Oosterschelde, windkracht 10 door Jan Terlouw

Gegevens - Naam boek: Oosterschelde windkracht 10 - Schrijver: Jan Terlouw - Uitgeverij: Lemniscaat - Druk: 19e druk - Jaar: 1981 Vooraf - Ik heb dit boek gekozen, omdat ik een keer een boek wou lezen over rampen. En dit leek mij wel een goed boek, omdat het boek gaat over de ramp van 1953 ( watersnoodramp). Ook heb ik dit boek gekozen, omdat ik veel van deze schrijver heb gehoord. - De omslag ziet er zeer goed uit. En het geeft een goede indruk van het boek. - Voordat ik begon te lezen had ik de verwachting dat het een goed boek zou zijn. Titel - Het boek heet ‘Oosterschelde windkracht 10' omdat het over de watersnoodramp van 1953 gaat, en de nasleep ervan: moet de Oosterschelde wel of niet dicht? Oosterschelde slaat op het water de Oosterschelde in Zeeland, die zorgde voor overstromingen. Windkracht 10 slaat op de storm.
Schrijver - Ik heb nog nooit eerder een boek van hem gelezen. Maar ik had wel hoge verwachtingen van dit boek omdat veel van zijn boeken bekende boeken waren. Daarom wou ik ook een keer een boek van hem lezen. Ik weet niet of ik andere boeken kan vergelijken met dit boek, omdat ik nooit eerder een boek van hem heb gelezen. - Zelf heb ik nog nooit een ander boek van Jan Terlouw gelezen. Maar ik denk dat de andere bekende boeken van hem zoals; Pjotr, Oorlogswinter en Koning van Katoren ook goede boeken zijn. Genre - Het boek is een novelle, want het is niet echt dik en er zijn ook zo veel hoofdpersonen, en weinig hoogtepunten. En verder : historisch, liefdes en informatief verhaal. - Dat is zo omdat het gaat over de watersnoodramp van 1953 en er vindt ook liefde plaats tussen Henk en Anne. Samenvatting - Deel 1 Vloed
Het gezin Strijen is een doodnormaal gezin in het streng christelijk Zeeland van 1952. Anne, de oudste dochter van vader en moeder, is een eigenwijs en opstandig meisje, ze ligt dan ook vaak overhoop met haar vader. Dan gaat ze varen op de Grevelingen. Vandaag is zo'n dag. Maar als Anne op de Grevelingen is, ziet ze een soort kistje in het water. Als ze het wil pakken, slaat ze om, vanwege de harde wind. Als ze naar wal gaat zich uit te kleden en haar kleren te laten drogen, komt agent Giel Nolen langs. Hij maakt een nep proces-verbaal over de naaktloperij, om indruk te maken. Als ze thuis komt, maakt haar vriend Henk het kistje open. Het bevat allerlei geschriften over ene B. G. Brooshoofd, die een deskundige blijkt te zijn op het gebied van dijken, dammen en overstromingen. Volgens hem breken de dijken bij een storm uit noordelijke richting. Ook beschuldigt hij een dijkgraaf van corruptie. Anne en Henk gaan naar hem op zoek, maar hij blijkt zoek te zijn. In de zomer blijkt Anne zwanger te zijn en trouwt met Henk. In November wordt het lijk van Brooshoofd gevonden. Giel Nolen verspreidt het gerucht dat Anne Brooshoofd vermoord zou hebben. Er volgt een vervelende tijd voor het gezin Strijen. Vader Strijen kan de roddel niet verdragen als ouderling van de kerk en treedt af als ouderling. Er verlopen vele maanden. Elke week komt Henk vanuit Delft naar Battenoord om de familie op te zoeken. Maar op 31 januari 1953 hoort hij op de radio dat er een zware storm komt. Henk en Piet, het broertje van Anne, krijgen de opdracht om iedereen te waarschuwen. De familie Strijen gaat naar zolder. Na een half uurtje breken de dijken door. Opoe en Piet Strijen en vele anderen verdrinken. Na twee dagen begint het water weer te zakken. En de zaak Brooshoofd is ook opgelost: ene Everthart Kemoen heeft bekend. -Deel 2 Eb
Anne en Henk hebben twee zoons: Piet van twintig en Valeer van zestien. Valeer zit bij actiegroep NogTijd, die tegen afsluiting zijn van de Oosterschelde met een grote dam. Anders gaat een groot deel van de natuur verloren. Ze vergaderen eens per maand. Er wordt een plan gemaakt om de heer Lievenbach, een ingenieur van Rijkswaterstaat, uit de weg te ruimen. Ook binnen de familie Strijen zijn de meningen verdeeld: Piet en Valeer zijn voor een open Oosterschelde, terwijl opa Strijen en Henk (werkt bij Rijkswaterstaat ) voor een gesloten Oosterschelde zijn. Dat geeft spanningen. Het plan van NogTijd gaat door. Lievenbach wordt uitgenodigd voor een interview over de Oosterschelde en NogTijd heeft de tape vervalst. NogTijd dreigt nog meer van deze banden te vervalsen als Lievenbach niet opstapt, en hij stapt op. NogTijd heeft deze slag gewonnen! In 1974 doet de commissie Klaases een uitspraak: ze vinden dat er een stormstuwcaissondam moet komen, dan blijft de natuur gespaard. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat legt het plan voor aan de tweede kamer. Het plan wordt aangenomen met 75 tegen 67 stemmen - de stormstuwcaissondam heeft het gered! - Het verhaal gaat over de watersnoodramp van 1953 en alle directe gevolgen ervan, en het wel of niet afsluiten van de Oosterschelde. Hoofdpersonen - Anne Strijen: twintig jaar, vriendin en later vrouw van Henk, zus van piet, Hennie, dochter van vader en moeder Strijen. Slank figuur, een meter zestig, zacht bruin haar, apart gezicht en een brede mond, donkere bruine ogen die stralen als edelstenen. Eigenwijs meisje, dat zich niets aantrekt van andere mensen en daardoor vaak ruzie heeft met haar vader, en dan gaat varen op de Grevelingen. Een karakter: ze verandert in de loop van het verhaal. - Ik vind Anne strijven een leuke en aardig persoon, ik vind alleen dat ze minder ruzie moet maken met haar vader.
Bijfiguren uit vloed ( 1e deel ) - Henk: Vriend en later man van Anne, studeert in Delft en komt in het weekend naar Battenoord, denkt overal goed over na, is technisch en behulpzaam. Krijgt samen met Anne een zoon. - Vader Strijen: Heeft vaak ruzie met zijn koppige dochter, is erg christelijk ( en daarom in het begin van het boek ouderling). Vader van Anne, Piet en Hennie. Heeft samen met zijn vrouw een boerderij.. - Moeder Strijen: stil en rustig, verstandig persoon, bemoeit zich met haar eigen zaken, heeft veel zorg aan haar moeder/ opoe en haar drie kinderen Anne, Piet en Hennie. Heeft samen met haar man een boerderij. - Hennie Strijen: zusje van Anne en Piet, dochter van vader en moeder Strijen, zestien jaar. - Piet Strijen: broertje van Anne en Hennie Strijen, zoon van vader en moeder Strijen, viertien jaar, verdrinkt tijdens watersnoodramp. - Opoe: moeder van moeder Strijen, stil en op de achtergrond, verdrinkt tijdens watersnoodramp. Hoofdpersonen uit eb ( 2e deel ) -Anne Boeschoten-Strijen: vrouw van Henk, moeder van Valeer en Piet. Zelfde Anne als uit deel 1, maar dan twintig jaar ouder. Een meter zestig, verder uiterlijk zelfde als deel 1. Denkt maar na over dingen dan in deel 1. Zus van Hennie en overleden Piet, dochter van vader en zes jaar overleden moeder Strijen. Werkt s ' ochtends bij een boekbinderij en s ‘ middags in het huishouden. Houdt nog steeds van de Oosterschelde. Karakter: ondergaat verandering. Ik vind dat ze verstandiger is geworden naarmate ze ouder is geworden. - Valeer Boesschoten-Strijen: zoon van Anne en Henk, broertje van Piet, zestien jaar oud. Zit nog bij actiegroep NogTijd, die voor een open Oosterschelde is. Werkt bij een mosselvisser in Zierikzee, Van Lier. Denkt over dingen na. Houdt veel van Anne en gaat veel met haar om. Is een kei in het sussen van ruzies. Ik vind Valeer een goede jongen ,die respect heeft voor zijn ouders en hij is een verstandige jongen. Ik vind het goed dat hij bij de actiegroep NogTijd is gegaan, omdat ik zelf ook milieubewust ben. Bijfiguren uit eb ( 2e deel ) - Piet Boesschoten: zoon van Anne en Henk, broer van Valeer, twintig jaar oud. Is ook voor open Oosterschelde. Studeert in Delft voor ingenieur - Henk Boesschoten: man van Anne en Henk, vader van Valeer en Piet, zelfde als deel 1, maar dan twintig jaar ouder. Werkt als ingenieur bij Rijkswaterstaat en is dus bezig met de afsluiting van de Oosterschelde, wat thuis wel eens spanningen geeft. - Vader Strijen: Vader van Anne, schoonvader van Henk, zijn vrouw is zes jaar geleden overleden. Heeft vijf kleinkinderen, waaronder Valeer en Piet. Is voor afsluiting van de Oosterschelde. Ruimte - Het verhaal speelt zich in deel 1 af in en rondom Battenoord, de woonplaats van de familie, op Groeve-Overflakkee in Zeeland. In huis van de familie Strijen en op straat. Ook op de Grevelingen en in het hoofdbureau van de politie in Rotterdam. En ook in Yerseke en op de Oosterschelde. - Het verhaal speelt zich af in de doodgewone samenleving van Zeeland. - De meeste ruimtes spelen geen bijzondere of belangrijke rol: ze roepen geen bepaalde emoties op bij de personages, waardoor ze op een bepaalde manier handelen. In deel 1 is Zeeland belangrijk omdat daar de overstroming heeft plaats gevonden. En in deel 2 is de Oosterschelde belangrijk omdat moet die wel of niet dicht? Daar draait het in deel 2 af. Tijd - Deel 1 van het verhaal speelt zich af in 1952 en januari en februari van 1953. Deel 2 van het verhaal speelt zich af in 1973 en 1974. Het verhaal is in de verleden tijd geschreven, waardoor het lijkt alsof het allemaal echt gebeurd is, en iemand het achteraf verteld ( een deel ervan is ook echt gebeurd ). - Het verhaal bevat flashbacks, zowel in het verleden als in de toekomst. Het doel hiervan is om de lezer weer bij te brengen hoe het ook alweer was, dus om duidelijk te scheppen, en om spanningen op te wekken bij de lezer. Er zijn vele sprongen in de tijd, bijvoorbeeld tussen deel 1 en deel 2, dus het verhaal is niet-continu. De verleden tijd in deel 1 is ongeveer acht maanden en een week. De verleden tijd in deel 2 is ongeveer een jaar en vier maanden.
Werkelijkheid en fantasie - Dit verhaal kan in werkelijkheid zijn voorgekomen, omdat een gedeelte van het verhaal ook echt is gebeurd. In het verhaal wordt een kistje gevonden met de voorspelling dat de dijken bij een noordelijke storm zouden kunnen doorbreken en dat Nederland dan zou overstromen. En die voorspelling is juist geweest, want Nederland was ook overstroomd. En er is ook een stormstuwcaissondam gekomen. De basis van het verhaal is gebaseerd op de werkelijkheid. Verteller - Het verhaal is geschreven in de alwetende verteller. - Je beleefd het verhaal door de ogen van de schrijver. Waardering Ik vind het een goed boek. Jan Terlouw verteld boeiend over een verschrikkelijke gebeurtenis, namelijk de overstroming van 1953. Het is echt gebeurd, en daardoor boeit het ook en is het geloofwaardig. Het is ook spannend geschreven, waardoor je het gemakkelijk uitleest, maar dat komt ook door het vrij gemakkelijk taalgebruik, en het boek is niet zo ingewikkeld. Het heeft een heldere opbouw. Alleen jammer dat de verhaallijn een beetje voorspelbaar is: Je weet dat er een overstroming komt, en je voelt dat NogTijd hun zin krijgt. De passage die het meeste indruk hebben gemaakt op mij, zijn de passages waarin de ellende wordt beschreven die de mensen tijdens en vlak na de ramp ondergaan. Je voelt de ware angst en verdriet en de machteloosheid van de Zeeuwse bevolking na de overstroming en het verlies van de familie. Ook de stukken waarin Henk, Valeer en Piet discussiëren over de afsluiting van de Oosterschelde hebben indruk op mij gemaakt. Het boek heeft me aan het denken gezet: hoe moeten de overlevende zich hebben gevoeld na de ramp? Hoe belangrijk is het voor de betrokken partijen dat de Oosterschelde wel of niet afgesloten moet worden? Voor het lezen had ik hier geen menig over, en had ik er nooit aan gedacht, maar na het lezen vond ik dat de Oosterschelde open moet blijven. Het verhaal heeft een vrij duidelijke bedoeling: de lezer een partij laten kiezen waar voor ze zijn. Zijn ze voor afsluiting van de Oosterschelde of tegen de afsluiting. Dat heeft Jan Terlouw knap gedaan, want nu heb ik een menig over de zaak. Het verhaal van Brooshoofd erdoorheen vind ik leuk verzonnen, ook al heeft het niets met het thema in deel 1 te maken. Ik raad anderen zeker aan dit boek te lezen, omdat het boek je veel informatie bijbrengt over de watersnoodramp van 1953, je gaat je in de situatie verdiepen, en je gaat over bepaalde dingen nadenken. Deze voor- en tegenargumenten tegen elkaar afgedwongen, vind ik dat het boek een 8,5 verdient. Verwachting - Voordat ik begon te lezen had ik hoge verwachtingen van het boek, ik dacht dat het een goed en spannend boek zou zijn. Het bleek dat het erg interessant boek was, omdat het een vrij realistisch verhaal is. Feiten die in dit boek beschreven worden komen nu ook nog voor. - Ik ben tijdens het lezen veel nieuws te weten gekomen, ondanks dat het een bekend feit uit de ( Nederlandse ) geschiedenis. Het is dus leerzaam. - Nee het was niet nieuw, want het boek Vechten voor Overmorgen zit ongeveer hetzelfde in elkaar. Beide boeken bestaan uit twee delen die ze in een boek hebben gestopt. Met tussen de verhalen een tijd sprong.