Flaptekst

Eerste zin

Dat jaar ontwaakten de dagen voor kerst onder een loodkleurige hemel en een laagje rijp

Samenvatting

Barcelona, 1957. Daniel Sempere is getrouwd met zijn geliefde Bea en heeft met haar een zoontje, Julian. Zijn vriend Fermin Remoro de Torres is verloofd met zijn geliefde Bernarda, maar lijkt koudwatervrees te hebben gekregen. Op een decemberdag komt er een mysterieuze vreemdeling die een uniek exemplaar koopt van De graaf van Montecristo en dat aan Fermin wil laten bezorgen. Daniel ontdekt tegelijkertijd dat zijn vrouw liefdesbrieven ontvangt van haar ex-verloofde. Hij vraagt Fermin naar het ware verhaal over zijn vage verleden en zijn valse naam - de vreemdeling, zo ontdekte Daniel, draagt dezelfde naam. Fermin denkt terug aan het jaar 1937, toen hij in de gevangenis zat samen met een schrijver, David Martin, van wie de gevangenisdirecteur wilde dat hij koste wat het kost in leven zou blijven, ondanks zijn slechte mentale gezondheid. Hij werd beschermd door een arts Sanhuija, en Fermins celgenoot was een sinistere dief, Selgado. David Martin is ook degene die een ontsnappingsplan maakt voor Fermin en die voor de gevangenisdirecteur een manuscript moet reconstrueren. Fermin ontsnapt ook daadwerkelijk door zijn celgenoot Selgado in coma te brengen en te doen alsof hijzelf het lijk is, vlak nadat hij de sleutel van diens mysterieuze bergplaats heeft gestolen. De gevangenisdirecteur maakt bekend dat hij dood is, en dat geeft Fermin alle gelegenheid om terug te keren naar Barcelona en opnieuw te beginnen. Hij sluit vriendschap met een advocaat en doet samen met hem al het mogelijke om David Martin vrij te krijgen. Ze komen erachter dat hij ergens opgesloten zit en in plaats van het boek van de gevangenisdirecteur een eigen manuscript heeft geschreven, Het spel van de engel.

Terug in het Barcelona van 1957 wordt duidelijk dat Fermin niet kan trouwen omdat zijn naam en identiteit niet langer bestaan. David besluit hem te helpen om een nieuwe identiteit te creëren. Wanneer Selgado bij hen langskomt, de vreemdeling uit het begin van het verhaal, geeft Fermin hem noodgedwongen de sleutel van zijn bergplaats. Ze volgen hem naar het station waar hij een koffer tevoorschijn haalt en opent, maar deze blijkt leeg te zijn. Vlak daarna sterft Selgado. Op de datum die in de brief vermeld stond, gaat Daniel naar het hotel van de ex-verloofde van zijn vrouw en ontdekt dat deze man voor Mauricio Valla werkt, de gevangenisdirecteur die ook Isabella vergiftigde en doodde, David Martins goede vriendin en Daniels moeder. Fermin trouwt in alle voorspoed en Daniel belooft zichzelf om meer te weten te komen over David Martin en Valla als hij op het graf van zijn moeder een engelenspeld vindt.

Personages

Daniel Sempere

Daniel Sempere is de verteller en de ik-persoon. Hij is inmiddels niet meer het avontuurlijk aangelegde kind uit De schaduw van de wind, maar is opgegroeid tot een volwassen man die in de boekwinkel van zijn vader zijn brood verdient, getrouwd is met zijn grote liefde Bea en met haar een zoon heeft, zijn oogappel Julián. Aan zijn leven lijkt helemaal niets te mankeren, tot hij het vermoeden krijgt dat Bea nog gevoelens heeft voor haar ex. En hoewel Daniel het zelf niet beseft, wordt hij verteerd door het gebrek aan herinneringen aan zijn moeder, die overleed aan cholera toen Daniel nog jong was – dat werd hem althans verteld, maar naarmate hij zijn beste vriend Fermín helpt met het herleven van zijn verleden, ontdekt Daniel dat zijn moeder waarschijnlijk overleed door vergif. Daniel is qua karakter veel meer berustend geworden in wat er om hem heen gebeurt, hij neemt het leven zoals het is en probeert ervan te genieten. Maar wanneer hij met Fermín weer op speurtocht gaat, komt zijn vasthoudende, impulsieve en koppige kant weer boven. Op zulke momenten weet hij niet altijd wat het juiste is, maar kan hij ook juist vindingrijk en doortastend zijn.

Fermín Romaro de Torres

Fermín Romaro de Torres is degene om wie alles in dit verhaal draait. Hij heeft een lange en ingewikkelde geschiedenis, die begon toen hij als kind van armelui ging stelen en spioneren, waardoor hij in de gevangenis terechtkwam in de jaren dertig. Daar kwam hij weer uit dankzij medegevangene David Martin en hij begon opnieuw in zijn geboorteplaats Barcelona, eerst als zwerver en daarna als medewerker van de boekhandel van Sempere en Zoon. Fermín heeft een uitgesproken karakter: hij is dol op boeken, literatuur en taal, maar ook op films, snoep, eten in het algemeen en vrouwen versieren. Hij is erg goed in het verbergen van zijn emoties door humor en charmant gedrag en is sowieso een goede geheimenbewaarder, maar vindt het lastig om echt gelukkig te zijn omdat hij veel ellende heeft meegemaakt in zijn leven en daardoor flink beschadigd is.

Mauricio Valla

Mauricio Valla is de directeur van de gevangenis waar Fermín zat en een man die precies weet wat hij wil en hoe hij het moet krijgen. Hij behandelt zijn gevangenen op een manier waarvan hij denkt dat het winst zal opleveren. Hij kan zich vriendelijk en sympathiek voordoen, maar deinst niet terug om list, bedrog en zelfs moord te gebruiken om te krijgen wat hij wil. Zo probeert hij Isabella – de moeder van Daniel en de geliefde van David Martin – te verleiden voor informatie en wanneer dat niet lukt, vermoordt hij haar om Martin te kwetsen.

Quotes

"De landing was zacht. Zijn lichaam was op iets weeks en vochtigs gevallen, voelde hij. Vijf meter boven hem hield een van de doodgravers een schop vast die hij leegde in de lucht. Wittig stof dwarrelde neer in een glinsterende neven die zijn huid streelde en haar meteen daarna als een zuur begon weg te vreten. De twee doodgravers vertrokken en Fermín krabbelde overeind, om te ontdekken dat hij zich in een open massagraf vol lijken bevond, bedekt met ongebluste kalk. " Bladzijde 158

"En als je op een dag, geknield bij haar graf, voelt dat het vuur van de razernij zich van je probeert meester te maken, denk er dan aan dat er in mijn geschiedenis, net als in de jouwe, een engel was die alle antwoorden heeft. " Bladzijde 318

Thematiek

Identiteitsverlies

Trivia

Dit is het derde en voorlaatste deel in de saga over het Kerkhof der Vergeten Boeken

Titelverklaring

De titel verwijst naar David Martin, die tijdens zijn tijd in de gevangenis heel erg in zichzelf gekeerd en depressief is en daardoor de gevangene van de hemel wordt genoemd door de andere gevangenen.

Structuur & perspectief

De structuur van het verhaal is vrij doorzichtig: in het eerste gedeelte gebeuren er dingen waardoor Fermín van de kaart raakt en probeert Daniel erachter te komen wat er gaande is, in het middenstuk denkt Fermín terug aan zijn gevangenistijd en vertelt hij Daniel zijn verhaal en in het slot gaan Daniel en Fermín er samen op uit om de problemen uit het verleden op te lossen. Het perspectief ligt in het eerste en laatste deel bij de ik-persoon, Daniel, maar in het middenstuk lezen we over Fermín en de andere personages uit zijn gevangenistijd in de derde persoon.

Decor

Het verhaal speelt zich af in twee verschillende omgevingen en tijdperioden: ten eerste in het Barcelona van 1957, dat als het ‘heden’ van het verhaal wordt beschouwd, en ten tweede in een gevangenis elders in Spanje, twintig jaar eerder – in 1937. De belangrijkste omgevingen zijn de gevangenis en de boekhandel van Sempere en zoon en het hele verhaal is geschreven in de verleden tijdsvorm.

Stijl

De stijl van Carlos Ruiz Zafón is inmiddels zeer herkenbaar en zelfs een soort fenomeen geworden: zijn verhalen vormen zeer ingewikkelde labyrinten met vele complexe maar geloofwaardige personages, twistende plotlijnen en tot in detail beschreven omgevingen en voorgeschiedenissen. Langdradig en gedetailleerd, maar tegelijkertijd spannend en interessant.

Beoordeling

Net zoals zijn twee voorgangers is ook dit boek weer een heerlijke weglezer. Zafón heeft wederom een ontzagwekkend staaltje literaire kunst afgeleverd, meer op het niveau van De schaduw van de wind: boeken staan hier weer centraal. Wie teleurgesteld werd door Het spel van de engel door de overmaat aan theologie, filosofie en religieus gezever in het verhaal, kan nu opgelucht ademhalen: spanning, intriges, mysteries, geheimen en labyrintische plotlijnen voeren hoogtij in deze roman waarin we dieper ingaan op een personage dat ongetwijfeld ieders hart al veroverde in het eerste boek. Ook nu weer zijn de personages zeer geloofwaardig uitgewerkt, maar wel op zo'n manier dat de lezer geprikkeld wordt om meer over ze te weten te komen. De plot is nauwelijks bij te houden, enorm spannend maar de lezer moet af en toe wel even een stapje terug doen om de informatie te laten bezinken. De setting van het leven in een gevangenis à la De graaf van Monte Cristo zorgt voor een romantische sfeer, vooral in cominatie met het ondertussen welbekende Kerkhof der Vergeten Boeken. Heerlijk zwijmelen is het met dit boek dat slechts 280 pagina's telt, doorspekt met vleugjes humor. Jammer is wel dat in dit boek weliswaar wordt teruggekomen op kwesties uit Schaduw en Spel, maar dat er niet echt vragen worden beantwoord terwijl de lezers daar zo onderhand om zitten te springen... nog één boek te gaan, we zijn benieuwd! Helaas is er nog niets bekend over het uitkomen daarvan... nog even geduld dus.

Recensies

"De gevangene van de hemel, getuigt van ’s mans vertelkunst en zijn vermogen om een knappe intrige te verzinnen, met plots en subplots die door de geschiedenis en de straten van Barcelona heen lopen om elkaar in het staartstuk weer te vinden." http://www.nu.nl/boek/289...hemel.html

"Een fantastisch verhaal vol intrige en emotie dat ons naar het Barcelona van de jaren veertig en vijftig transporteert en waarin de betovering van boeken, liefde, en vriendschap weer net zo?n belangrijke rol spelen als in de voorgaande twee. " http://www.crimezone.nl/w...emel.html