Het veilige huis 1. Het veilige huis. 2. Nicci French
3. Anthos
4. Nicci Gerrard
Ik ben geboren in 1958 in Worcestershire (in het midden van Engeland). Voor het grootste deel van mijn jeugd heb ik in hetzelfde huis gewoond. In een grote bouwvallige boerderij waar de wind door de slechte kozijnen waaide en de regen door het dak naar binnen kwam. In de tuin stond een oude bank en aan de tak van een boom hing een schommel. Mijn vader was arts en mijn moeder was voor ze ging trouwen een verpleegster. Ik heb twee zussen en een broer. Ik heb gestudeerd in Oxford maar ben daar Sean nooit tegen gekomen. Na mijn diploma ben ik in Sheffield gaan wonen en heb daar een tijd gewerkt met moeilijk opvoedbare kinderen. Ik ging nog verder studeren en verhuisde naar Londen. Daar deed ik van alles en nog wat. Werkte als freelancer, gaf volwassenen onderwijs en begon een tijdschrift. Tussendoor ben ik ook nog getrouwd en kreeg twee kinderen. Toen ik Sean ontmoette, was ik niet meer getrouwd; ik werkte op dat moment als redacteur voor de New Statesman (waar Sean wekelijks een column voor schreef). Maar ik kreeg een andere baan (bij The Observer). Elf jaar en twee kinderen verder schrijf ik nog steeds voor The Observer. Ik schrijf van alles en nog wat. Omdat ik mag schrijven over wat ik leuk vind, kan ik zowel journalist zijn als één helft van Nicci French. Sean French
Ik ben geboren op 28 mei 1959 en ben opgegroeid in een wijk in Noord-Londen. Mijn vader was vroeger producent bij de BBC-radio maar is nu filmrecensent voor The Observer. Mijn moeder, die uit Zweden komt, was lerares en vertaalster maar is nu gepensioneerd. Ik heb twee jongere broers. De middelbare school heb ik gewoon in de buurt gedaan en daarna heb ik Engelse literatuur gestudeerd aan de Christ Church in Oxford. Na mijn diploma behaald te hebben ben ik aan een doctoraalstudie begonnen maar begon me tegelijkertijd ook te verdiepen in de journalistiek. Dit kwam doordat ik een wedstrijd had gewonnen tijdens mijn studie. De prijs was een baan bij het tijdschrift Vogue. Daarna heb ik van alles en nog wat gedaan. Van theaterrecensent tot redacteur van verschillende andere bladen. In 1987 kreeg ik mijn eerste column. Voor de New Statesman heb ik jaren colums geschreven tot het eind van het jaar 2000. Mijn laatste column verscheen in het laatste nummer van het millennium. Ik had ook altijd al boeken willen schrijven maar het lukte me nooit om er eentje af te maken. Tot ik Nicci en haar kinderen ontmoette en ik eigenlijk nooit meer tijd had. Het resultaat zal jullie bekend zijn. Nicci en ik zijn in oktober 1990 getrouwd, zij had toen al twee kinderen uit een vorig huwelijk. Samen hebben we nog twee dochters gekregen die in 1991 en 1993 zijn geboren. Ik heb eigenlijk altijd in Londen gewoond. Maar in 1999 zijn we naar Suffolk verhuisd een dorpje net iets meer dan 100 kilometer ten noorden van London. Daar wonen we nu met de kinderen, katten en een hele dierenkolonie en de wind die om het huis waait. 5. Andere titels: • Het geheugenspel • Vang me als ik val • De verborgen glimlach • Verlies • De mensen die weggingen • De bewoonde wereld • De rode kamer • Onderhuids • Bezeten van mij

6. Ik heb dit boek gekozen omdat mijn moeder vond dat ik het moest lezen omdat het een goed boek was, en ik hoor heel vaak dat de boeken van Nicci French goede boeken zijn. 7. 319 blz
8. Moord
9. Het verhaal speelt zich af: • In Sam’s huis (het veilige huis). • Op straat • Bij de huisarts • Op de zeilboot • En nog meer 10. Het zal zich een paar jaar geleden hebben afgespeeld. Maar het zal niet heel lang geleden zijn. 11. Ongeveer een half jaar
12. Samantha Laschen: Sam is een dokter die bekendstaat om haar baanbrekend werk bij de behandeling van posttraumatische stresstoornissen. Ze neemt Finn in huis. Ze leert in het verhaal dat mensen zich vaak anders voor doen dan ze zijn. Hoewel ze psychologe is ligt ze zelf ook in de knoop met haar gevoelens. Ze is erg zorgzaam voor haar kind Elsie. Ze is ongeveer begin 30. Fiona Mackenzie: Fiona ook wel Finn is een tienermeisje. De ‘echte’ Finn is de avond voor de moord op haar ouders vermoord. Finn heeft dokter Michael Daley geholpen met de moorden. Ze lijkt in haar uiterlijk erg op Finn maar ze is iets kleiner. Michael Daley: Hij is de huisdokter van de Mackenzie’s en de enige die Finn uit haar verleden in vertrouwen neemt. Hij doet zich voor als een lieve en behulpzame man maar hij is eigenlijk een moordenaar. 13. Het verhaal: In een rustige, rijke buurt vind een moordaanslag plaats. Meneer en mevrouw zijn dood, maar hun tienerdochter Finn kan in veiligheid worden gebracht. Finn is de enige die misschien iets over de moordenaar kan weten, ze kan ook gevaar lopen. Daarom moeten ze een veilig huis voor haar zoeken. Het huis van Sam Laschen is geschikt. Sam is een psychologe die gespecialiseerd is in het behandelen van trauma’s. In het begin zegt Finn tegen niemand iets, behalve tegen de huisarts Michael Daley. Maar dan wordt Finn goed bevriend met Elsie, de dochter van Sam en begint ze meer te praten. Sam heeft nu zelf hele gesprekken met Fiona. Ze verbrandt al haar kleren en alles uit haar verleden en ze wil opnieuw beginnen. De enige tegen wie ze niet praat is Danny. Het gaat niet goed tussen Sam en Danny. Ze wil hem zien, maar kan hem een tijd lang niet vinden. Als ze thuis komt van het boodschappen doen, ziet ze een brief liggen. Ze heeft al een gevoel dat het van Danny is, en dat gevoel klopt. Danny en Finn zijn verliefd op elkaar geworden en zijn er samen vandoor gegaan. Sam krijgt een schok, en vraagt zich af waarom ze Finn ooit in huis heeft genomen! De volgende dag staat de politie voor de deur. Finn en Danny zijn allebei dood… Ze gaan ervan uit dat ze zelfmoord hebben gepleegd. Er lag nog een briefje in de auto voor Sam. Er staat op dat ze haar geen pijn wilden doen, en omdat ze het zo erg vonden wat ze Sam aan hebben gedaan, hebben ze zelfmoord gepleegd. De moord wordt verder uitgezocht, de politie gaat er eerst vanuit dat deze gepleegd is door dierenrechtenactievisten die tegen het bedrijf van Leo Mackenzie waren! Als Sam met Michael Daley gaat zeilen, blijkt iets heel anders! Sam heeft een vermoeden dat Michael de moord heeft gepleegd. Michael geeft dit toe, hij heeft ze vermoord voor het geld! Omdat Sam nu teveel weet besluit Michael Sam te vermoorden, dit lukt niet want Sam gooit Michael (uit zelfverdediging in het water). Finn die de moord heeft overleeft blijkt al dood te zijn! De avond voor de moordaanslag is zij door Michael Daley vermoord. De Finn die bij Sam schuilde was de medeplichtige van Michael, die van uiterlijk sprekend op Finn leek. Hij had haar nodig om in naam van Finn een testament te schrijven waarin zij al het geld aan Michael gaf. Als Sam dit hoort is ze razend! Als ze goed nadenkt is het ook heel vreemd, want Finn kon de moord nooit overleeft hebben, met haar keel doorgesneden, twee uur wachtend tot iemand haar vond! Ook wilden ze niet mee naar de begrafenis van haar ouders, omdat ze waarschijnlijk bang was dat iemand zou zien dat ze ‘Finn’ niet echt was! En ze wilde haar kleren verbranden, allemaal tekens dat er iets niet klopte! Maar toch,al die onschuldige mensen. Die arme Danny. Ze vindt het verschrikkelijk. Ze denkt aan de gesprekken die ze met Finn had, aan wat er met haar dochter had kunnen gebeuren. Ze laat alles verder over aan de politie. En ze probeert haar leven met haar dochtertje Elsie weer op te bouwen. Zonder Danny.. 14. Een open einde. Het is geen goed einde, maar het is ook niet heel erg slecht. Titelverklaring: 15. De titel zelf zegt het al. Finn duikt onder in het huis van Sam, daar is ze veilig. In Sam’s veilige huis. Het veilige huis. 16. Ik vind het een mooi boek, want er gebeuren veel dingen die je niet zou verwachten maar uiteindelijk wordt alles iets beter. De pers over Het veilige huis: Het veilige huis is een van die thrillers die je niet binnen een paar dagen vergeten bent. En dat is exceptioneel.' - Trouw 'Nicci French kan ook nog echt schrijven. Veel beter dan John Grisham.' - Het Parool 'Spannend en goed geschreven, met overtuigende personages in huiveringwekkende scènes.' - Opzij
17. Ja, je kijkt naar hoe zoiets kan gebeuren. Dat iemand een moord kan plegen om het geld! 18. Ik geef dit boek een 7. Een fragment uit Het veilige huis: 'Het eerste was de deur. Die was open. De voordeur was nooit open, ook niet tijdens die heerlijke warme zomer van vorig jaar die haar zo aan haar eigen land had doen denken, maar daar zag je het: een voorzichtige kier, op een ochtend zo koud dat het vocht in de lucht pijn deed aan mevrouw Ferrers pokdalige wangen. Als test van het door haar ogen geleverde bewijs duwde ze met haar gehandschoende hand tegen het witgeverfde hout.'