1. primaire gegevens auteur: Jane Austen
titel: Pride and Prejudice
gepubliceerd in: 1813 bladzijdes: 399
hoofdstukken: 61
genre: psychologische roman 2. verantwoording keuze Dit boek hebben we gekozen op aandringen van Juul. Zij had al meerdere boeken van de schrijfster, Jane Austen, gelezen en vond ze allen erg mooi. Zodoende wist ze ook dat dit boek uitermate geschikt was voor het onderwerp, en waarschijnlijk ook door de andere leden van het groepje met plezier gelezen zou worden. Vooral de taalkeuze sprak haar aan, het geschreven in een van de vele vormen van oud-engels. Aangezien ze altijd al geïnteresseerd was in de taal, engels, werd ze hierop door vrienden geattendeerd. Nadat ze ook de film Sense and Sensibility had gezien was ze overtuigd: ze moest en zou alle boeken van Jane Austen lezen. Dit boek was een van de laatste die nog in het repertoire stonden en uiteindelijk is het boek Pride and Prejudice gekozen, onder dwang van Juul. 3. verwachtingen vooraf Vooral Juul heeft aan dit boek hoge verwachtingen gebonden. Nadat ze onder andere de bekende Emma en Sense and Sensibility had gelezen, hoopte ze dat dit boek net zo mooi, of nog mooier zou zijn. Vooral op het gebied van verhaal kan ze niet genoeg krijgen van dit soort verhalen, eigenlijk veredelde bouquette-reeks boeken. Dat de taal weer mooi zou zijn, daar twijfelde ze niet aan. De anderen hadden ook gespannen verwachtingen, na de (overvloedige) promotie van Juul van het boek, kon het niet anders dan een mooi boek zijn. Het verhaal zou een mooi liefdesverhaal zijn wat het vooral bij (romantische) vrouwelijke lezers goed zou doen. Maar volgens Juul konden de mannen er ook wel wat van leren. Voor Tim zou het dus geen tijdverspilling zijn… De taal moet niet al te moeilijk zijn wanneer je er aan gewend bent, maar Gwen en Tim zijn beiden zeer bekwaam in het lezen van engelse teksten, dit boek moet dus geen obstakel vormen.
4. eerste reactie achteraf Laten we weer, omdat we dat bij verwachtingen vooraf ook hebben gedaan, bij Juul beginnen. Na lang wikken en wegen moest ze toch toegeven dat dit boek zelfs haar verwachtingen overtrof, ze was ontzettend enthousiast en vond dit boek zelfs het beste uit het repertoire van Jane Austen. De taal die gebruikt werd in het boek vond ze opnieuw erg mooi, ze heeft er veel van geleerd. De andere twee waren ook erg enthousiast over het boek, vooral Gwen sprak het ook erg aan. Een beetje romantisch aangelegd, beviel ook haar het boek erg goed. Tim was ook te spreken over het boek, maar was natuurlijk wel op een andere manier aangesproken tot het boek. Spannend erg
Meeslepend erg (je leest het in een keer uit) Ontroerend een beetje
Grappig een beetje
Realistisch erg (realistisch geschreven over leven in die tijd) Fantasierijk erg (uiteindelijk toch bedacht door schrijfster, niet gebeurd) Interessant erg (je leert er veel van) Origineel een beetje (niet meer echt wanneer je de hele reeks gelezen hebt) Het werk heeft ons allen aan het werk gezet en we hebben er ook iets aan gehad. Niet alleen zijn we gaan nadenken over het leven in die tijd, hoe het voor vrouwen was onder verschillende omstandigheden. Maar ook hebben we de taal, engels, nu erg goed kunnen bestuderen en hopelijk hebben we er iets aan bij de naderende examens. Uiteindelijk spreekt het werk ons dus allen aan. We zijn alledrie blij met de keuzen en vonden het geen teleurstelling of een negatieve ervaring. 5. korte samenvatting Het boek gaat over de familie Bennet. Die bestaat uit meneer en mevrouw Bennet en hun vijf dochters: Jane, Elizabeth, Mary, Kitty en Lydia. De oudste dochter, Jane wordt verliefd op meneer Bingley. Hij is een jonge ongetrouwde rijke man. Zijn beste vriend, meneer Darcy is een trotse en onaangename man, hij vindt zichzelf beter dan iedereen. Een tijd later komt meneer Collins, de neef van meneer Bennet op bezoek. Collins erft zal later het huis erven als meneer Bennet er niet meer is. Tijdens zijn bezoek aan de Bennet’s, vraagt hij Elizabeth ten huwelijk, zij weigert. Dan besluit meneer Collins met haar beste vriendin, Charlotte te trouwen. Jane ontvangt opeens een brief dat meneer Bingley met zijn zussen en vrienden naar Londen is vertrokken. In die brief staat ook dat ze geen plannen hebben om nog eens terug te komen. Jane’s hart is gebroken. Op een dag ontmoeten de zussen meneer Wickham, een officier. Elizabeth kan het erg goed met hem vinden en hoort van hem dat meneer Darcy hem erg slecht heeft behandeld. Hierdoor daalt meneer Darcy nog meer in haar achting. In de zomer gaat Eliza een paar dagen naar het nieuwe huis van haar vriendin Charlotte. Ze ontmoet daar Vrouwe Catherine de Bourgh, de tante van Darcy. Ook meneer Darcy zelf ontmoet ze daar. Ze mag hem nog steeds niet, want het blijkt dat hij ook nog eens het geluk van haar zus Jane heeft verwoest. Hij had zijn vriend Bingley duidelijk gemaakt dat Jane geen goede partij voor hem was. Eliza is dan ook erg verrast wanneer Darcy haar een aanzoek doet, die ze natuurlijk afwijst. De volgende dag ontvangt ze een brief van hem, waarin hij alles over Wickham en Jane uitlegt. De brief is waarheidsgetrouw. Hij blijkt meneer Wickham helemaal niet slecht behandeld te hebben. Door de brief veranderen haar gevoelens voor Darcy. Wanneer ze weer terug is van haar reis, is ze blij om te horen dat Wickham binnenkort vertrekt. Zijn korps is overgeplaatst naar Brighton. Lydia gaat met de vrouw van de hoofdofficier mee naar Brighton. In diezelfde tijd gaat Eliza met haar oom en tante mee naar Lambton, waar ze hun vakantie door zullen brengen. Tijdens de reis bezichtigen ze enkele landgoederen, waaronder Pemberly, het landgoed van meneer Darcy. Eliza denkt dat de familie ergens anders is, nu het zomervakantie is. Maar Darcy is onverwachts een jaar eerder terug gekomen. Eerst schaamt ze zich als ze hem ziet, maar Darcy blijkt opeens heel aardig. Hij nodigt haar en haar oom en tante zelfs uit voor een etentje met hem en zijn vrienden. Hij wil ook graag dat Eliza zijn zus, Georgiana, ontmoet. Eliza en Darcy beleven een gezellige tijd samen, maar dat komt snel ten einde als ze een brief van Jane ontvangt, waarin zij schrijft dat Lydia met meneer Wickham is weggelopen. Eliza en haar oom en tante gaan snel naar huis. Meneer Bennet en Eliza’s oom gaan op zoek naar Lydia. Uiteindelijk vinden ze haar en regelen dat ze met Wickham trouwt. Na een lange tijd komen Bingley en Darcy opeens terug naar Herthfordshire. Als Bingley Jane op komt zoeken blijkt dat ze nog altijd verliefd op elkaar zijn. Darcy zegt tegen Bingley dat hij nu geen bezwaar meer heeft tegen hun relatie en Bingley gaat daarop snel naar Jane toe om haar ten huwelijk te vragen. Na een heftige briefwisseling tussen Darcy en Elizabeth komt de aap uit de mouw, Darcy zat achter alle regelingen om de familie van Elizabeth te beschermen, hij was nog altijd verlied op haar. Meneer Darcy is nog altijd verliefd op Elizabeth te zijn en vraagt hij haar ten huwelijk. Deze keer wijst zij hem niet af, ook al is de tante van Darcy er fel op tegen. Ze trouwen… 6. wijze van vertellen De taal van het boek, Pride and Prejudice, is natuurlijk engels, de precieze benaming voor deze prestigieuze, aristocratische manier van spreken is: “High-english”. Dit draagt bij aan de sfeer van het boek, maar van een keuze is natuurlijk geen sprake. Jane Austen heeft het boek geschreven in een bepaalde tijd, een tijd waarin dit taalgebruik heel gewoon was. Verder is er sprake van een alwetend verteller, af en toe neemt zij (we nemen aan dat het een vrouwelijke verteller is, past ook het beste bij het soort boek) het verhaal over en vertelt wat er gebeurt of ergens anders gaan de is. Soms grijpt de alwetende verteller ook in, of geeft een verbloemde mening weer. Dan weer verspringt het verhaal in een personale verteller. Deze neemt het verhaal over en vertelt vanuit een persoon wat deze meemaakt en voelt. Er wordt dus gewisseld van perspectief. 7. thema en motieven Thema: Trots en vooroordelen, zoals de titel al zegt. Eigenlijk draait daar het hele verhaal om: niet om de liefde of de onverschilligheid, niet om het krijgen van een man of vrouw, maar om de vooroordelen die mensen van elkaar scheidt, terwijl dat eigenlijk niet nodig is, en om de trots die mensen verhinderd te zeggen wat ze willen en te handelen zoals ze zouden moeten. Motieven: Dit is toch een van de boeken waarbij de motieven het makkelijkste genoemd kunnen worden. Het zullen onder ander motieven van de aard: trots, vooroordelen, passie, etiquette, connecties, arrogantie, schaamte, seksualiteit schijn ophouden, emancipatie, afhankelijkheid, geld, en liefde zijn. Dit zijn de belangrijkste waar het verhaal om draait.
8. personages Elizabeth Bennet: Eliza/Lizzy is het leidende vrouwelijke karakter in het boek, en ze is net onder de eenentwintig jaar oud. Als de tweede dochter in een familie van vijf behoort ze tot de oudere Miss Bennets. Omdat haar ouders in veel zaken zo lijnrecht tegenover elkaar staan voelt ze zich geroepen haar vader bij te staan in de opvoeding van haar jongere zusjes, voor wie ze zich verantwoordelijk voelt. Dit blijkt wanneer ze haar vader aanraadt Lydia te verbieden naar Brighton te gaan. Deze luistert overigens niet naar haar goedgemeende advies. Eliza is erg gehecht aan haar oudere zus Jane, en erg begaan met haar geluk. Haar karakter is kritischer dan dat van haar zuster, en ze wil graag van zichzelf geloven dat ze onbevooroordeeld is. De ironie van het verhaal is dat ze dat juist wel is tegenover Mr. Darcy, van wie ze eerst slecht denkt, en Mr. Wickham, die ze juist onterecht als een erg vriendelijk man beschouwt. Haar manieren zijn goed, maar niet geweldig, volgens de leden van de hoger klassen. Ze is snel vrolijk, maar eveneens is ze vaak serieus. Eliza is niet bang om anders te doen dan van haar verwacht wordt, ze laat zich niet dwingen. Dit blijkt uit het feit dat ze Mr. Collins afwijst als hij haar een aanzoek doet, hoewel hij een goede partij voor haar zou zijn - niet erg rijk, maar met goede connecties, en zonder aanwijsbare fouten in zijn karakter - en hoewel haar moeder haar dreigt te verstoten, daar zij bang is dat geen andere man ooit om Eliza zal vragen. Ze is namelijk niet geweldig knap. Ze vindt het een uitdaging om de karakters van mensen te bestuderen, om te kijken hoe ze werkelijk zijn onder de schijn waarmee ze zich voordoen. Dit lukt haar niet echt goed, zoals bij Mr. Darcy en Mr. Wickham te zien is. Ze heeft ook haar vooroordelen, en gelooft Wickham als hij zegt dat Miss Darcy een erg trots en onaangenaam persoontje is. Dit blijkt niet zo te zijn. Verder speelt Eliza een beetje piano, maar ze zegt zelf dat ze veel beter zou kunnen zijn als ze wat meer oefende. Ook zingt ze, maar tekenen heeft ze nooit werkelijk geleerd. Fitzwilliam Darcy: Darcy is het leidende mannelijke karakter in de roman, hoewel dat op het eerste gezicht Bingley lijkt te zijn. Hij is een lange, knappe man van achtentwintig jaar. Darcy's eerste reactie op het eerste bal in de buurt is dat er niemand aanwezig is die interessant genoeg is om mee te dansen of te praten. Zelfs Elizabeth schijnt hem slechts "tolerable" als hij haar eerst ziet. In gezelschap gedraagt hij zich erg afgesloten en als een buitenstaander. Men beschouwt hem als trots, wat voornamelijk veroorzaakt wordt door zijn oude familienaam, zijn hoge stand en zijn geweldig grote fortuin. Hij spreek weinig, en als hij al iets zegt is dat omdat de beleefdheid het verlangt. Dit doet hij echter enkel als hij in gezelschap is van mensen die niet werkelijk intieme vrienden zijn. Voor zijn vrienden is hij een aardige man, beschermend en beleefd. Voor zijn zuster zou hij - volgens de huishoudster - alles doen wat zij wil, en alles kopen wat zij begeert. Daardoor is zij een weinig verwend geraakt. Door de dood van zijn ouders heeft hij samen met zijn neef Colonel Fitswilliam de voogdij over zijn tien jaar jongere zus op zich genomen. Hij is van uitstekende familie - hij is de neef van Lady Catherine - en was voorbestemd om met haar dochter te trouwen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Lady Catherine de verbintenis tussen hem en Eliza aanvankelijk niet ziet zitten. Met betrekking tot Eliza heeft zijn hart het gewonnen van zijn verstand. Hij weet heel goed dat zij onder zijn stand is, een telg uit een arme familie zonder goede connecties, en daarbij ook niet geweldig knap. Toch waardeert hij haar om haar karakter, en besluit met haar te trouwen. Hij doet immers altijd wat hij zelf wil. Jane Bennet: Elizabeth's oudere zus is begin twintig, en de schoonheid van de familie. Ze heeft een erg zacht karakter, en het ligt niet in haar natuur om iets slechts van iemand te denken, en ze weigent iemands fouten te zien. Ze noemt haar instelling positief, maar is waarschijnlijk ook een beetje naïef. Ze verdedigt de slechte karakters niet echt, maar gaat op zoek naar alles wat wel goed aan hen kan zijn, de motivatie waarom ze iets gedaan hebben, en de mogelijkheid op verbetering altijd beschouwend. Ze is erg gevoelig, maar laat haar emoties nauwelijks merken. Dat is waarom Darcy in het begin geloofde dat zij niet werkelijk van zijn vriend hield. Verder is ze nooit kwaad op iemand. Haar manieren zijn correct, zelfs volgens mensen zoals Miss Darcy, en de enige in de familie die door hen als bijna gelijkwaardig wordt beschouwd. Charles Bingley: Bingley is een gemakkelijk figuur met goede manieren en een gemakkelijke manier van omgang. Hij is altijd klaar om iedereen te mogen. Zijn uiterlijk is erg aangenaam, en hij heeft een zeer groot inkomen. Daarom is hij een erg gewenste vrijgezel, en alle moeders in de buurt zouden hem graag voor hun dochters willen hebben. Ondanks zijn stand, fortuin en aantrekkelijkheid is hij erg onzeker van zichzelf. Hij beschouwt de mening en het oordeel van zijn vriend Darcy als beter dan die van hemzlf en twijfelt niet zijn raad op te volgen. Dit resulteert erin dat hij bijna Jane kwijtraakt. Hij heeft twee zusters, Miss Bingley en Mrs. Hurst, die allebei niet echt dol zijn op Eliza's familie. George Wickham: Wickham is de enige echte “slechterik”. Zijn vader heeft voor Mr. Darcy gewerkt, en George was Mr. Darcy's favoriet en peetzoon. Hij vroeg in zijn testament dat er altijd voor hem gezorgd werd door zijn zoon Fitswilliam. Eigenlijk was hij bestemd voor de kerk, maar plotseling wenste hij rechten te gaan studeren. Dit laat weer eens zien hoe verwend hij eigenlijk is, hij acht zichzelf boven zijn stand, zonder reden. Om zijn innerlijk kan hij het tenslotte niet doen. Het is een man met slechte en puur egoïstische bedoelingen. Alles wat hij doet is puur en alleen bedacht om zijn eigen fortuin of plezier te vergroten. Hij manipuleert mensen door middel van fijne manieren en maakt misbruik van hun vertrouwen. Lydia Bennet: De jongste telg in de Bennetfamilie is nog erg jong, onbezonnen en naïef. Ze is ook nogal druk en luister niet naar goede raad van haar zusters. Haar manieren zijn slecht, waarmee ze al enige malen mensen gekwetst of van zich afgestoten heeft. Dat ze tenslotte trouwt met Wickham is temeer haar ongeluk, daar zij waarschijnlijk niet goed genoeg op het weinige geld kan passen om er een gerieflijk leven van te leiden. Ze is ontzettend verwend, arrogant, niet al te slim en zeer onvolwassen, mede hierdoor onverstandig. Ze neemt net als Wickham besluiten die alleen het eigen doel dienen. Ze zal niet naar de medemens omkijken, laat staan helpen. Ze leeft in haar eigen kleine, bekrompen wereldje. Verder zijn er nog Mr. Bennet, een rustige, ietwat eigengereide man met een eigenaardig gevoel voor humor, en zijn vrouw Mrs. Bennet, een nogal modegevoelige vrouw die meer zenuwen heeft dan goed voor haar is, en hun twee overige dochters Kitty en Mary Bennet, beide fladderende meisjes en "silly girls", Lady Catherine de Bourgh, een statige dame van stand, echter vreselijk bemoeizuchtig en hautain, Colonel Fitswilliam, de beschaafde en aardige neef van Darcy, Georgiana Darcy, de verlegen en lieve, maar verwende zuster van Darcy, Mr. en Mrs. Gardiner, broer en schoonzuster van Mrs. Bennet, Sir William Lucas en Mrs. Lucas, goede bekenden en vrienden van de familie Bennet, hun dochters Maria Lucas en Charlotte Lucas, een goede vriendin van Eliza en nu, hoewel ze niet van hem hield, de vrouw van Mr. Collins, en onaardige man en bijna slaafs tegenover Lady C. 9. Beoordeling Zoals al wel duidelijk was is vooral Juul razend enthousiast over dit boek. Ze is nogal romantisch aangelegd en met een duidelijk voorliefde en interesse voor engels en de achtergrond van deze taal is dit boek zeer aan haar besteed. De andere twee waren natuurlijk ook wel te spreken over het boek. Nu volgt een korte samenvatting van de meningen die we onderling hebben besproken, dit zijn de conclusies. Het onderwerp paste natuurlijk uitstekend bij de keuze van ons onderwerp voor de boeken. Het boek gaat over liefde, lust en alles wat daar bij hoort. Het onderwerp liefde is mooi beschreven, er is een mooie kant van belicht. Het is interessant te lezen hoe de mensen er een eeuw geleden over dachten, hoe ze liefde beleefden, hoe ze leefden. Over het onderwerp is al veel nagedacht, zonder liefde geen leven en dit boek beschrijft hoe het idyllisch zou horen te zijn. Natuurlijk is het nu een bekrompen idee van liefde, mannen en vrouwen zijn dezer tijd immers gelijkwaardig (?) aan elkaar. Desalniettemin is het een mooi, sprookjesachtig verhaal. De gebeurtenissen waren mooi, meeslepend en soms ook ontroerend. Rond de gebeurtenissen werden de gevoelens van de personages beschreven. Er werd geschreven hoe ze reageerde in bepaalde situaties, wat ze voelden. De gebeurtenissen waren romantisch, heerlijk beschreven in een prachtige taal. Je kon bij het boek heerlijk wegdromen. Nu zouden de gebeurtenissen achterhaald zijn en onrealistisch, maar voor die tijd waren ze wel zeer realistisch. Het is fijn een beeld te krijgen van hoe de mensen toen leefden, zo simplistisch maar toch zo moeilijk. De personen waren goed beschreven, het was fijn door middel van chronologie een beeld, zelf te moeten vormen van de personen die in het verhaal voorkwamen. Je kreeg vooraf een korte beschrijving van de persoon, maar er wordt je toch de mogelijkheid gegeven een eigen beeld van de persoon te creëren. Fijn was ook de beschrijving van het uiterlijk en de kleding van de mensen, erg interessant voor de vrouwelijke lezeressen. Het einde van het verhaal komt erg sprookjesachtig over. Toch is dit geen negatief iets, het hoort zo, het zou ook niet interessanter zijn wanneer het anders zou verlopen. Je weet van tevoren dat dit boek goed zal aflopen en zo hoort het ook te zijn. Mensen in die tijd hadden behoefte aan vermaak, aan iets dat ze hoop zou geven, een boek met een “slecht” einde zou de tegenovergestelde werking hebben. Verder is het interessant te lezen hoe de maatschappij een eeuw geleden in elkaar zat. Hoe de mannen tegenover de vrouwen stonden. Hoe vrouwen leefden en zich een weg moesten banen door de door mannen gedomineerde maatschappij. Wanneer je leest hoe sommige vrouwen in het verhaal denken, vraag je je af hoe het mogelijk is geweest dat vrouwen zich ooit geëmancipeerd hebben. Het boek is van het soort dat je meteen uit wilt lezen, je bent benieuwd naar het einde, de spanning hoopt zich op. De spanning lag vooral hoog bij de briefwisseling tussen Darcy en Elizabeth, je hoopte vurig dat alles toch weer goed zou komen. Jane Austen is een fantastische schrijfster dat ze het voor elkaar krijgt een boek te schrijven dat, niet alleen in haar tijd maar nog steeds, een van de populairste engelse romans is (zeer begrijpelijk). Achteraf bleek inderdaad dat we geen van allen moeite hadden met de taal en we zijn van mening dat het boek een aanrader is voor de romantische (vrouwelijke) ziel.