1. Ik zag de titel van het boek en dat sprak mij wel aan, de Grot. Ook de naam van de auteur sprak mij wel aan want ik vind Tim Krabbé wel een goede schrijver ( het gouden ei is een leuk boek. De titel sprak mij aan omdat ik al eens eerder een boek had gelezen over mensen die waren opgesloten in een grot. Ik verwachtte dat dit boek ook over zoiets zou gaan, maar ik had het mis. Maar het boek is wel heel leuk. Er zat ook geen flaptekst op en dat vond ik ook wel apart, dat was weer een reden om het boek te lezen, want nu wist je ook niet wat je zou verwachten en dat maakte het wel spannend voor mij. 2. Hieronder ziet u een samenvatting van het boek. Hoofdstuk 1, een koffer naar Ratanak brengen. In dit hoofdstuk leer je de drieënveertig jarige geoloog Egon Wagter kennen. Hij moet in Ratanak, de hoofdstad van de fictieve staat Ratanakiri, een koffer met heroïne overhandigen aan een voor hem onbekende koerier. Hij probeert de laatste tien uur, voor de overhandiging, als toerist door te brengen, loopt bezienswaardigheden, restaurants en disco’s af in de wetenschap dat het zijn laatste uren kunnen zijn. Hij is erg nerveus en denkt dat iedereen die maar even naar hem kijkt, iemand is, die hem gaat arresteren. Hij moet namelijk steeds denken aan de Nederlandse drugssmokkelaar Doornebosch die een poosje terug in hetzelfde land is opgepakt en ter dood veroordeeld is, wegens drugssmokkel. Hij gaat zelfs de gevangenis bezoeken waar Doornebosch zijn laatste uren heeft doorgebracht. Als hij om tien uur op de parkeerplaats is, waar hij de koffer moet afgeven, blijkt dat de koerier een vrouw is, die hij al eerder in Ratanak had ontmoet. Ze kijken elkaar aan en vrijen met elkaar of ze al jaren een relatie hebben. Na een tijdje besluiten ze toch maar te vertrekken en Egon wacht op het starten van de auto van de vrouw. Hoofdstuk 2, vrienden. Dit deel voert ons terug in de tijd dat Egon veertien jaar was. Hij gaat dan op kamp met Davy Jeugdreizen, bij La Roche, in de Belgische Ardennen. Op het perron in Amsterdam leert Egon, Axel van de Graaf, die ook op kamp gaat, kennen en ze raken bevriend. Axel is op zijn veertiende al een persoonlijkheid die bijna zonder woorden mensen dwingt dingen te doen die ze helemaal niet willen doen. Hij leeft zeer roekeloos en handelt in softdrugs. Axel ‘dwingt’ Egon om samen de gezusters Lanaker, Vera en Florrie, te gaan ontmaagden, terwijl Egon eigenlijk vriendschap wil sluiten met Marjoke Heffels. Toch laat Egon zich overhalen door Axel. Ze worden betrapt door de leiders en Egon schaamt zich dood. Als Egon derde jaars student geologie is, ontmoet hij Axel pas weer opnieuw. Hij treft hem geregeld in dispuuthuis De Grim. Daar wordt gedronken, gespoten en gedeald. Ook is het een plek waar iedereen het met iedereen doet. Vooral Axel kan er wat van. Egon komt zo in het criminele leven van Axel terecht. Axel vraagt of Egon ook in drugs wil gaan handelen om zo snel veel geld te verdienen. Hij besluit dit niet te doen en breekt met Axel en gaat zijn studie geologie afmaken. Egon studeert af en krijgt opdrachten in Zuid-Amerika. En zo ziet hij Axel niet meer. Een aantal jaren later, als Egon als begeleider meegaat op een kamp in de Ardennen, komt hij Axel weer tegen. En hoe Egon ook tegensputtert, ze zullen kost wat kost samen koffie gaan drinken. Daar vertellen ze over hun leven tot dan toe. Daarna gaat Egon een rondreis maken in Amerika. Daar ontmoet hij Adriënne, waar hij een veertien jaar durende relatie mee heeft. De relatie is over als Egon erachter komt dat zij het vroeger een keer met Axel heeft gedaan. Egon leest in de krant over een expeditie naar Brazilië. Maar om mee te mogen, moet je veertigduizend gulden betalen. De bank wil zijn hypotheek niet verhogen. Dus moet Egon een andere manier bedenken om aan geld te komen. Hoofdstuk 3, Oum Phen. In het derde hoofdstuk is een Nederlandse journalist, Michiel Polak, een oude bekende van Egon, in Ratanakiri, vanwege de moord op twee Nederlanders die daar gepleegd is. Die twee Nederlanders zijn Egon Wagter en een vrouw waar de naam onbekend van is. Deze vrouw had namelijk een paspoort gestolen en reisde dus onder een andere naam. Oum Phen, een bedelaar met één been, waar Egon, toen hij nog leefde, twintig dollar aan had gegeven, omdat hij op zijn auto had gepast, wordt gezien als de moordenaar. Het bewijs is het twintig dollar biljet dat hij bij zich droeg. Oum Phen wordt ter dood veroordeeld. Polak praat met de moeder van Oum Phen, gaat naar de parkeerplaats waar het gebeurd is en bekijkt de foto's van de lijken. Hij gelooft niet dat een gehandicapte man twee gezonde mensen kan vermoorden. Hij denkt dat dit geen roofmoord is, maar moord op twee drugskoeriers. Hij denkt dat Ratanakari Oum Phen heeft beschuldigd, zodat de moord op een roofmoord lijkt, om een goede verhouding tussen Ratanakari en Nederland te houden. Want een paar maanden eerder hadden ze al een Nederlandse drugskoerier onthoofd, namelijk Doornebosch. Toch kan Polak niks doen om de onschuld van deze man te bewijzen. Hoofdstuk 4, Marcie’s Gem. Het vierde hoofdstuk gaat over Marcie die op twintig jarige leeftijd naar Amerika verhuist, daar trouwt en twee zonen krijgt. Zij heeft geen goede relatie met haar man. Dat komt door haar grote hobby, namelijk het verzamelen van edelstenen en mineralen. Als ze een erfenis krijgt, begint ze een eigen winkeltje in stenen. Het winkeltje, dat Marcie's Gem heet, gaat uiteindelijk na drie jaar failliet. Ze houdt er flinke schulden aan over. Op een dag is Marcie spoorloos verdwenen. Ze zei tegen haar man dat ze naar een of andere beurs ging over stenen, maar ze laat niks meer van zich horen. Ze heeft niks gezegd, geen reis geboekt, niets. Je komt ook niet te weten wat er gebeurd is, maar je kunt het wel raden. Ze is drugskoerier geworden om haar schulden te kunnen betalen. Zij was de vrouw aan wie Egon de koffer moest overhandigen. Zij is dus de onbekende vrouw die samen met Egon is vermoord. In haar jeugd heette Marcie eigenlijk Marjoke, maar omdat ze naar Amerika verhuisde, heeft ze haar naam veranderd in Marcie. Zij is de Marjoke waar Egon verliefd op was, toen ze op veertien jarige leeftijd op kamp waren in de Ardennen. In Ratanakiri herkennen ze elkaar en daardoor ontstaat die vrijpartij. Hoofdstuk 5, De Grot. Het laatste deel speelt zich weer af op kamp in de Ardennen. Ze gaan een grot bezichtigen. Egon is net als Marjoke erg onder de indruk. Als ze een paar uur vrije tijd krijgen, gaat Egon wandelen langs een rivier en komt daar Marjoke tegen. Ze raken aan de praat en opeens besluiten ze een dam in de rivier te bouwen om de loop ervan te veranderen. Ze zijn allebei dol op stenen. Daarna gaan ze met z'n allen bosbessen plukken. Egon wil met Marjoke gaan bessenplukken, maar Axel komt er al aan lopen terwijl hij Vera naar Egon duwt. 3. Het is een apart boek maar ook een heel leuk boek. Het is heel anders dan ik had verwacht en dat vind ik apart want dat komt niet zo vaak voor. Het gaat over Egon Wagter en je springt als het ware midden in het boek. Later kom je dan te weten wat er aan vooraf ging en hoe het allemaal precies zit. Dit vind ik erg bijzonder en zie je ook niet vaak. Het is weer eens wat anders dan een ‘normaal’ boek. 4. in het boek had ik de volgende gevoelens: Ø Spanning, je voelt je mee als Egon met zijn koffer naar de parkeerplaats gaat en als hij daar de ruil maakt. “ Hij probeerde tot zestig te tellen, om de radio te dwingen op een volgende minuut te springen, maar middenin stond hij op, en hij pakte de koffer. Oké, dacht hij, daar gaan we. Let goed op. Dit is hoe Egon Wagter zijn kamer verliet om naar de parkeerplaats te gaan.” Bladzijde 31. Ø Medelijden als Axel Vera tegen Egon aanduwt terwijl Egon met Marjoke samen wou, nu was dus alles verpest voor Egon en ook voor Marjoke, anders waren ze waarschijnlijk voor altijd bij elkaar gebleven. “Egon had erop gerekend met Marjoke te gaan, maar net toen hij op haar af wilde stappen duwde Axel, die zelf met Florrie ging, Vera naar hem toe.” Bladzijde 49. Ø Schokkend omdat ze Oum Phen gaan onthoofden voor iets wat hij niet gedaan heeft, en dat hij ook niet mag zeggen dat hij onschuldig is. Ook dat alle mensen gewoon het ermee eens zijn dat hij onthoofd wil worden terwijl iedereen weet dat hij onschuldig is. Dat vind ik wel schokkend. 5. A. Egon Wagter laat zich overtroeven door Axel en is jaloers op Axel, dat hij alles voor elkaar kan krijgen en hij zelf niet. Ook gaat hij drugs smokkelen om zo aan zijn geld te komen, dat zou ik zelf nooit hebben gedaan, dat is niks voor mij. Ik zou proberen te sparen en later zou er toch ook wel weer eens een tocht komen. Ook zou ik me niet zo veel van Axel aantrekken. B. titelverklaring: de grot is wel een logische titel voor het boek. In de grot op het zomerkamp vinden Marjoke en Egon liefde voor elkaar en voor stenen. Ook was Egon hier voor het laatst een brave jongen, hierna laat hij zich helemaal meeslepen door Axel. Motto: Bij dit boek is geen motto geschreven, er is geen motto. Motieven : · vriendschap: de vriendschap van Axel en Egon, deze komt steeds terug in het boek. Ook al probeert Egon Axel te wijken en met hem te breken. · Drugshandel: Axel die dealt in drugs. Marjoke en Egon gaan zelf ook drugs smokkelen. Hierdoor komen ze om het leven. · Macht: Axel heeft veel macht over Egon, die blijft hij ook behouden. Hij heeft veel invloed op Egon. · Seks: Axel gaat met veel meisjes naar bed en betrekt Egon daar ook bij. · Geologie: in de grot vinden Marjoke en Egon hun passie voor stenen, ze zijn er helemaal weg van, zo veel dat ze hun leven ervoor op het spel zetten. · Liefde: Egon heeft niet zo heel erg veel succes in de liefde. Hij is zijn grote liefde Marjoke tegengekomen en toen heeft Axel het verprutst. Op het laatst komen ze elkaar weer tegen en sterven ze gezamenlijk. Ondertussen is Egon ook nog getrouwd maar omdat zij met Axel naar bed was geweest loopt dat ook stuk. · Moord: in Ratanak op de parkeerplaats vond een dubbele moord plaats, die van Egon en Marcie. Ook is meneer Doornenbosch vermoordt voor drugssmokkel en Oum Phen wordt ook om het leven gebracht. Vertelwijze: het verhaal is in hoofdstukken verdeeld. Die hoofdstukken zijn helemaal door elkaar geschud, dat wel kenmerkend is voor de schrijver. Het verhaal is met personaal perspectief en auctoriaal perspectief verteld. Tijd: de vertel tijd is 181 bladzijdes. De vertelde tijd is ongeveer 30 jaar. Het begint zeg maar als Egon 14 is in het zomerkamp. Het verhaal eindigt als Egon 43 jaar is, dan wordt hij vermoord. Er zitten veel flashbacks en tijdsversnellingen in. Ruimte: Het verhaal speelt zich eerst af in Ratanak, dit is de hoofdstad van Ratanakiri. In het tweede hoofdstuk speelt het verhaal zich af in La Roche ( dit is in België in de Ardennen). Hoofdstuk 4 speelt zich af in Waterhead, dat is in Amerika. Ook is er een hoofdstuk in Russei Keo. Egon heeft gewoond in Amsterdam, de Grim komt veel voor in het verhaal, dit is een ontmoetingsplaats in een studentenvereniging. Thema: Een thema is het boek is vriendschap. De band die de twee mannen met elkaar hebben is erg ingewikkeld, maar onverwoestbaar. De een is 'slecht' en de ander wordt door hem mee getrokken uit zijn nette leven. Alles is gedoemd om te mislukken. Egon wilde geoloog worden en dit wordt uiteindelijk ook zijn ondergang. Op het laatst bloeide een oude liefde weer op, maar dit kon niet lang duren. Dus ongelukkigheid of mislukkingen lijken mij ook goede thema's voor het boek. Personages: · Egon Wagter: hij is de hoofdpersoon van het boek. Hij ontwikkelt zich van jongen van veertien tot man van 43. Hij is gek op stenen en geologie. Hij volgt een studie geologie en wordt daarna aardrijkskundeleraar. In het jeugdkamp heeft hij veel bewondering voor Axel en voor wat hij allemaal wel niet durft. Wanneer Egon volwassen is probeert hij steeds het contact tussen hem en Axel te verbreken, omdat hij niets te maken wil hebben met een crimineel, maar iedere keer ontmoeten ze elkaar weer. Zijn gevoelens zijn nogal wisselend; aan de ene kant is Axel een vriend van hem, maar aan de andere kant wil hij van hem af. Uiteindelijk wordt hij drugskoerier voor Axel en vindt daarbij de dood. · Axel de Graaf: hij is een soort van tweede hoofdpersoon, als jongen van 14 was hij erg irritant en puberig. Hij probeerde alles uit; roken, blowen, seks, hij deed alles. Toen al was hij druk, imponerend en toonaangevend. Hij wilde altijd in de schijnwerpers staan en probeerde zoveel mogelijk mensen bij zijn praktijken te betrekken. Later wordt hij drugsbaron en is een keer betrokken bij een schietpartij waarvoor hij in de cel komt. Hij weet Egon iedere keer op te zoeken en spant hem voor een karretje en laat hem drugs naar Ratanakiri brengen. Dat is Egon zijn dood. · Marjoke: Zij ontmoet Egon in het jeugdkamp waar ze verliefd worden. Later komen ze elkaar weer tegen wanneer zij drugs in ontvangst neemt van hem. Hierbij worden ze beiden vermoord. Voor deze ontmoeting verhuist ze naar Amerika waar ze trouwt en een winkeltje begint. Haar naam verandert ze in Marcie. Haar winkeltje gaat failliet en ze gaat koerieren om haar schulden af te betalen. · Oum Phen: dit is een arme bedelaar met 1 been die van Egon 20 dollar ontvangt vanwege het passen op zijn auto. Dit is veel te veel en hierdoor wordt Oum Phen verdacht van de moord op Egon en Marjoke en ter dood veroordeeld. Zijn moeder blijft geloven in zijn onschuld. Dit zegt ze ook tegen Michiel Polak. · Michiel Polak: een Nederlandse journalist die een stuk moet schrijven over de moord van Egon en Marjoke. Hij interviewt de moeder van de verdachte Oum Phen met behulp van een tolk. Ook spreekt hij met generaal Sophal, de communistische dictator in Ratanakiri, en bezoekt hij de plek van de moord. 6. verwerkingsopdracht: Een nieuw, passend slot op het verhaal maken: Hieronder ziet u mijn eigen gemaakte slot: Marcie en Egon zaten in de auto. Met zijn tweetjes, niet wetend waar ze heen zouden gaan. Ze hadden elkaar weer gevonden en waren vrij. Iedereen dacht dat ze dood waren, maar dat was niet zo. De koffers hadden ze daar achtergelaten, dat geld hadden ze niet meer nodig, ze hadden nu elkaar. Nadat ze net de rotonde voorbij waren gereden reed er een andere auto de parkeerplaats op. Ze zagen de mensen erin naar de koffers lopen. Toen hoorden ze opeens twee schoten. Ze schrokken geweldig, zij hadden daar kunnen liggen. Maar het was niet zo. Ze waren vrij en gingen samen op weg naar de vrijheid. Ze gingen in de Himalaya wonen tussen de grotten en rotsen. Samen begonnen ze een stenenverzameling en Egon werd gids van een grot. Zo verdienden ze hun geld en zo konden ze net rondkomen. Toen Michiel Polak zijn moeder had gesproken, wist hij dat Oum Phen onschuldig was, het kon niet anders. Hij kon het niet maken om niet naar de terechtstelling te komen, dus moest dat maar. Om 8 uur verliet hij het hotel en ging naar de gevangenis, waar het allemaal gebeurde. Het was echt afschuwelijk om aan te zien. Er was ook niemand die ertegen in ging, terwijl iedereen wist dat hij onschuldig was. Na de terechtstelling ging hij naar het hotel, hij was er ziek van. Na lang hebben nagedacht moest en zou Michiel weten of het wel echt Egon was die was vermoord. Vroeger had hij ooit met hem gepraat. Toen ging hij naar de plek van het ongeluk en vond wat bloed. Ook zag hij een haar. Op de koffers zaten nog handafdrukken. Zo trok hij het DNA en ontdekte dat het niet overeen kwam. Maar hij kon het niemand bewijzen en niemand wilde hem geloven. Maar Polak wist het zeker en ging op zoek naar het vermiste koppel. Maar hij vond ze niet. Ik vind het slot van het boek de Grot wel verrassend. Niet vaak gaat de hoofdpersoon dood in een boek. Daarom vind ik het slot van Tim Krabbé beter. Een groot deel van het verhaal gaat over de moord en de gevolgen ervan. Daarom was het best wel moeilijk voor mij om hier een passend einde bij te maken. 7. A. Wat me bij het lezen van het boek het meest is opgevallen is de passie voor stenen. Egon doet echt alles ervoor om zijn droom te kunnen volgen en dat lukt hem ook aardig. B. wat me bij de verwerking van dit boek het meest is opgevallen is hoe moeilijk het is om een slot te verzinnen op een boek. Echt alles moet precies kloppen en het is moeilijk om dat ook zo voor elkaar te krijgen want er zijn veel personages die allemaal weer eindigen, die moet je dus allemaal aanpassen. C. in het begin is het verhaal wel verwarrend. Egon brengt een koffer ergens heen en het kan zijn leven kosten. Je weet nergens van en dat maakt je ook nieuwsgierig. Ook is Axel soms moeilijk te begrijpen. In het begin is het wennen, want als je weer met een nieuw hoofdstuk begint spring je weer ergens in en dan denk je: waar gaat dit over? Maar na het hoofdstuk begrijp je het wel weer. D. wat ik van dit alles geleerd heb is: hoe je leven beïnvloed kan worden door een persoon. Het kan je hele leven overhoop gooien. Zoals Axel deed bij Egon. Het is dan erg moeilijk om de je dan te breken met iemand waar je tegen op ziet en die dan ook nog eens een goede vriend van je is.