nog veel meer Afrikaanse jongens aan het voetballen.

Na twee weken in Nederland mochten de jongens voor één week terug naar Afrika. Rahmane had cadeautjes voor zijn vader, moeder en zusje meegenomen. Eenmaal aangekomen in het dorp wachten de dorpsbewoners de jongens op. De dorpsbewoners vonden het zo vreemd dat Rahmane met ’’gewone’’ schoenen thuis kwam. Rahmane legde uit dat hij die schoenen van zijn gastouders in Nederland had gekregen.
Deze week werd een erg spannende week, want hij zou in deze week te horen krijgen of hij nog terug mocht komen. Rahmane zou heel erg graag terug willen gaan. Dat zou de enige manier zijn om een voetbalcarrière op te bouwen en op die manier zijn geld te gaan verdienen. Dat geld zou erg goed van pas komen, omdat hij op die manier zijn familie kon helpen om een beter leven op te bouwen.

Verhaalaspect

1. Spanning: De spanning in dit boek is veel op de toekomst gericht. Als je eenmaal bent begonnen met lezen, wil je steeds verder en verder lezen. Een voorbeeld van een lokale spanning in het verhaal: Tigani zou misschien naar huis worden gestuurd omdat hij meedeed met het ruige straatvoetballen, wat ten strengste verboden was.

2. Personages: De hoofdpersoon in dit boek is Rahmane. Belangrijke bijfiguren zijn: Tigani en de andere voetbaljongens, meneer Baouri, De ouders van het gastgezin, de ouders van Rahmane en zijn zusje.

3. Thema: Het thema van dit verhaal is voetbal. De titelverklaring: Het boek gaat over een groep Afrikaanse jongens die niets liever doen dan voetballen, vandaar de titel Aan de bal.


4. Opbouw: Het verhaal is in de chronologische volgorde verteld omdat er geen terug en vooruitwijzingen in voorkomen.

5. Tijd: De tijdsduur wordt niet echt duidelijk aangegeven in het verhaal maar Rahmane gaat voor 4 weken naar Nederland.

6. Vertelsituatie: Het verhaal wordt in de hij/zij perspectief verteld.

7. Ruimte: Het verhaal speelt zich af in een klein dorp in Afrika en in de stad. Het speelt zich ook af in Nederland, waar de jongens op stage zijn.

Leeservaringen

1. Het onderwerp van het verhaal spreekt mij erg aan, omdat ik zelf ook een voetballer ben. De situatie in Afrika is heel anders dan in Nederland, in Afrika is alles heel primitief en in Nederland heb je veel meer luxe. Het verhaal heeft mij wel aan het denken gezet. Ik heb ook andere boeken over voetbal gelezen. Dit vind ik de beste, omdat er veel spannende gebeurtenissen in voorkomen.

2. Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om de lezer te blijven boeien. Er zijn een aantal gebeurtenissen die indruk op mij hebben gemaakt. Het moment dat Tigani aan het straatvoetballen is, heeft indruk op mij gemaakt.


3. Rahmane is in dit verhaal de hoofdpersoon. Ik kan goed met hem meeleven, omdat je zijn gevoelens en gedachten te weten komt. Het veranderen van de personages komt doordat ze veel dingen meemaken. Sommige beslissingen van Tigani vind ik opvallend, omdat hij daar niet goed over nadenkt. De situatie dat Tigani zich laat overhalen om te gaan straatvoetballen voor geld, vind ik een domme beslissing.

4. De gebeurtenissen in het verhaal vind ik op een goede manier opgebouwd. De gebeurtenissen zijn zo verteld dat het voor de lezer spannend en boeiend blijft om door te lezen. Ik vind dat het verhaal een goed slot heeft omdat het goed past bij alle gebeurtenissen die zijn voorgekomen. Het boek heeft een open einde, omdat er bij de lezer nog een aantal vragen open blijven, zoals: Zal Rahmane nog terug komen naar Nederland of niet?

5. Het verhaal is goed te lezen, omdat er niet veel gebruik is gemaakt van moeilijke woorden. Ik vind dat het verhaal gemakkelijk te lezen is, omdat het op een begrijpelijke en logische manier is geschreven.

Informatie schrijfster

Geboren: 7 maart 1950 te Sneek
Opleiding: Ze studeerde een tijdje Frans, maar maakte de opleiding niet af.
Werk: Lieneke Dijkzeul werkte op Schiphol en was psychologisch assistente.
Thuis: Ze is getrouwd en heeft een dochter, Inger.
Eerste boek: Hou je taai (1990)
Bijzonderheden: Houdt van klassieke muziek, wat uit haar verhalen meer dan eens blijkt.
Ooit gezegd: ´Mijn hobby is mijn beroep. Ik doe wat ik het liefste wil doen en dat kunnen niet veel mensen zeggen.´

Boeken van Lieneke Dijkzeul:
Hou je taai

Aan de bal
Een muis met klauwen
Blikschade
De tweede viool
Eiland in de wind
Kortsluiting
Een bezem in het fietsenrek
Bevroren tijd
Een muis met klauwen
De tweede viool

Bronvermelding:
www.leesplein.bibliotheek.nl
www.lemniscaat.nl