Titel: Het dagboek van Anne Frank Schrijver: Anne Frank Uitgever: Contact Amsterdam en Antwerpen. Jaar van uitgave: 1957 Druk: 20 Genre: Dagboek Motivatie voor je boekenkeuze: Ik wilde dit boek lezen omdat iedereen heter over heeft, en toen wou ik ook wel lezen. Omdat het me wel leuk leek om een dagboek te lezen. Eerste persoonlijke reactie: Mijn eerste indruk was dat het een leuk en interessant was en zou worden want ik heb een film gezien van die oorlog en die was wel leuk. Het was soms ook wel leuk. Thema: Oorlog. Oorlog als thema spreekt voor zich denk ik maar toch wat uitleg. Het hele verhaal speelt zich af tijdens de WO II, Anne Frank, haar familie, familie Daans en Pfeffer zijn ondergedoken.
Hoop. Anne Frank bleef hopen op een goede afloop, ze zouden weer vrij kunnen rondlopen en hun studie voort kunnen zetten. Liefde. Anne en Peter werden verliefd, ze hadden veel steun elkaar. Zonder hun liefde had Anne veel minder moed kunnen houden op een goede afloop. Ook de liefde van de helpers naar de onderduikers toe moest heel groot zijn anders hadden ze nooit aan genoeg voedsel kunnen komen om te overleven. Titelverklaring: Het ‘Achterhuis’ is zo (door Anne) genoemd omdat dat de plek is waar ze de langste tijd in het dagboek heeft geschreven. Motto: Niet van toepassing. Samenvatting: Aan het eigenlijke dagboek gaat een ‘inleiding’ van mevrouw Dr. Annie Romein-Verschoor vooraf. De notities over 14, 15 en 20 juni zijn nog ‘gewone’ dagboekaantekeningen. Op 20 juni schrijft Anne een brief aan Kitty en de rest van het boek bestaat helemaal uit brieven, die gericht zijn aan deze denkbeeldige vriendin. De eerste maand beschrijft ze haar ervaringen op school en vertelt ze over de contacten met haar vrienden en vriendinnen. Ze moest met haar oudere zus Margot naar het Joods lyceum. Dan komt de onderduikperiode. Er wordt zoveel mogelijk meegesjouwd en iedereen stikt zowat door de hoeveelheid kleren die men aanheeft als ze ‘s morgens heel vroeg het huis verlaten. Het poesje zal een goed onderkomen krijgen bij de buren. In de brief van 9 juli wordt een uitvoerige beschrijving gegeven van het Achterhuis. Dit Achterhuis zit in het kantoorgebouw van vader Frank. Van het personeel zijn alleen de heren Kraler en Koophuis, en Miep en Elli Vossen op de hoogte. Iedereen draagt zijn steentje bij om het Achterhuis bewoonbaar te maken. Anne’s filmsterren verzameling en haar prentbriefkaarten worden op de muur geplakt. Een tijdje later arriveert ook de familie Van Daan. Er ontstaan langzamerhand allerlei wrijvingen. Waardoor Anne de karakters duidelijk beschrijft in het boek. De heer en mevrouw van Daan hebben soms ruzie, en ook mevrouw Van Daan en Anne’s moeder hebben af en toe ruzie over het gebruik van lakens en serviesgoed. Anne kan het niet goed met haar moeder vinden, die Margot steeds meer voortrekt. Ze ziet haar moeder meer als een van haar vriendinnen. Anne voelt zich steeds meer tot haar vader aangetrokken en ze kunnen het ook goed met elkaar vinden. Mevrouw Van Daan vindt ze ‘onuitstaanbaar’. In november 1942 komt de achtste onderduiker: de tandarts Albert Dussel. Hij is nogal op zichzelf en trekt zich vaak terug om te studeren. Anne moet met hem haar kamertje delen waar ze soms vreselijk veel moeite mee heeft. Langzamerhand worden alle Joden door de bezetters weggevoerd; ze worden naar de concentratiekampen getransporteerd. ‘s Avonds ziet Anne vaak rijen mensen lopen tot ze er bijna bij neervallen. Het leven in het Achterhuis gaat zijn gewone gang. Men viert Chanuka (een Joods feest) en Sinterklaas. Soms worden er kleine cadeautjes gegeven aan elkaar. Zeer belangrijk is de radio. Er wordt met verlangen uitgekeken naar de invasie. Een paar keer wordt er ‘s avonds laat ingebroken in het magazijn. De bewoners worden daar steeds banger door. Anne voelt zich eenzaam en gaat eens met Peter praten. Die blijkt veel aardiger te zijn dan ze dacht. Ze sluit vriendschap met Peter, die erg eenzaam is en weinig contact heeft met zijn ouders. Samen bespreken ze hun moeilijkheden. Langzamerhand wordt Anne verliefd op Peter. En het blijkt dat het van beide kanten is. Anne is helemaal gelukkig, maar als blijkt dat Margot ook gek is op Peter, voelt ze zich erg verdrietig. Later blijkt dat Anne’s vader het ook niet echt goed vindt dat Anne en Peter zo veel op de zolder zitten te praten. Hij vindt dat ze meer afstand moeten houden. Hier trekken de twee zich niks van aan. Anne studeert hard. Margot, Peter en zij, leren en lezen, zelfs stenografie. Anne heeft veel belangstelling voor de Griekse en Romeinse mythologie. Ze wil later journaliste of schrijfster worden en heeft al wat verhaaltjes geschreven. Ze wil ook een boek schrijven over haar onderduiktijd. Hier kan ze haar dagboek goed bij gebruiken vindt ze, en het boek moet ‘Het Achterhuis’ gaan heten. De 6e juni 1944 is de dag van de invasie (D-day). De bewoners krijgen weer moed nu de bevrijding zo dichtbij komt. Op 20 juni van dat zelfde jaar wordt een moordaanslag op Hitler gepleegd, die helaas mislukt. Op 1 augustus 1944 schrijft Anne haar laatste brief. Drie dagen later is zij, en alle andere onderduikers, opgepakt. Personages: Anne Frank

Margot Frank
Otto Frank "Pim" Edith Frank
Hermann Van Pels
Auguste van Pels Peter van Pels
Fritz Pfeffer Hoofdpersoon: Anne Frank: Anne Frank is in het begin van het verhaal 13 jaar oud, maar ontwikkeld zich in de loop van het dagboek (dus tijdens de onderduikperiode) van een meisje naar een zelfstandige jonge vrouw, die meer nadenkt over de dingen in het leven. Ze wordt verliefd op Peter Daans, waar ze aan het begin van het boek nog een hekel aan heeft, en hem maar een sukkel vind. Ze wordt door de andere onderduikers gezien als een vervelend kind dat niet met mensen om kan gaan. Wel heeft ze een goede band met haar vader. Anne heeft grote plannen voor de toekomst, ze wil graag schrijfster en journalist worden. Gedurende het boek leer je Anne heel goed kennen, omdat een dagboek natuurlijk heel persoonlijk is. Je komt echt te weten wat ze voelt en wat ze denkt over alles en iedereen. Zij heeft een rond karakter. Ondersteunend naar de hoofdpersoon: Peter van Daan: Peter is de zoon van de familie van Daan. Peter is iets ouder dan Anne, 2 jaar. Anne vind hem in het begin echt een sukkel, maar doordat ze zo opgesloten en eenzaam zijn, en toch met iemand willen praten groeien ze naar elkaar toe. Anne word uiteindelijk verliefd op Peter. Hij heeft een rond karakter
Otto Frank: Otto Frank is de vader van Anne. Door de andere onderduikers wordt hij Pim genoemd. Hij is erg zorgzaam en iemand die het initiatief neemt. In Amsterdam heeft hij verschillende bedrijven, maar deze moet hij opgeven, omdat hij als Jood gevaar loopt. Tijdens de onderduikperiode helpt hij Anne bij het studeren. Hij heeft een rond karakter. Belemmerend naar de hoofdpersoon: Moeder Frank: Over de moeder van Anne is niet zoveel bekend. Anne kan niet goed met haar opschieten en heeft het idee, dat haar moeder Margot voortrekt. Omdat Anne het niet goed met haar kon vinden, heeft ze ook niet veel woorden aan haar gewijd. Zij heeft een vlak karakter. Margot Frank: Margot is de oudere zus van Anne. Anne wordt vaak vergeleken met Margot, vooral als ze iets fouts heeft gedaan. Margot is altijd de verstandigste in de ogen van haar ouders. Toch houdt Anne veel van haar. Over Margot wordt een beetje oppervlakkig gesproken. Ze heeft dus ook een vlak karakter. Mevrouw van Daan: Mevrouw van Daan is de moeder van Peter, en Anne kan absoluut niet met haar overweg. Vlak karakter Meneer van Daan: Meneer van Daan is de vader van Peter en de man van mevrouw van Daan. Over hem is heel weinig bekend. Ook met deze man kan Anne niet goed overweg. Vlak karakter Albert Dussel: Albert Dussel wordt door de andere onderduikers altijd Pfeffer genoemd. Hij slaapt samen met Anne op een kamer. Anne mag hem niet zo graag, omdat hij alleen maar kritiek op haar heeft. Vlak karakter Kraler, Koophuis, Miep en Elli Vossen: Deze personen zorgden dat de onderduikers voorzien werden van voedsel, kleding en berichten van buiten. Zij waren nog het enige personeel van Otto Frank. Zij waren eveneens de enigen die van de onderduikers wisten. Kraler en Koophuis zijn gelijk met de onderduikers gearresteerd en weggevoerd, Maar zij doorstonden de ontberingen van het Nederlandse kamp en konden terug keren. Miep en Elli vonden Anne’s dagboek tussen een hoop oude schriften, tijdschriften en kranten.
Taalgebruik en schrijfstijl: Ze schrijft niet echt voor iemand want het is haar dagboek. Ze schrijft aan haar denkbeeldige vriendin, Kitty. Plaats, tijd en ruimte: Het verhaal speelt zich geheel in Amsterdam af, in het begin op school en later in het Achterhuis. Het Achterhuis bevindt zich aan de achterkant van een kantoorpand wat van haar vader heeft gewerkt. Door middel van een boekenkast is het Achterhuis afgesloten van de buitenwereld. De tijd van het verhaal is ruim 2 jaar, van 12 juni 1942 tot 1 augustus 1944. Op 12 juni kreeg Anne het dagboek voor haar verjaardag en op 1 augustus werd het Achterhuis ontdekt en de onderduikers gearresteerd. Verloop van het verhaal: Het verhaal wordt vertelt door de hoofdpersoon, geschreven in de “ik persoon”. Het is een verslag van één dag en is chronologisch. Het is haar levensverhaal. Indeling van het boek: Het boek heeft 222 bladzijdes en er is een inleiding door Annie Romein-Verschoor. Er worden geen illustraties gebruikt. Spanning van het verhaal: Ik vond het niet echt een spannend of boeiend verhaal, eerder saai maar ook een beetje interessant. Iedere dag stond op zich, dus geen grote ontknoping aan het einde. Het einde van het verhaal: Het verhaal heeft een open einde, er is gewoon geen einde aan, het houd gewoon op. Het heeft geen echte boodschap. Perspectief: De ik persoon. B.v. : Lieve Kitty, Nieuw idee: ik praat aan tafel meer met mezelf dan met de anderen, dat is in 2 opzichten gunstig.
Informatie over de auteur: Geboortedatum: 12 juni 1929
Geboorteplaats: ? Geboorteland: Duitsland Biografie: Anne Frank is een Joods meisje van 13 jaar. Ze woont in Amsterdam. In 1933, het jaar van Hitlers greep naar de macht, trekt de familie Frank naar Nederland. In juli 1942 duikt de familie onder in het Achterhuis van een kantoorpand aan de Prinsengracht 263, vlak bij de Westerkerk. Als de familie Frank hier ruim twee jaar heeft gezeten, doet de Grüne Polizei, een onderdeel van de Duitse geheime politie, een inval. De familie Frank en Van Daan, en de heer Dussel worden gearresteerd, evenals de helpers Kraler en Koophuis. Dit gebeurt op 4 augustus 1944. Ze zijn verraden. Ze worden via het Nederlandse kamp Westerbork naar de Duitse concentratiekampen gevoerd. Anne sterft in maart 1945 in het beruchte kamp Bergen-Belsen. Andere boeken van deze auteur: Geen (ze overlijdt voordat ze nog andere boeken kan schrijven). Opbouw: Het waren veel hoofdstukken (dagen) dat vond ik behoorlijk saai. Er komt niet echt spanning in voor. Het is een dagboek dat je niet in een ruk hoeft uit te lezen. Ik vond het een saai maar toch een beetje interessant en het was om te lezen een aangrijpend verhaal. Gebeurtenissen: Zerst was ze een heel vrolijk, uitbundig meisje maar ze wordt hoe duffer en somberder hoe langer ze opgesloten zit in het Achterhuis,. Gelukkig wordt ze verliefd op Peter, een andere onderduiker, wat haar ook een beetje afleidt, en haar op andere gedachten brengt. Taalgebruik: Hoewel het door een meisje dat nog jonger is dan ik geschreven is, is het taalgebruik en de schrijfstijl erg ouderwets. Maar er zitten niet zo veel bijvoeglijke naamwoorden in. (Bijvoorbeeld: Margot neusde het dikke boek wel drie keer door zonder dat ze iets naar haar gading en haar beurs vond). Ik vond het een irritant boek om te lezen, maar ik vond het heel fijn dat alles heel goed beschreven werd.
Personages: In dit dagboek komen niet zo heel veel personen voor. Ik kan mezelf een klein beetje in Anne verplaatsen maar ik niet weet hoe het is om opgesloten te zijn, toch ik had wel soms medelijden met haar. Maar soms (voor de oorlog) een beetje irritant, dat kwam door het stukje dat ze beschreef dat bijna alle jongens uit de klas op haar vallen. Ik kan me een beetje voorstellen hoe zij zich voelt en ik begreep het als ze bijvoorbeeld boos of verdrietig was. Verder vond ik de relatie tussen Anne, Peter en haar vader leuk verlopen. Geloofwaardigheid: Het is een verhaal dat echt gebeurd is en dus heel geloofwaardig is. Het is een echt dagboek uit de Tweede Wereldoorlog, en dat is soms wel eng om te bedenken dat het echt gebeurd is. Eindoordeel: Ik vond het een saai maar interessant boek. Het was aardig lang. Als ik een hoofdstuk (dag) had gelezen, kon ik na een tijdje gewoon weer aan het volgende hoofdstuk (dag) beginnen zonder de draad van het verhaal kwijt te zijn. Maar wanneer ik halverwege een hoofdstuk (dag) stopte ging dat niet. Ik had er moeite mee het boek te lezen door het te kleine lettertype en door dat het niet echt boeiend was, en ik deed er dan ook vrij lang over met mijn dyslexie. Ik moest me zelf er telkens toe zetten om weer verder te lezen, en dat was heel irritant
Ik voelde me een beetje een schenner van privé zaken omdat ik dit dagboek las en soms voelde ik me Kitty als of het aan mij gericht was.