Feitelijke gegevens
- 1e druk, 2009
- 331 pagina's
- Uitgeverij: Meulenhoff te Amsterdam
Flaptekst
De terugkeer van Lupe García zou het verhaal van een volmaakte jeugdliefde zijn geweest, als de omstandigheden een beetje hadden meegewerkt.
Gono, een werkloze barman met veel goede bedoelingen en minder doorzettingsvermogen, is tot over zijn oren verliefd op Lupe. Guadalupe 'Lupe' García is beginnend journalist, woont in Nederland en keert elke zomer terug naar haar geboorteland in Zuid-Amerika om haar familie te bezoeken maar vooral om met vrienden rond te hangen op het strand. Deze zomer heeft ze een andere plannen.
Lupe en Gono’s ouders maakten vroeger deel uit van de Tupamaros, guerrillastrijders tegen de rechtse dictatuur van de jaren '80.Inmiddels zit er een gekozen regering maar de beulen van toen lopen nog steeds vrij rond.
Lupe wil daar een documentaire over maken en huurt Gono in als haar productieassistent. Hij heeft er een dagtaak aan de boel niet te laten ontsporen, helemaal als ze ‘hulp’ krijgen van twee vrienden en het project dreigt uit te groeien tot een gewelddadige wraakoefening. Uiteindelijk is het Gono zelf die uit liefde voor Lupe nog een stap verder gaat dan de rest.
Met De terugkeer van Lupe García heeft Trujillo een even geestige als ontroerende roman geschreven in een filmische, wervelende stijl.
Eerste zin
Lupes rechteroog gaat niet meer helemaal open.Samenvatting
Voor de samenvatting van deze roman is ervoor gekozen om de chronologie in het verhaal te houden. Gono (de 31-jarige verteller van deze roman) ziet haar voor het eerst als ze op 15-jarige leeftijd in zijn school komt. Ze komt uit Nederland, waarheen ze gevlucht met haar moeder, omdat haar ouders bij de Tupamaros (een verzetsbeweging) hoorden. Ze moesten hun land (waarschijnlijk in Zuid-Amerika) vluchten voor de militaire dictatuur. Ook Gono’s vader is gevlucht. Omdat hij naar Zweden is gegaan, wordt hij met de bijnaam De Zweed genoemd. Bijna iedereen in dit verhaal heeft een bijnaam. Gono is afgeleid van Gonorroe. Verder spelen Cuba en De Belg een belangrijke rol. De herkomst van die namen is duidelijk. De moeder van Lupe wordt Terapia genoemd omdat ze zo vaak in therapie is geweest.
Haar vader werd Einstein genoemd en na 5 jaar gevangenisstraf (in de Grote Penal-gevangenis) was hij naar Nederland gekomen. Toen de junta verdween, waren ze dus weer naar hun vaderland teruggekeerd. Maar Lupes ouders gaan scheiden. Einstein heeft wel moeite met het opvoeden van zijn dochter. Toch laat hij haar vaak naar zijn huis dicht aan het strand overkomen. Ze moet het huis van hem een naam geven. Ze noemt het huis Penal Extra Small. Drie jaar nadat ze teruggekeerd zijn, sterft hij aan een hersenbloeding. Ze erft het huis en 1000 dollar en gaat naar Nederland terg om er te studeren. Ze doet journalistiek. In de vakanties gaat ze regelmatig over en verdient geld met handel in drugs. Zo kan ze steeds haar overtocht betalen. In het land is ook na de junta weinig veranderd, omdat steeds conservatieve regeringen zijn gekozen, die de militairen de hand boven het hoofd houden. Ze hebben zelfs weer machtige posities ingenomen (directeur van een school, directeur van de gevangenis).
Bij de nieuwe verkiezingen kan eindelijk de linkse oppositie winnen en dan komt er een linkse regering aan het bewind. Daarvan wordt wel medewerking voor geschiedschrijving verwacht.
Nu komt ze opnieuw naar het land terug en zegt dat ze langer zal blijven omdat ze een documentaire wil maken over de periode van de ommekeer na de militaire dictatuur. Ze wil o.a. filmen over de gevangenis waarin haar vader heeft vastgezeten en praten met mensen die in het verzet hebben gezeten of met kinderen van de verzetsstrijders. Ze neemt alles digitaal op.
Ze wordt flink gesubsidieerd vanuit Nederland en ze vraagt Gono om haar productieassistent te worden. Dat wil hij wel, want Gono is een leegloper. Hij werkt nauwelijks (heeft het geprobeerd als barman en later in het verhaal als pizzabezorger) en hij laat na de alimentatie op te brengen voor zijn dochtertje Sofi. Zijn ex-vrouw Sophia die een relatie heeft met een Braziliaanse surfboy zet hem de duimschroeven aan en neemt een advocaat in de hand om hem uit de ouderlijke macht te ontzetten. Lupe is op zoek naar Cuba, een vriendin van vroeger die inmiddels haar geld verdient in de prostitutie en vrijwel tandeloos door het leven gaat. Een ander die deel gaat uitmaken van het illustere viertal wordt de Belg. Die staat bekend als een dief, maar heeft wel connecties bij wie hij o.a. een pick-up kan huren, wat wel nodig is om door het land te reizen.
Lupe wordt niet door iedereen in het land sympathiek gevonden. Met haar Nederlandse achtergrond is ze nogal direct en ook haar humor is bijzonder. Rode draad door het verhaal is het voortdurende gebruik van veel alcohol en het aan de lopende band gebruiken van coke. Het geld dat daarvoor nodig is, wordt uit de automaat gepind door Lupe. Nederland betaalt wel. Ze proberen toestemming te krijgen van de autoriteiten, maar ze krijgt steeds nul op het rekest.
De vier gaan naar het huis van Lupe (Penal XS) en Gono mag zijn dochtertje Sofi enkele dagen meenemen. Maar hij verknalt het opnieuw door haar langer te houden en door toch weer grote hoeveelheden coke en alcohol te gebruiken. Sophia komt haar dochtertje na een week weghalen.
Omdat ze met de documentaire niet opschieten (ze interviewen voornamelijk elkaar) oppert Lupe het plan om wat meer te doen. Ze vindt dat ze het moreel verplicht zijn om wraak te nemen op de beulen van destijds. Zo heeft Gono van zijn moeder gehoord dat de verkrachter (Beer de la Rosa) in haar buurt is komen wonen en dat ze dit niet goed kan verteren. De vader van de Belg is de enige die nog leeft, want Einstein is overleden en ook de vader van Cuba is omgekomen. Hij zou een held zijn geweest. De vader van de Belg wil liever het verleden laten rusten. Cuba en Lupe willen echter wel doorzetten. Ze zijn het adres van een oude generaal met de bijnaam Het Konijn te weten gekomen en dat is niet ver bij hen vandaan. Ze huren een huis tegenover dat van de generaal en houden hem in de gaten. Lupe kan de huur betalen van het subsidiegeld voor de film. De Belg kan zich niet goed beheersen en doet een eerste poging om het huis van de generaal met zelfgemaakte brandbommen in de fik te steken.
De waakhond gaat daarbij dood, maar verder gebeurt er niet veel. Bij de 'aanslag' heeft De Belg flinke brandwonden opgelopen. Gono wil eigenlijk wel weg, maar Lupe vraagt hem te blijven. Ze wil de huur verlengen. Gono wordt echter steeds meer in het nauw gedreven met betrekking tot zijn dochtertje Sofi. Hij is zestien maanden alimentatie achter en de brieven van de advocaat beginnen te komen. Hij gaat werken als pizzabezorger en verlaat het gehuurde huis. Na een maand kan hij 100 dollar betalen. Hij heeft op een ticket gezien dat Lupe eigenlijk naar huis moet en overweegt een brief aan haar opdrachtgever te schrijven om de geldkraan dicht te draaien. Dan moet ze wel stoppen met haar plan. Op de tv ziet hij dat het Konijn ontvoerd is en daar blijken Cuba, De Belg en Lupe achter ze zitten. Hij krijgt namelijk films van de ontvoering toegezonden door Lupe en op zijn laptop kan hij die zien. Hij gaat op verzoek van Lupe terug naar Penal XS en het hoeft geen verbazing te wekken dat Het Konijn daar in het huis van Einstein gevangen zit. Eigenlijk wel een symbolische daad. Ze hebben ook alle wapens van hem meegenomen.
Na enkele dagen wordt Lupe ziek (haar rechteroog zit dicht en ze heeft vreselijke hoofdpijnen). Gono weet zich geen raad en belt zijn moeder, maar die weet ook geen oplossing (in feite zijn dit de eerste hoofdstukken van de roman). Tijdens een discussie met Het Konijn hoort Cuba dat haar vader helemaal geen held was en direct na zijn gevangenneming was gaan praten. Cuba wordt daarover zo boos dat ze hem doodschiet. Ze gooien zijn lijk in zee met kleine rails gebonden op zijn rug. (Dat deden de militairen ook met hun slachtoffers) Het lijk wordt gevonden en Lupe staat in de krant met een beloning van 5000 dollar op haar hoofd. Gono en Lupe verlaten het landhuis, nadat Cuba en Lupe hun haar blond hebben gekleurd. Gono belt de moeder van de Belg (ze is verpleegkundige) en vertelt de symptomen van Lupe. Die zegt dat hij onmiddellijk naar het ziekenhuis moet gaan.
De diagnose is dat er een bloedvat in haar hoofd gesprongen is. Ze moet geopereerd worden. Gono wordt nu ook gezocht. Dan besluit hij tot een grote actie. Hij wil een daad stellen.
Hij gaat naar de school waar Beer de la Rosa directeur is. Hij gijzelt twee klassen met meisjes en laat contact opnemen met Het Kind (de directeur van de Penal-gevangenis). Hij biedt aan de meisjes vrij te laten in ruil voor een opname in de Penal-gevangenis door Lupe. Het Kind kan weinig anders doen dan toestemming verlenen. Bovendien regelt Gono dat Lupe naar de Nederlandse ambassade wordt gebracht, zodat ze naar Europa terug kan. Dat lukt allemaal. Aan het einde van de gijzeling laat Gono alle meisjes vrij, maar hij schiet Beer de la Rosa een kogel door zijn linkeroog. Hij biecht ook op dat hij de dood van het Konijn op zijn geweten heeft. Hij krijgt 22 jaar cel, waarvan er nu één jaar op zit.
Vanuit Nederland betaalt Lupe de alimentatie voor Sofi, die ook naar een betere school mag. Lupe is beroemd geworden met haar documentaire met de Penal-opnamen. Enkele weken later wordt Het Kind dood gevonden (kogel door het linkeroog) Gono vermoedt dat Cuba de moordenares is. Voor sommige mensen in het land is Gono een held. Zijn naam staat soms op de muren geschreven.
Dit verslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden