1. Auteur: Hildebrand (pseud. Van Nicolaas Beets) Titel: Camera Obscura van Hildebrand
Plaats van uitgave: Amsterdam, jaartal eerste druk: 1839
Gelezen druk: de 20e druk van 1900
2. Nicolaas Beets leefde van 1814 tot 1903. Hij was één van de merkwaardigste auteurs van die tijd. Hij had een belangrijke rol gespeeld in het literaire leven van de negentiende eeuw. Als jonge student schreef hij romantische gedichten. Hij studeerde theologie in Leiden. Enkele jaren later, om precies te zijn in 1839, schreef hij onder het pseudoniem Hildebrand de bundel humoristische verhalen Camera Obscura. Een jaar later wordt Beets predikant in Heemstede. Hij trouwt met Aleida van Foreest en krijgt negen kinderen. Na 1854 oefent hij zijn ambt uit in Utrecht. Hij schrijft onder zijn eigen naam gdichten, preken en literaire beschouwingen. In 1903 overlijdt Beets in Utrecht. Enkele werken van Beets zijn: ‘De kruiswoorden’(1843), ‘Korenbloemen’(1853, ‘Madelieven’(1869) en ‘Dennenaalden’(1900). In 1984 verschijnt ‘Het dagboek van de student N.Beets, 1833-1836. 3. Het verhaal speelt zich af in 19e-eeuwse Nederlandse samenleving. Het verhaal begint in Leiden, waar Hildebrand tijdens zijn studie William Kegge leert kennen. William overlijdt en een aantal jaren later bezoekt Hildebrand de familie Kegge in de stad R., waar de rest van het verhaal zich afspeelt. 4. De hoofdpersoon in het verhaal is Hildebrand. Hij is een rustig persoon, hij laat alles wat er gebeurt maar zo’n beetje over hem heen komen. Hij trekt geen aandacht naar zich toe. Aan het einde van het verhaal beschrijft hij hoe het iedereen verder is vergaan, over zichzelf noemt hij niets. Verder is hij heel sociaal, bewogen en toegewijd. Eerst neemt hij de zorg voor William op zich, later redt hij Suzette Noiret. Ook kan hij anderen goed vermaken, tijdens het koekvergulden vertelt hij verscheidene anekdotes. Hildebrand probeert steeds het goede in de ander te zien, zoals bij Henriette van wie hij verwacht dat het nog wel goed met haar komt, als ze maar in het goede gezelschap verkeert. De belangrijkste hoofdpersonen zijn mijnheer Kegge, Henriette Kegge en mijnheer Van der Hoogen. Mijnheer kegge is een man met levendige grijsblauwe ogen en zwarte bakkebaarden. Zijn haar is al wat grijs en hij is bruinverbrand. Hij heeft een hele vrolijke en joviale uitdrukking. Ook is hij sjiek gekleed. Het is een drukke, luidruchtige man. Hij is erg op zichzelf, zijn kinderen en zijn vermogen gesteld. Alle nare dingen onderdrukt hij door steeds te roepen ’T is allemaal gekheid’. Wel heeft hij ook hele gevoelige momenten, wanneer zijn dochter Henriette een uitbarsting heeft is hij helemaal van zijn stuk. Henriette is een mooi meisje met donkerbruine ogen. Ze vindt zichzelf erg belangrijk en heeft graag de aandacht. Net als haar vader kent ook zij gevoelige momenten. Van der Hoogen is een rijzige man, uitgedost in zeer dure kleding. Hij is sluw en probeert zowel Henriette als Suzette Noiret om zijn vinger te winden. 5. Tijdens zijn studie leer Hildebrand William Kegge kennen. Wanneer William ziek wordt neemt Hildebrand de zorg voor hem op zich tot aan zijn dood. Enige jaren later nodigt de vader van William , mijnheer Kegge, Hildebrand uit om een tijdje bij zijn gezin te logeren. Hildebrand leert deze rijke familie kennen, waaronder Williams grootmoeder die nog steeds om William rouwt. Hildebrand kan haar geruststellen: William had in zijn laatste momenten nog aan haar gedacht. Ook komt er een meneer Van der Hoogen bij de familie Kegge over de vloer. Een sluwe man die onder andere de oudste dochter, Henriette, probeert te verleiden. Hildebrand steekt hier een stokje voor. Ook leert hij de minder rijke mensen uit de stad kennen, die veel leuker blijken te zijn, zoals Saartje, de nicht van de familie Kegge en Suzette Noiret, een arm meisje uit de stad die voor haar oude moeder zorgt. Hildebrand redt ook haar uit de handen van Van der Hoogen. Wanneer hij iedereen goed heeft achtergelaten en zijn rol erop zit keert Hildebrand terug naar zijn eigen huis. 6. Het verhaal heeft een gesloten einde. Hildebrand keert terug naar zijn huis na iedereen goed te hebben achtergelaten. Hij beschrijft hoe het met alle personen is afgelopen en dat het met iedereen goed is gekomen. De grootmoeder is overleden en de ring van zijn grootmoeder die William aan Hildebrand had gegeven en die Hildebrand vervolgens weer retourneerde, wordt dan uit naam van de grootmoeder aan Hildebrand gegeven om haar en William te gedenken. 7. Het verhaal heeft een hoofdstukindeling met betekenisvolle titels. De titels geven kort de inhoud van het hoofdstuk weer, soms heel expliciet, soms minder. 8. De schrijver gebruikt twee perspectieven in het verhaal. Dat zijn het ik-perspectief en het hij-perspectief. Dit zorgt soms voor wat verwarring. Zo gebruikt Hildebrand in één zin zelfs beide perspectieven. ‘Wie Hildebrand te logeren vraagt, krijgt, durf ik te zeggen, geen al te lastigen gast in hem; maar op één ding is hij zeer gesteld.’ (blz.156) In het eerste en het laatste deel gebruikt Hildebrand het hij-perspectief en in het midden het ik-perspectief. 9. Het verhaal is op chronologische volgorde geschreven. Je leest precies in tijdsvolgorde wat Hildebrand allemaal meemaakt vanaf wanneer hij William Kegge in Leiden ontmoet. Vervolgens gaat hij naar de familie Kegge om uiteindelijk weer in Leiden te belanden. Het verhaal bevat geen flash-backs en vooruitwijzingen. Er is wel sprake van tijdsverdichting. Dit gebeurt namelijk nog in het eerste hoofdstuk. Nadat Hildebrand de familie Kegge op de hoogte heeft gesteld van Williams overlijden gaan er twee jaar voorbij. Dan hoort hij dat de familie Kegge in Nederland is gekomen en dan kan het verhaal hier verder gaan. 10. Er zijn een paar stukjes tekst die anders gedrukt zijn en die niet bij het verhaal horen. Wanneer Hildebrand op weg is naar Van der Hoogen loopt hij langs een kerk. Hij besluit om er naar binnen te gaan. Vervolgens komen die stukjes tekst. Dit zij psalmen die in de kerk worden voorgelezen. Deze stukjes hebben verder geen functie in het verhaal. 11. Hildebrand wordt in het verhaal afgeschilderd als iemand die altijd en iedereen helpt. Iedere keer als er iemand in zijn omgeving hulp nodig heeft is hij degene die voor deze klaarstaat. Dit is een motief in het verhaal. Zo helpt hij William wanneer deze ziek is en stuurt een brief naar zijn ouders wanneer William overlijdt, omdat niemand anders het doet. Wanneer hij bij de familie Kegge is, komt hij net op tijd om Suzette Noiret te redden van Van der Hoogen die haar lastigvalt. Hij gaat zelfs naar Van der Hoogen om deze te waarschuwen zich niet meer met de familie Kegge te bemoeien. Uiteindelijk is hij hierdoor de held van het verhaal. 12. Het thema van het verhaal is dat Hildebrand de gegoede burgerij op een lichte manier bespot. Hij heeft voor deze adellijke mensen geen goed woord over. 13. De titel van het verhaal is ‘De familie Kegge’. Dit is de familie bij wie Hildebrand op bezoek gaat. Hij verblijft er een tijdje en maakt er een paar dingen mee.