A. Samenvatting: Barbara is lerares Frans. In haar klas zit Guido, die te perfect en te mooi is om waar te zijn. Ze mag hem daarom eerst niet, maar dan raken ze aan de praat over het boek 'Chéri'. Het gaat over een jongeman, die een verhouding heeft met een oudere vrouw. Hij verlaat haar voor een leeftijdsgenote, maar kan zijn ex niet vergeten en wordt doodongelukkig. Zo worden ze toch nog vrienden. Hij leent boeken van haar, ze bespreken ze en hij speelt stukjes na. Op Kerstavond gaan ze dobbelen, drinken wijn en wie een spelletje dobbelen verliest moet iets uittrekken. Ze belanden in bed en zo begint een verhouding, waar niemand ooit achter mag komen. Als Guido wordt geschorst wegens roken in de school, gaat hij overdag bij Barbara thuis zitten, zodat zijn ouders er niet achter komen. Na drie dagen mag hij weer naar school, maar hij wordt later weer geschorst. Dit keer laat de school niets van zich horen en hij is daardoor erg chagrijnig. Barbara moet op een avond naar een schoolfeest en Beverman, leraar aardrijkskunde, probeert haar te versieren. Door leerlingen wordt ze samen met hem in een doolhof geduwd. Ze is bang dat hij haar iets zal aandoen als de gang doodloopt, maar hij is daar helemaal niet, omdat hij de uitgang allang heeft gevonden. Hij stelt Barbara voor, als hij haar 's avonds heeft thuisgebracht, om de volgende dag een fietstocht te maken en geeft haar niet de kans om 'nee' te zeggen. De volgende ochtend belt hij aan, maar ze doet niet open. Ze haalt Guido over om de schorsing aan zijn ouders op te biechten. Er komt een lerarenvergadering waarin ze moeten stemmen of Guido weer op school mag komen. De leraren beslissen met één stem voor dat hij toch weer terug mag komen. De winnende stem komt van Barbara, terwijl zij altijd actie heeft gevoerd tegen roken in de school. Tijdens de vergadering is het haar wel duidelijk geworden dat Beverman Guido op haar balkon heeft zien staan toen hij haar op kwam halen voor de fietstocht. Nu Guido zijn eindexamen mag doen, moet Barbara hem zijn mondeling afnemen en brengt ze het onderwerp op Chéri. Ze wil hem waarschuwen dat hij ongelukkig wordt als hij haar verlaat, omdat Chéri ook ongelukkig werd. Beverman, die voor de schorsing van Guido was, heeft er de pest in dat hij de stemming heeft verloren en vertelt op de volgende vergadering dat Barbara en Guido een relatie hebben. Nu dat is uitgekomen laat iedereen haar links liggen en komt Guido ook niet meer bij haar thuis. Ze krijgt brieven vol klachten en beschuldigingen van boze ouders en vieze foto's met jongemannen erop. Guido komt op een avond bij haar langs om te vertellen dat hij niet meer zal komen, omdat hij moet leren voor zijn eindexamen. Op school negeert hij haar. Barbara wordt (natuurlijk) ontslagen. Een paar maanden later komt Guido langs om nog wat boeken terug te brengen. Hij voert een toneelstukje op uit Chéri, waar Chéri zijn oudere minnares verlaat. Guido blijft die nacht wel slapen, maar sluipt 's ochtends weg als hij denkt dat Barbara nog slaapt. Hij gaat voor altijd bij haar weg. Barbara zal moeten doorleven zonder de liefde van haar leven. B. Verhaalanalyse: 1. De titel: Het boek heet ‘Rookoffer’ omdat Barbara zichzelf opoffert door terug te komen op haar mening wanneer zij Guido verdedigt (ze was heel erg tegen roken). Zij maakt zich zelf hierdoor ongeloofwaardig en lijdt gezichtsverlies. Wanneer Beverman Barbara komt halen voor het ' afgesproken" fietstochtje, komt hij achter de relatie. Hij ziet namelijk Guido op het balkon van Barbara een sigaret roken. Dan vertelt hij dit op school en wordt Barbara ontslagen. Zij offert zichzelf voor Guido op.
2. Soort boek: Het boek ‘Rookoffer’ is een liefdesroman. 3. Personages: Barbara Rozemeyer:Barbara Rozemeyer is een 36-jarige lerares Frans en woont alleen. Ze is een jaar gescheiden, de man met wie ze ooit getrouwd was, heeft haar verlaten omdat hij vreemd ging met een jonger meisje. Ze geeft les op een rooms-katholieke middelbare school. Ze houdt erg veel van de Franse literatuur. Ze kleedt zich altijd als Parisiënne. Ze heeft donker haar en donkere ogen. Ze krijgt een relatie met een leerling, Guido, en voelt pas voor het eerst echte liefde, omdat haar huwelijk niks voorstelde. Daarom heeft ze er geen spijt, ook al wordt ze daardoor ontslagen. Ze vindt niet dat ze iets fouts heeft gedaan. Ze houdt heel erg veel van Guido, maar ze weet dat ze hem na zijn eindexamen zal verliezen. Ze is een vrouw die voor haar mening uitkomt, maar bij Guido, met wie ze een relatie heeft vindt ze het moeilijk om nee te zeggen en geeft zich altijd over aan hem. Barbara is een round character, zij verandert gedurende het verhaal, want ze is aan het eind van het verhaal zekerder ze is onzeker sjiek en netjes. Guido Maenhout:Guido Maenhout is een jongen van 18 jaar die bij Barbara (die twee keer zo oud is als hijzelf) in de eindexamenklas zit. Hij is al erg volwassen voor z’n leeftijd. Hij is een droomleerling voor elke leraar, veel slimmer, knapper en brutaler dan de rest van zijn klasgenoten en daarom laten ze hem ook links liggen. Ook is hij een geboren toneelspeler, hij speelt vaak scènes uit het toneelstuk Chérie van de Franse auteur Colette na. Ook speelt hij een fragment uit De eerbiedige lichtekooi van Satre na. Ook houdt hij veel van Franse litteratuur. Zijn (moderne) ouders hebben weinig tijd voor hem. Hij wil eindexamen doen en daarna na de toneelschool, waar hij ook is aangenomen. Want hij heeft wel veel talentvoor toneelspelen. Hij is erg eigenwijs en doet precies waar hij zin in heeft, ook al is het verboden, bijvoorbeeld toch blijven roken op school. Hij krijgt een relatie met Barbara, zijn Franse lerares. Ook hij heeft geen spijt van de relatie met Barbara. Hij is een flat character want zijn karakter blijft het zelfde in de loop van het verhaal. Hij is soms brutaal, eigenwijs en vrijheidslievend. Beverman: Beverman is leraar aardrijkskunde op de school van Barbara en hij heeft een oogje op haar. Als hij erachter komt dat ze een relatie heeft met Guido, wordt hij zo jaloers, dat hij haar en Guido kapot wil maken en dat lukt. Hij is docent aardrijkskunde op dezelfde school als die van Barbara. Hij is ongeveer 40 jaar (maar woont nog steeds bij zijn moeder). Ook wil hij wraak op Guido, hij is ervoor dat Guido geschorst wordt en hij betrapt ook Guido op het balkon bij Barbara, wederom rokend. hij is meer een type, want hij is steeds de belerende betweter. Hij is patserig, kinderachtig en jaloers, het is een beetje een vies mannetje. 4. Tijd: De opbouw is best speciaal want hij het zijn alleen maar een soort flashbacks, want het verhaal verloopt chronologisch in omgekeerde volgorde. Je gaat steeds een maand of meer terug in de tijd om er achter te komen wat er gebeurd is. De vertelde tijd is ongeveer een schooljaar (het verhaal begint aan het begin van een schooljaar (augustus) en eindigt aan het eind van dat jaar (het volgend jaar augustus)). Het eerste hoofdstuk wat je leest is dus meteen het einde van het verhaal, het afscheid tussen Barbara en Guido. In welk jaar het verhaal zich afspeelt is niet helemaal duidelijk. Het zal waarschijnlijk rond de jaren tachtig of negentig zijn. 5. Vertelsituatie: Het verhaal wordt verteld in de ik-vorm. De ik-persoon in het verhaal is Barbara Rozenmeyer. Er is een personaal perspectief, alles word door de ogen van Barbara gezien en je hoort haar gedachten. Het perspectief ligt bij Barbara, vanuit haar ogen beleef je het verhaal, maar wel vanuit een hij of in dit geval een hij-perspectief, je leert de gedachten van Barbara kennen. Er is ook een verteller die het verhaal vanuit zijn ogen verteld. 6. Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Nederland. In welke stad het verhaal zich afspeelt is niet precies bekend maar het is in ieder geval ten zuiden van de grote rivieren, dichtbij de grens met België. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het huis van Barbara en op de school van Guido en Barbara. Het verhaal speelt zich af in en om de school van Barbara en Guido, en gedeeltelijk bij Barbara thuis. In het huis van Barbara omdat daar het grootste deel van de relatie tussen Guido en Barbara plaats vindt. In de school omdat Barbara en Guido elkaar daar hebben leren kennen en ook om dat het verhaal er toch ook om draait dat Barbara op het eind haar baan kwijt geraakt is.
7. Opbouw: In het verhaal is sprake van een speciale soort chronologie, alleen het aparte is dat er sprake is van omgekeerde chronologie, het verhaal begint bij het einde en eindigt bij het begin, dat wordt ook wel ‘ab ovo’ genoemd. De verhaallijn begint in medias res. De functie hiervan is meteen de aandacht van de lezer te pakken. Het boek begint namelijk met een vergelijking over een prinses, en daarna gaat het erover dat Guido vertrekt. De belangrijkste gebeurtenissen zijn de vergadering waarbij ‘uitkomt’ dat Barbara en Guido een relatie hebben en als de docenten gaan stemmen of Guido wel of geen eindexamen mag gaan doen omdat hij al een aantal keer is betrapt op roken in het schoolgebouw. Dat zij eigenlijk ook gelijk de problemen waar de hoofdpersoon voor komt te staan. Het boek heeft redelijk gesloten einde want het verhaal het boek eindigt met het begin. Maar Guido gaat naar de toneelschool, Barbara is haar baan kwijt en blijft moederziel alleen achter. 8. Thema en motieven: Er zijn meerdere motieven en een thema in dit boek. Het thema is de (verboden) liefde, het hele verhaal draait om de relatie tussen Barbara en Guido. Hun relatie moet geheim blijven omdat ze lerares en leerling zijn. Als hun verhouding toch uitkomt, wordt Barbara gedwongen ontslag te nemen. Motieven uit het verhaal zijn onder andere: - Het leeftijdsverschil tussen Barbara & Guido. - Het toneelspel van Guido (van het verhaal, Chéri) - Het roken van Guido - De examens van Guido - De liefde tussen Guido en Barbara - taboes, de leerling-leraarrelatie, deze verboden relatie komt vaak voor in het hoofd van Barbara. - de wraak, Beverman wil wraak nemen, eerst op Guido (de schorsing), later op Barbara wanneer hij Guido op haar balkon heeft gezien en dus weet dat zij een relatie met hem heeft. - geheimen, stiekem doen, om de relatie tussen Guido en Barbara geheim te houden moeten ze alles stiekem doen. 9. Bedoeling: De schrijfster wilde met dit boek denk ik alleen amuseren, ook omdat het geschreven is als het boekenweekgeschenk uit 1987. 10. Taal: De schrijfster gebruikt in het boek gewone, alledaagse woorden. Dat was wel prettig, niet was die hele moeilijke zinsconstructies. Alle stuken tekst die eigenlijk Frans waren, zijn al vertaald. Dat las wel prettiger, het was een van de weinige voordelen van dit boek.