De zaak Alzheimer door Jef Geeraerts

THEMA Het thema van deze roman is zeer duidelijk vanaf de eerste pagina, misdaad. Op een avond in de september maand van 1985 in Antwerpen, wordt een moord gepleegd op de heer Albert Arts. Inspecteurs Vincke en Verstuyft komen onmiddellijk ter plaatse, maar er zijn bijna geen aanwijzingen, ook het eerste verhoor van mevrouw Arts levert niets op. Gedurende het hele verloop worden zeven moorden gepleegd, waarvan drie geplande en vier getuigen die moesten verdwijnen. De link tussen de titel en het verhaal is snel gelegd als het éénmaal uit is. De verdachte van die moorden lijdt namelijk aan de ziekte Alzheimer. Ik herken mezelf helemaal niet in het boek. De twee hoofdpersonages gaan nogal ongepland te werk, een gevolg van hun job, terwijl ik liever alles een beetje op voorhand weet. TIJD Het verhaal verloopt grotendeels chronologisch, maar soms wordt bij het maken van conclusies verwezen naar vorige zaken, die dan weer andere boeken zijn. Soms is er sprake van flashforwards, maar die uiten zich enkel onder de vorm om de volgende zet van de moordenaar proberen te voorspellen. Als ze éénmaal een verdachte hebben, wordt het verhoor soms verbroken door flashbacks

Het verhaal verspreidt zich over een maand of vijf, en neemt vierhonderd pagina’s in beslag. RUIMTE Het verhaal speelt zich af in de stad Antwerpen en op afdeling R, de plaats waar Vincke en Verstuyft hun bureau is. Van afdeling R is niets bekend, en de stad zelf wordt ook niet zo kleurrijk beschreven, maar er worden wel regelmatig vermeldt. Het valt op dat niet zozeer de plaatsen overdreven beschreven worden, maar wel de mensen, zo is het gemakkelijker om zich in te leven in het verhaal. Ook het weer wordt uitvoerig beschreven, omdat het uitzonderlijk goed is. PERSONAGES Vincke is een echt levens genieter, hij gaat graag eens op en terrasje zitten met Verstuyft, nodigt vrieden uit of gaat oesters eten met zijn vrouw Eva. Omdat Vicke doet vaak ook wat hij zegt of denkt, hij heeft een zeer kalme persoonlijkheid. Dat kalme karakter is soms misleidend. Op het eerste gezicht lijkt hij niet zo’n spectaculair goed speurder, maar het merendeel van de aanwijzigingen wordt door hem verzameld. Verstuyf is zij linkerhand en mogelijk ook zijn beste vriend, hij doet netjes wat Vincke van hem verlangt, maar dit gebeurt allemaal heel vriendschappelijk. Verstuyft is ook de spirit van het team omdat hij enkele jaren jonger is dan Vincke en iets impulsiever, zorgt ook hij voor goede links. De karakters zijn heel echt, en onvoorspelbaar. Als de kalmere Vincke tot actie overgaat, is hij bijzonder clever, in Verstuyft is helemaal niet zo onervaren als soms lijkt. VERTELPERSPECTIEF Het is een personaal vertelperspectief, maar er wordt niet één persoon gevolgd (bijvoorbeeld het hoofdpersonage) maar door alle hoofd- en de meest voorkomende nevenpersonages. Het vaakst kijken we in echt personage van Vincke, hij denkt na over zijn vrouw, de zaak waar hij mee bezig is, hij geeft vaak al denkend uitleg aan de lezer. Maar ook wordt mee geredeneerd uit het standpunt van de moordenaar, Verstuyft of de slachtoffers. STIJL EN TAAL Het verhaal bleef spannend tot de laatste bladzijde vooral omdat de moord bijna direct gepleegd werd. Het taalgebruik bevat niet echt moeilijke woorden, maar de dialogen in het Frans of Antwerps waren soms moeilijk te begrijpen, maar die dialogen hoorden er echt bij, vooral zonder die Antwerpse dialogen zou het verhaal niet dezelfde charmes hebben als nu. Het taalgebruik paste perfect bij alle personages. INTERPRATATIE OF PERSOONLIJKE MENING Ik vond “de zaak Alzheimer een goed boek” het was tamelijk spannend, maar de eerste pagina’s waren soms nogal ingewikkeld door het grote aantal personages die dan eigenlijk niets met het verhaal te maken hebben. Ik vond het boek een beetje overeen komen met de tv serie “Baantjer”. De grootste gelijkenis zijn vooral de overeenkomsten tussen de twee hoofdpersonages Vinke komt overeen met de iewat oudere inspecteur De Cock, en Verstuyf lijkt op zijn jongere colega Vledder. Allen gaan zeer vriendschappelijk om met hun collega’s.