Hau ab, du Flasche! door Ann Ladiges

"Hau ab, du flasche"

Letterlijk vertaald betekent het:
* Donder op fles
* Donder op sukkel

Samenvatting
De bewoner van een huis (Marecke) had al 15 jaar niet gedronken en was nu weer begonnen met drinken.
Ze lag op de stoep buiten en haar ader op haar hoofd was blauw en rood en leek op een worm.

Roland staat bij de bus te wachten waar het erg druk is. Hij laat twee Turkse vrouwen voor gaan en besluit zelf om te gaan lopen.
Hij was op weg naar een sollicitatiegesprek. Hij wil een stageplek vinden in een fotospeciaalzaak. Roland moet van zijn moeder een spijkerbroek dragen en mag niet te laat komen.

Hij denkt zelf dat als hij de stageplek zou krijgen dat hij dan van de alcohol af zou blijven.
Het gebruik van alcohol is normaal binnen hun gezin.
Roland wilde niet naar het gesprek toe en als smoes om er niet heen te gaan verzint hij dat er een ongeluk is gebeurd met een bus en een vrachtwagen. Hij zegt bovendien dat zijn handen heel erg trillen.
Roland gaat dus niet naar het gesprek en loopt een flatgebouw binnen. Hij gaat daar alcohol drinken, want daar verstopt hij drank. Hij haalt in het gebouw zijn hand open toen hij van de trap viel.
In het gebouw ligt een zeil, karton, dekens en nog wat andere rommel. Onder die dingen liggen twee flessen whisky en een halve fles Appelkorn. Als hij bij het raam staat ziet hij een vrouw lopen en ziet hij een antiekzaak met gesloten rolluiken.

Er wordt een feest gehouden ter ere van dat Roland net naar school toe gaat. Dit is een flashback. Er is heel veel eten. De lievelingsplaat van moeder is 'Fremde in der Nacht'.
Roland zit tijdens het feest op zijn kamer. 's Avonds gaat hij naar beneden om alcohol te drinken (de restjes die over waren van het feest). Hij drinkt eerst champagne en daarna ook wat sterkers wat in zijn keel brandde. Hij moest ervan kotsen en de volgende dag was hij ziek.

Vaders werk is om klanten te bezoeken bij Hessische Leben. Twee keer per maand deed hij dat 's avonds met een collega. Hij kwam altijd laat thuis van zijn werk. Hij begon de dag met wat hij eindigde: bier! Dit was een oude wijsheid beweerde hij.

Roland werd drie weken te laat geboren op een Woensdagmiddag. Karl Heinz (de vader van Roland) ging toen naar het ziekenhuis met 25 rode rozen en een ring met briljantjes.

Toen Roland vier werd wilden ze hem naar een peuterschool doen maar ze konden geen geschikte school vinden voor hem. Hij kreeg in die periode de mazzelen maar die gingen vanzelf weer over.


Onder hun huis (ze woonden in een flat) woonde toen een mevrouw die Marecke heette. Ze was oud en ze hadden weinig contact met haar. Moeder noemde haar een heks.

Roland leerde snel zwemmen in het ondiepe, maar durfde niet in het diepe omdat hij dan dacht dat hij water binnen zou krijgen via zijn neus.
Vader was een goeie zwemmer: hij heeft aan waterpolo gedaan. Toen ze een keertje samen aan het zwemmen waren, kwamen ze Herr Holzkamp tegen (een klant van hem). Hij had zijn dochtertje bij zich en die was 2 maanden jonger dan Roland. Zij sprong die dag voor het eerst van de duikplank af en Roland durfde dat niet. Zijn vader wilde hem daarom in het water gooien en Roland rende daarom weg.

In de tweede klas was Roland een keertje ziek: hij had buikpijn. De dokter was gekomen maar er was niks ernstigs met hem aan de hand. Moeder las hem toen een hoofdstuk voor uit het boek Robinson Crusoe.

In dezelfde zomer kocht vader een Grot TS (een auto) waarmee ze naar Joegoslavie gingen. Ze gingen daar veel vissen. Ze namen dan vissenspullen, eten en zwemkleding mee. Roland vond het leuk om 'dood' te spelen in het water (stil liggen op het water en blijven drijven). Tijdens de vistochten van vader en Roland lag moeder in de zon. Naderhand aten ze de gevangen vissen op.

Op school ging het in die tijd goed met Roland: hij maakte de klas vaak aan het lachen. Door op zijn duim zuigen had Roland in die tijd een beugel waarmee hij moeilijk kon praten. Hij moest die beugel alleen na de middag en 's avonds dragen.
Roland had geen echte vrienden. Zijn moeder hielp hem met dictee en rekenen. Op een avond bracht vader een spel mee waarmee je volgens hem het logisch nadenken kunt trainen: SUPERHIRN heette het spel.

Buddi was een jongen die bij Roland in de klas zat en een erg stoere jongen was. Hij was jarig op 5 december.

Toen Roland is in een winkel was zag hij het bordje Uitgang hangen. Hij kreeg gedachten van 'Uitgang is ondergang'. Dit had te maken met zijn alcoholprobleem.
Hij liep door het dorp  en hoorde mensen in een groepje over Jezus zingen. Een meneer van dat groepje had in zijn gitaar met blokletters geschreven: FREUDE DURCH GERHORSAM.
Voor een andere winkel stond een meisje te zingen met haar blokfluit.


Na de paasvakantie trof Roland op een namiddag Buddi in het Holzhausenpark. Buddi's ketting lag er af. Roland bood Buddi aan om eierlikeur van hem te drinken. Hij deed dat: zelfs de hele fles leeg. Normaal gesproken dronk hij meestal whisky. Buddi woont in de Beethovenstrasse en ze spreken af nog een keer bij elkaar te komen.
Roland ging daarna direct naar huis. Hij had een plan, maar dat viel in duigen doordat zijn moeder in de woonkamer tv zat te kijken. Na een tijdje moest zijn moeder weg en kon hij zijn plan gaan uitvoeren: een fles whisky jatten. Hij werd echter betrapt en moest de fles terug zetten van zijn moeder. Als smoes om de fles wel mee te krijgen zei hij dat hij de fles nodig had voor school. Moeder geloofde er niks van, want Roland had een lege fles nodig en ze snapte niet dat hij dan een volle fles pakte en zei dat Roland een boodschap voor haar moest gaan doen bij Keller: twee flessen water en twee flessen bier halen. In die winkel jatte Roland een halve fles whisky.

Tijdens het eten had Roland een goed humeur en hielp moeder met de afwas. Daarna zat hij nog wat in de huiskamer, maar ging vroeg naar bed toe. Hij pakte de fles onder zijn bed vandaan en bekeek de fles. Ondertussen kwam zijn moeder nog wel een keertje binnen, maar toen deed Roland net of hij een Asterix aan het lezen was. Moeder bracht hem lege fles voor school. Hij besloot om de fles met whisky niet open te maken, omdat hij het niet netjes vond om met een opengemaakte fles naar Buddi toe te gaan. Hij stopte de fles whisky in zijn schooltas.
Op school liet hij de fles aan Buddi zien en na school ging Roland naar het huis van Buddi toe met de smoes om daar huiswerk te gaan maken. Eenmaal daar maakte Buddi de deur open en ze gingen naar zijn kamer die versierd was met posters van motors en hij had een hoogslaper. Ze waren alleen thuis. Ze dronken samen de hele fles leeg: Buddi het meest. Ze spraken af nog een keer bij elkaar te komen. Buddi gaf Roland een pepermuntsnoepje zodat niemand anders kon ruiken dat hij alcohol had gedronken.

Roland jatte steeds vaker alcohol bij Tevens. Het ging hem steeds gemakkelijker af en zijn moeder was blij dat hij boodschappen voor hem deed (hij stal alleen alcohol als hij ook andere dingen moest kopen, want anders was het te moeilijk om te stelen). Het viel dan teveel op.

Roland ging vaker naar Buddi toe. In de bouwvak vakantie jatte Roland alcohol bij de Hl-Markt. Hij deed het nu hier omdat in die periode Tevens gesloten was.

Het ging steeds slechter met Roland:
* Hij werd moeilijker wakker (pas na twee of drie keer wekken)
* Prestaties op school gingen achteruit, onder andere voor Engels haalde hij drie vijven achter elkaar

Na de laatste ouderavond waren zijn ouders een beetje boos op hem, want bijna iedere leraar was ontevreden over hem.
Ze gingen met hem naar de dokter toe. Er was niks lichamelijks verkeerd met hem, maar de dokters adviseerde hem om wat meer aan sport te doen en vitaminepilletjes te slikken.

Op school in de 8e klas had de leraar Engels de pik op hem. Hij overhoort Roland vaak en gaf hem dan ook vaak een onvoldoende.

Roland had op school een fles alcohol verstopt in de toiletten om van te drinken als hij zich slecht voelde.

Op een dag besloten Buddi en Roland samen te spijbelen vanaf de pauze. Ze gingen samen naar het park om daar te gaan drinken. Na een tijdje daar te hebben gelegen en gedronken bedacht Roland zich ineens dat hij om 3 uur thuis moest zijn. Ze gingen op de Mofa (een brommer) naar huis toe. Ze wilden in een telefooncel opbellen naar de moeder van Roland dat hij nog bij hem bleef met als smoes om daar weer huiswerk te gaan maken. Toen Buddi het programma zag van de bioscoop, gingen ze niet meer naar huis bellen maar naar de film. De film heette: ACHTERBAHN. Roland voelde zich in het begin schuldig dat hij zijn moeder niet gebeld had, maar dat vergat hij al snel zodra de film begon.
Op de terugweg van de bioscoop naar huis toe haalden ze streken uit op een bouwterrein. Ze gooiden daar tonnen om die gevuld waren met water en gooiden van hoog zakken cement naar beneden zodat die beneden uiteen vielen als stofwolken. Plotseling stonden er 2 agenten achter hun. Ze moesten allebei hun naam en adres opgeven en mee naar het politiebureau. De vader van Roland kwam hun ophalen en ondertekende het protocol.
Onderweg van het politiebureau naar huis zei vader niks tegen Roland. Eenmaal thuis gekomen en de deur achter zich dicht gedaan was hij zo boos op Roland dat hij Roland sloeg zo hard als hij kon en waar hij hem maar raken kon.

Na het voorval op het bouwterrein ging Buddi naar een internaat toe en kreeg Roland 4 weken lang geen zakgeld meer. In de tweede week kreeg Roland (zonder dat zijn vader het wist) 10 Mark van zijn moeder. Hij kocht er drank voor en verstopte de fles op zijn kamer. Hij nam er geregeld een slok van.

Een paar dagen later jatte Roland 10 Mark uit de portemonnee van zijn moeder. Hij kocht hiervan een fles Korn voor de verjaardag van zijn vader. Hij kocht een goedkoop merk. Tijdens dat hij de fles voor zijn vader kocht, jatte hij weer een fles Appelkorn uit de winkel.

De moeder van Roland kwam er op een vrijdag weer achter dat Roland weer alcohol dronk (ze vond twee lege flessen in de kast op zijn kamer). Ze was boos op hem.

Vader kwam er ook achter dat hij weer alcohol dronk: de afvoer zat verstopt doordat er een etiket van een alcoholfles in vast zat. Vader was er niet bepaald blij mee dat Roland weer alcohol dronk.

Voor zijn 11e verjaardag kreeg Roland een camera, hoewel ze eigenlijk niet vonden dat hij hem verdiend had.

Op school wilde Roland niet naar de schoolarts gaan en liet zijn moeder daarom een verklarende brief voor hem schrijven naar school toe.

Het ging ook niet meer zo goed met vader:

* Op het werk werd iemand voorgetrokken ten opzichte van hem
* Hij begon kaal te worden en kamde daardom zijn haren over de kale plek heen

Moeder en Roland hadden een gesprek op school. Het ging allemaal niet zo heel goed op school met Roland: Engels een 5, Wiskunde een matige 4 en biologie 4-. Ze dachten op school ook dat hij verslaafd was aan de alcohol.
Op de terugweg van school naar huis beloofde Roland zijn moeder niet meer te drinken.

Na een tijdje dronk hij niet zo heel veel meer en wat hij dronk was Appelwein, waar maar heel weinig alcohol inzat.

In de 9e klas kreeg Roland Bromme als mentor in plaats van Thiele.
Roland kon de laatste tijd maar moeilijk slapen en nam daarom van die roze pillen in, wat hielp tegen de slaap. De reden dat hij moeilijk kon slapen was omdat het slecht ging op school met hem.

Hij steelde weer geld van zijn moeder en in de klas had hij ook schulden.

In het midden van het schooljaar (in de 9e klas) kwam er een nieuw meisje bij hem in de klas: Elisabeth Kuhn. Ze kwam uit Munchen en haar ouders waren gescheiden. Hij vond haar wel en leuk meisje. Na de eerste dag fietsten ze samen een stukje met elkaar mee naar huis toe. Ze zeiden weinig tegen elkaar toen.

Een tijdje later hadden ze een disco met de hele klas. Het was op een zaterdagavond. Roland kreeg van zijn moeder 20 Mark mee, maar moest beloven om er geen alcohol van te kopen. 'Onzin', zei hij zelf. Hij moest om 12 uur weer thuis zijn van zijn vader.

Het feest was niet zoals hij het zichzelf had voorgesteld. Iemand anders danste namelijk met Elisabeth in plaats van hem. Dit kwam doordat Elisabeth zag dat hij veel alcohol dronk en ze dat niet leuk vond. Hij ging dan ook weer snel naar huis toe en thuis direct naar bed toe.


Tijdens het proefwerk wiskunde mocht hij ermee stoppen omdat hij zich niet kon concentreren en omdat hij helemaal trilde. Hij mocht even wat frisse lucht halen buiten van Bromme. Omdat Elisabeth al klaar was met het proefwerk ging ze met hem mee. Roland zei dat hij wat moest gaan drinken en haalde de fles met alcohol tevoorschijn en dronk ervan. Elisabeth vond dat maar een beetje raar, maar Roland knapte er wel weer van op.

De leraar zei tegen Roland dat hij proefwerk volgende week mocht inhalen, maar hij zag dat niet echt zitten. Hij vroeg aan Elisabeth om hem te helpen bij het voorbereiden van het proefwerk. Ze spraken af rond 3 uur bij haar.

De moeder van Elisabeth werkt in een laboratorium in de Unikliniek. De zus van Elisabeth zit nog op school en haar vader woont nog in Munchen.

Het was een succes dat Elisabeth Roland hielp met wiskunde. Ze wenste hem veel succes voor de toets. In de toets kreeg Roland veel van de vragen die ze samen hadden geoefend en hij haalde dan ook een goed punt waar hij haar zeer dankbaar voor was.

De laatste tijd hadden zijn ouders steeds meer ruzie. Ze gooiden dan ook met de deuren. Rolands moeder had een soort van depressie.

Rolan schrijft een gedicht voor Elisabeth, omdat ze hem had geholpen bij Wiskunde. Elisabeth kust hem. De moeder van Roland vindt het niet zo leuk dat Roland een vriendinnetje heeft, maar zijn vader wel. Als Roland blijft zitten wil hij van school af, maar Roland is overgegaan naar de volgende klas en dit vieren ze thuis. Roland pakt een biertje uit de koelkast en zijn moeder zegt: “Schon wieder ein Bier?!”. Rolands vader zegt dan dat hij best een biertje kan verdragen, omdat hij 16 jaar is. Hij zegt ook dat hij moet op passen dat Roland geen alcoholist wordt. Roland gaat met z’n pa mee naar café. Na 3 bier mocht ie niet meer van z’n vader. Hij neemt nog wat, maar voelt zich nog hartstikke nuchter. Zijn vader is zwaar aangeschoten. Elisabeth en Roland lopen op straat. In de etalage van een winkel ziet Elizabeth een keramiek hoofd in de vorm van een vaas staan. Die wil ze graag hebben, maar hij is veel te duur. Roland belooft er net zo een voor haar verjaardag te maken. Hij kan z’n belofte alleen niet nakomen. Roland bestelt wel klei en vraagt advies aan zijn handarbeidleraar, maar als hij begint lukt het niet. De klei wordt hard, dus stopt hij er maar mee. Telkens als Elizabeth vraagt hoe het met haar vaas gaat zegt Roland dat het heel goed gaat. Roland liegt dus tegen Elizabeth. Roland krijgt van Harold hasj aangeboden, maar hij zegt nee en Harold en Roland spelen een potje biljart. Harold betaalt al het bier. Hij is 20 jaar en is werkeloos. Harold biedt Roland een doos met whisky flessen aan. Roland zegt dat hij die doos wel wil, maar dat hij helemaal geen geld heeft om die doos te kopen. Harold zegt dat hij het ook wel doet voor een radio of een fototoestel. Roland is aan het denken waar hij al die whiskyflessen kan verstoppen. Roland ruilt zijn fototoestel voor de whiskyflessen. Rolands vader is twee dagen naar Köln. Roland komt laat thuis en verzint als smoes tegen zijn moeder dat hij bij Elisabeth was. Ondertussen heeft Roland 250 Mark schuld bij Harold. Bij het middageten komt Roland er achter dat hij nog geen cadeau heeft voor Elisabeth en krijgt 10 Mark van zijn moeder. In plaats van een cadeau te kopen koopt hij bier. Als Elizabeth jarig is, komt hij wel langs, maar hij is straalbezopen. Hij blijft maar heel even. Hij had geen cadeau bij zich en zei dat hij een ongeluk heeft gehad met zijn fiets. Elizabeth is boos en teleurgesteld in Roland. Hij gaat naar een café en Thiele brengt hem naar huis, omdat hij bezopen is. De volgende dag kan hij zich niks meer herinneren wat er die vorige dag was gebeurd. De volgende dag belde hij Elisabeth op om zijn verontschuldiging aan te bieden, hij zei dat hij niks meer wist van die dag ervoor. En Elisabeth vertelde hem, dat hij stomdronken was. Toen de lente kwam ging Roland naar het park hij zat op een bankje en dronk een fles drank, een meisje naast hem zat te huilen en hij gaf haar het laatste beetje. Op dat moment komen Harold en twee andere jongens naar Roland en willen 250 Mark hebben die Roland schuldig is aan Harold. Als hij niet betaalde, zouden ze naar zijn ouders gaan. Geld was onmogelijk om hen te geven, want zoveel had zijn moeder niet (waar hij altijd geld van steelt). Dan denkt hij aan de ring. De drie wachten voor het huis van Roland als hij de ring gaat pakken. Hij gaat ermee naar de juwelier en krijgt er 300 Mark voor. Hij denkt dat zijn ouders er niet achter zullen komen, omdat het er al eeuwig ligt. Als hij thuiskomt ligt het bonnetje (van die ring) op de tafel en zijn ouders vragen een verklaring waarom hij de ring had gestolen. Roland zegt eerst dat hij van niets weet. Roland loopt het huis uit. Hij slaapt in de nieuwbouw waar ook die flessen whisky liggen. Twee politieagenten vinden Roland dronken in de nieuwbouw en brengen hem naar het ziekenhuis. De arts stelt Roland vragen: hoeveel hij heeft gedronken, hoeveel hij per dag drinkt. Hij ligt met twee andere op een kamer met een infuus. ’s Middags komen de ouders van Roland binnen en ze hebben een toilettas en twee pyjama’s meegenomen. De moeder van Roland heeft angst gehad, want ze dacht dat hij een verdovend middel zou nemen. De arts geeft een brochure mee over een anonieme alcoholisten groep (ANONYME ALKOHOLIKER, BLAUES KREUZ, GUTTEMPLERORDEN) en dat hij daar een keer mee contact moet opnemen. Roland heeft een afkeer tegen zulke groepen. De ouders zoeken een therapeut. In het ziekenhuis vertellen ze Roland wat hij door zijn drankprobleem allemaal voor een lichamelijke schade op kan lopen, en dat schrikt hem af. Ze hebben het niet meer over de ring. De arts had gezegd dat Roland afhankelijk is, maar zijn vader vindt dat maar onzin. Op school was iedereen op de hoogte van Roland, dat ie ziek was. Elisabeth had een paar maal gebeld en gevraagd hoe het met Roland ging. Op een middag staat ze voor de deur bij Rolands huis. In het begin was Roland verlegen, maar later was ie blij dat ze was gekomen. Roland vertelt tegen Elisabeth dat ie al 6 weken niks heeft gedronken. Elisabeth vraagt wanneer Roland weer naar school komt en Roland zegt dat ie liever niet meer komt en fotoverslaggever wil worden. Elisabeth gelooft het niet en hij zegt dat ie het echt wil gaan leren. Roland komt een oud-leraar tegen in de stad (Thiele). Hij vertelt dat zijn dochter ziek is en Roland gaat met hem mij naar huis, zodat Thiele zijn manuscript kan afmaken. Roland leest voor aan de dochter van Thiele: Miriam. Het gaat slechter met Miriam en het manuscript moet gepost worden voor 20:00 uur naar München, anders krijgt ie narigheid. Roland belooft het manuscript op de post te doen. Op de weg naar een postbus komt hij Buddi tegen, die een paar dagen vrij heeft van het internaat. Buddi wil een biertje gaan drinken met Roland, maar hij zegt dat ie naar de postbus moet. Buddi haalt Roland over en ze gaan een biertje drinken. Ze hebben geluk dat er nog één tafel vrij is in Opernplatz. Ze bestellen twee bier. In een winkel koopt Buddi nog een fles drank. Roland was blij om Buddi weer te zien. Ze besluiten om bij de oude onderbuurvrouw van Roland, Marecke, langs te gaan. Vroeger dacht Roland dat ze een heks was. Ze kloppen aan bij de deur van het huis van Marecke. Ze doet de deur open en ze herkent alleen Roland en hij legt uit dat Buddi een vriend van hem is. Buddi zegt dat ze wat te drinken hebben meegenomen. Buddi wordt een beetje ongeduldig, omdat het allemaal zo lang duurt voordat ze naar binnen mogen. Ze maakt de ketting los van de deur en ze gaan naar binnen. Als ze binnen zijn zien ze dat alle muren vol met boeken staan. Roland vraagt of ze al die boeken heeft gelezen. Sommige wel twee keer zegt ze dan lachtend. Al die boeken heeft ze van een man gekregen die nu al dood is. Ze drinken samen met Marecke een paar glaasjes. Ze voelen zich allebei onaangenaam en ze willen gaan vertrekken, als Marecke naar 4 glaasjes in elkaar zakt. Ze rennen weg en laten de halfvolle fles staan. Roland vergeet het hele manuscript en hij gaat alleen naar het bouwterrein. Onderweg komt Roland een vrouw tegen die tegen hem zegt: ”Werken moet je, echt hard werken, dan ga je ook niet zuipen”. Roland beseft dan ook dat hij niet meer moet drinken!