Boekverslag Nederlands boy sevn
Naam:  Aron Loggers
Klas:  k4s2
Bladzijden: 284
Boek:  BOY 7
Schrijver: Mirjan Mous
Uitgever: Unieboek, het spectrum
Mening:
Ik vind het boek heel leuk ik weer het klinkt standaard maar het is zo, ik vond het boek leuk omdat er zo veel gebeurd het is eigenlijk nooit saai je leeft zo mee met het boek dat je bijna denkt dat je er zelf in speelt. Het boek is ook spannend omdat hij in een soort spel terechtkomt en hij alles weer moet ontdekken, hij denkt dat hij vrij is maar eigenlijk word hij in de gaten gehouden. Ik vind het boek zielig omdat hij in het begin niks meer weet niet eens zijn naam waar hij is wat die lekker vind hoe hij eruit ziet.
Samenvatting:

Ik word wakker en kijk om me heen ik lig ergens in het gras en kan me niets herinneren hoe kom ik hier terecht denk ik. Ik zoek hopeloos naar aanwijzingen, ik probeer te lopen maar er komt heersende pijn vanuit mijn voet waardoor ik niet kan lopen en besluit dus te gaan kruipen. Dan zie ik een weg en een tas en denk bij mezelf ja wie ben ik eigenlijk zou die tas van mij zijn. Toch besluit ik erin te kijken maar ben erg teleurgesteld over de inhoud een pizza kaart en wat geld altijd welkom wanneer ik verder kijk zie ik een telefoon er staat een voicemail bericht op die luid ‘ geen politie en je naam is Boy sevn. Okey ik ben dus Boy Sevn. Ik hoor een auto geluid en vergeet meteen de pijn in me enkel en ren naar de weg inderdaad het is een auto met een meisje achter het stuur. Ze stopt haar naam is Lara. We reden samen naar het motel van haar tante Bobby waar ik verlopig kon blijven. Lara gaf me wat kleren en toen liep ik naar de spiegel ik schrok want ik zag me zelf en kon voor een moment niks zeggen en dacht bij me zelf wow dit ben ik Boy sevn maar het voelde vertrouwt. Ik keek nog is i me tas en zag een plaatje van een raar grijs gebouw en vroeg aan Lara der laptop. Wanneer ik beter keek naar de pizza kaart zag ik een telefoon nummer ik besloot te bellen. Een vrouw nam op en ik kwam erachter dat de pizza hut in flatstaf. Hij merkt nu pas hoe moe hij is en gaat slapen. Als Lara mij de volgende ochtend wakker maakt ga ik met Lara mee naar Flatstaf. Daar ontdek ik eigenlijk niets ik had wel honger dus ik besloot pizza te gaan eten bij de pizza hut die ik had gebeld. De serveerster vroeg niet eens wat ik wou en zei Sam Walters lang niet gezien Lara ik was er stil van dus ik heette Sam Walters.
Heden:
Ik sla me notebook open. Ik ben een niet erg brave jongen ik zocht altijd de spanning op en merkte al gauw dat ik handig ben met computers het begon eerst met het kraken van internetbedrijven. Zodat het internet plat lag snel werd het al te makkelijk en haalde ik alleen maar slechte cijfers. Ik bedacht om in te breken in de school en me cijfers te verbeteren in het begin lukte het. Toen steeg het naar me hoofd en maakte ik van allemaal onvoldoendes tienen. Ik werd verdacht van fraude en moest naar een jeugdcomplex waar ze me gedrag zouden veranderen (jeugdcomplex is het plaatje van het grijze gebouw). Ik mocht me moeder vader en zusje voor een onbepaalde tijd niet meer zien. Toen ik binnen kwam zag ik zes jongens ik stelde me netjes voor hoi ik ben Sam Walters. Iedereen was geschrokken en een witpak (de bewaker) zei ‘die naam wil ik niet meer horen je heet nu Boy sevn’. Ik keek rond de tafel en kreeg een bord met vies eten voor me neus ik besloot het niet te eten en aan iemand anders af te staan. Ik slaap samen met Boy six genaamd Louis hij had me een notebook en een pen gegeven dat was het begin van onze vriendschap. We zouden hoe dan ook ontsnappen. Op een avond werd Boy two meegenomen, en de volgende ochtend had hij een rare bobbel achter ze oor ik kwam er snel achter dat de witpakken zo de leiding over je hadden want die grote mond die hij eerst had was weg zodra een witpak met een hand bij een knop van een alarmkoort kwam. Ik was allang blij dat ik had bedacht om alles in een notebook te schrijven hoef ik daar niet over te stressen ik was al veel wijzer dan eerst. Ik besloot samen met Lara die ik niet meer vertrouwde naar Flatstaff te gaan om uit te zoeken waarvoor de sleutel was we gingen langs allemaal banken waar stuk voor stuk hele grote rijen boze mensen stonden we waren naar alle banken in de buurt gegaan zonder succes. Midden in de nacht schikt Loiss wakker door geschreeuw en weet zeker de het Four is ik vroeg me af waarom hij werd meegenomen maar het zou niets goed zijn. De volgende ochtend vroeg ik Boy five (zijn kamergenoot) of hij wist wat er met hem was gebeurd maar wist van niks waaeschijnlijk hebben de witpakken hem buiten westen laten raken. Bij het ontbijt was four niet erg aanwezig en at niet zoveel als gewoonlijk en kon klimmen in de touwen (normaal komt hij amper omhoog teon ik beter keek zag ik ook bij Four een bobbel achter zijn oor en ik was doodsbang. Diezelfde dag had Lois een pasje gestolen een deur pas om zo uit onze kamer te komen om onderzoek te doen we lagen in ons bed en wachtten tot we niks meer op de gang hoorden en slopen onze kamer uit. we waten in een kamertje van de witpak die koffie ging halen. Lois liet het enen na het andere in zijn zak glijden ik vermoede dat hij een inbreker was. Na onze geslaagde actie gingen we slapen en verstopte we onze spullen in het plafon. Het was zover we zouden vandaag proberen te ontsnappen we hadden alles wat we nodig hadden dachten we. Wil je weten wat er verder gebeurd dan moet je het boek echt zelf gaan lezen.