Ik ken Thijs al sinds de brugklas. De laatste keer dat ik hem zag, was het zomervakantie en gingen we naar de tweede. Nu, bijna vijf jaar later, zitten we beiden in 6vwo en heeft Thijs een boek geschreven: een LHBT-roman genaamd Negeer de mogelijkheden. 'Wat cool, een boek schrijven', dacht ik. Ik besloot hem te interviewen. 

Het boek kwam uit in november en gaat over een jongen, Samuel Fisher, die over álles nadenkt. Hij is jong, pijnlijk sociaal ongemakkelijk, homoseksueel en voelt zich niet altijd helemaal thuis in de wereld. Een humoristisch boek, hoewel het over de 'grote' onderwerpen gaat: depressie, onzekerheid, keuzestress en huiselijk geweld. 

Vanwege de moeilijke thema's van zijn boek, betrapte ik mezelf erop dat ik verbaasd was toen Thijs de telefoon vrolijk opnam en over school begon. School gaat goed. Dat is niet altijd zo geweest. "Ik had ook wel veel shit", vertelt Thijs. "Ruzies en zo, drama met vrienden. Je weet wel hoe dat gaat. Dat hielp me wel met het schrijven van dit boek. Alles van me af schrijven. Ik denk dan ook dat alles wat iemand schrijft, altijd autobiografisch is. Ik herken me in de hoofdpersoon van mijn boek, in al het nadenken, in alle twijfels.. De keuzestress, ook."

'Gay, bi of whatever'

Ik vraag hem waarom hij een LHBT-roman geschreven heeft. In een interview met lokale krant de Gelderlander had ik namelijk gelezen dat hij hetero was. Hij lacht even. "Ik ben helemaal niet hetero. Ik zie mezelf als bi, maar twijfel nog wel: heb te weinig ervaring, misschien. Aan de journalist van de Gelderlander had ik een heel verhaal verteld over die twijfel, maar dat is volledig uit het stuk gehaald. Terwijl die twijfel juist zo belangrijk was: het is hartstikke oké om niet te weten of je gay bent of bi of whatever." 

Toch was die twijfel niet de reden dat hij een LHBT-roman schreef. "Toen ik het schreef, vond ik mezelf nog helemaal niet bi. Ik had een gesprek met mijn oom en hij vertelde me dat er zó weinig literatuur is over homoseksualiteit voor jongeren." Thijs is gehandicapt en heeft daardoor veel thuis gezeten. "Ik had veel tijd om te schrijven. Ook weet ik door mijn handicap hoe het is als er geen boeken zijn waarin je jezelf herkent. Daarom vond ik het belangrijk om dat wel te doen."

Onzekerheden

Hoewel de hoofdpersoon in zijn boek niet dezelfde seksualiteit heeft als Thijs, voelt hij zich toch met hem verbonden. "Hij krijgt te maken met onzekerheden en problemen die wij allemaal hebben."

Het mooist vond Thijs de reacties van anderen. Zo was er een meisje dat vertelde dat zij, mede door zijn boek, uit de kast durfde te komen, en een priester die vertelde dat hij meer open stond voor homoseksualiteit na het lezen over de worstelingen van de hoofdpersoon. "Ik hoef geen bestseller te schrijven", zegt Thijs. "Als ik het verschil maak voor een hele kleine groep mensen, dan is dat al het mooiste dat er is."