Het hout

Ik heb het boek ‘Het hout’ van Jeroen Brouwers gelezen. Het boek gaat over broeder Bonaventura, wie op een katholiek jongens internaat werkt als oppasser in de slaapzaal. Op het internaat gaat alles niet zoals het hoort te gaan. De jongens worden seksueel misbruikt en vernederd. Broeder Bonaventura ziet dit, maar zegt niets. Ondertussen heeft hij ook een relatie met Patricia, een weduwe, wie hij briefjes stuurt.

Het boek is onderverdeeld in drie delen die met Romeinse cijfers worden aangeven. Deze delen worden weer onderverdeeld in kleinere hoofdstukken die geen titel hebben.
Het verhaal wordt verteld vanuit Bonaventura, hij is een 26 jarige kloosterling. Hij is de ik-persoon in het verhaal.
Het verhaal wordt achronologisch verteld. Het begint met het eerste deel dat zich in het heden afspeelt. In  deel II en III gaat de broeder Bonaventura terug naar het verleden. In deel II gaat hij terug naar 1951 de komst van het nieuwe schoolhoofd Mansuetus en hoe hij het internaat in een klik in een streng werkkamp veranderde.
In deel III grijpt de verteller terug op hoe hij Patricia Delahay ontmoet.  Dat is twee maanden voor het heden in het verhaal. Dit maakt structuur van de roman achronologisch. Het boek was duidelijk te volgen in hoe het versprong van tijd. Er wordt ook gebruik gemaakt van spanningsmiddelen. Zo begint het boek met het missen van één van de jongens. Het maakt je nieuwsgierig naar wat er gebeurt is.

De manier waarop het boek geschreven was, was vreemd om te lezen. Bij veel stukken moest ik terug lezen, omdat ik de tekst niet helemaal begrepen had. De lengte van de zinnen, net als de lengte dialogen verschilden veel. Omdat het verhaal zich in het verleden afspeelt, heeft de tekst ook een ouderwets taalgebruik. Dat vond ik soms wat moeilijk te volgen. De stijl maakte het boek wel interessant. Het boek bevatte veel beeldspraak en verwijzingen. 

In het boek komt veel seksueel misbruik voor. De reden dat de jongens seksueel misbruikt worden ligt waarschijnlijk aan de regels die ze in de katholieke kerk hebben. Zo verbiedt het de mannen om met vrouwen om te gaan. De mannen moeten zich seksueel kunnen uiten en richten zich daarbij op de jongens, maar dat maakt het allemaal niet goed. Nog erger vind ik is dat niemand van de andere broeders naar buiten met het verhaal is gegaan. Terwijl ze gewoon wisten wat er gebeurde binnen de muren van het klooster, deden ze niets. Ook vind ik eigenlijk dat het heel slecht van Bonaventura dat hij zich heeft laten verleiden door een vrouw, maar de schrijver heeft het zo gebracht dat ik heel erg met Bonaventura ging mee leven en hem de liefde wel gunde.

Laura Dijkstra