Fluisterwater door Mirjam Mous

Marit is een doorsnee meisje. Ze zit op een gewone school ervaart de gewone dingen en is gewoon gewoon. Toch is zij anders. Eigenlijk zijn haar ouders anders. Haar vader schildert zeemeerminnen en kan helemaal van de wereld zijn als hij schildert. Haar moeder is wel een echte doorsnee vrouw. Ze heeft een saaie baan op kantoor van negen tot vijf. Dan breekt de zomer aan. Marit verheugd zich er al helemaal op om met Sabine lekker aan het strand te gaan liggen en doen wat ze wilden. Jammer genoeg komt daar helemaal niks van terecht. Sabine’s moeder is namelijk een echte creatieve die hard. Daarom heeft ze besloten om deze vakantie het hele huis een nieuwe look te geven. Dat houdt in dat ZIJ dan alles verandert en dat Sabine dan naar oma gaat. Oma die aan de andere kant van Nederland woont. Oftewel, deze zomer komt er niks van hun gezellige dagen terecht. Wanhopig doen ze nog een poging om Sabine’s moeder zo gek te krijgen dat Sabine de hele vakantie bij Marit blijft. Maar dat plan lukt niet. Marit moet dus een hele vakantie zichzelf zien te vermaken. Een week voordat Sabine weggaat, gaat Marit naar een vakantie baan zoeken. En ja hoor, ze mag in het dolfinarium aan de slag als aquarium schoonmaker. Elke ochtend maakt ze alle aquariums schoon het is saai werk, maar je verdient er geld mee toch! Zodra ze al een tijdje aan de slag is in het dolfinarium valt haar oog op een groepje jongeren die daar ook werken en het elke pauze reuze nar hun zin hebben. Maar wie haar het meest opvalt, is een jongen die betoverende ogen heeft. Aan het geroep naar de jongen te horen blijkt hij Nathan te heten en Marit is helemaal verkocht. Na een paar pogingen om iemand van dat groepje te leren kennen lukt het eindelijk. Iris (iemand van het groepje jongeren) spreekt haar en ze worden vriendinnen. En leert langzaam de rest van de groep kennen. Als ze op een dag wordt uitgenodigd om naar een feest bij een van hun thuis te gaan kan Marit haar geluk niet op. Ze koopt nieuwe schoenen met hoge hakken waardoor ze groter lijkt. Ook heeft ze er een bijpassende outfit bij gezocht. Op de dag van het feest gaat ze samen met Iris naar het feest. In het begin dreigt het heel saai te worden want Nathan heeft geen enkel oog voor Marit. Toch probeert ze zich te vermaken zonder al te veel naar Nathan te kijken. Hoe later het word hoe leuker het feest. Marit moet naar de wc en let niet op het afstapje en blijf er met haar hak achterhangen waardoor hij vervolgens afbreekt. Marit vloekt en probeert ongezien weg te komen van het feest en gaat zonder dat iemand haar ziet door de voordeur naar buiten. Als ze buiten staat staat Nathan voor haar neus en weet er gebeurt was en Nathan bied haar een lift aan en brengt Nathan haar achter op de scooter naar huis. Dan gaat het allemaal heel snel ze zit achterop en het voelt alsof ze zweeft. Opeens maakt Nathan een zwieper. Het blijkt dat hij wat gedronken heeft. Na de tweede zwieper komt de hak van Marit’s schoen tussen de spaak. Ze verliest haar evenwicht en dan word alles zwart voor haar ogen. Als ze in het ziekenhuis bijkomt wordt duidelijk dat Marit’s benen verlamd zijn. Ze kan nooit meer lopen. Na een lange tijd en veel moeite komt ze er bovenop en probeert ze normaal te leven. Ze kan er niet altijd over blijven treuren. Marit’s leven verandert. Maar ze kan er mee leven. Ze gaat weer gewoon alledaagse dingen doen alleen dan in een rolstoel. Als ze nog een keer met Nathan afspreekt hebben ze een goed gesprek en blijkt dat Nathan Iris leuk vind. Marit moedigt Nathan aan om naar Iris toe te gaan niet dat ze het leuk vind maar als hij haar leuk vind is daar niks aan te doen. Toen Nathan wegliep was ze maar om een ding blij, dat het haar gelukt was om niet te janken.