Ik ga graag naar de sportschool. Niet voor het sporten natuurlijk, neen, om te observeren. Elke keer als ik daar ben, voel ik me als Bear Grylls in de wildernis.

Met camouflagetakjes in mijn haar hurk ik achter de grote ventilatoren en tuur ik stiekem naar de sporters. In mijn tas geen handdoekje of waterfles, maar een verrekijker en kapmes. 

Sporters zijn namelijk uitermate boeiende mensen en het is een feest om naar ze te kijken. Ze zijn op te delen in vier subgroepjes. The Big Four.

Het alfamannetje

Heel makkelijk te spotten. Zijn er spiegels in de sportschool? Dan zie je daar zeker twintig alfamannetjes voor. Al gewichtheffend kijken ze gebiologeerd naar hun opbollende spieren. Riviertje kwijl op hun kin.

Meestal dragen alfamannetjes een mouwloos shirt (in het beste geval: geen shirt!), een klein handdoekje subtiel over de schouder en hebben ze spieren waar zelfs de Hulk nog u tegen zegt. Fascinerend aan het alfamannetje is hun machogedrag. Let maar eens op: als er andere kuddedieren in de buurt zijn, zal het alfamannetje extra hard tellen. Denk: "Vijf, zes, zeven, acht, negen... Twintig... Driehonderdachtendertig..."

Het wannabe-alfamannetje

Lopen meestal rond met een door een trainer opgesteld workoutschema in de hand. Weten natuurlijk niet wat een Dumbbell Flexion Extension Extreme is, en zwalken daarom wanhopig tussen de apparaten door terwijl ze subtiel op de naambordjes proberen te gluren.

Het wannabe-alfamannetje kan 13 tot 50 jaar oud zijn, draagt meestal een ruim shirt met korte mouwen en, als je geluk hebt, een matchende zweetband op het hoofd. Terwijl ze dertig kilo proberen op te tillen, gluren ze stiekem naar de echte alfamannetjes. En fantaseren ze over een sixpack.

De midlifemoeder

40+vrouw. Las op een dag in haar favoriete tijdschrift Happinez 'Een gezonde geest in een gezond lichaam!'. Heeft sindsdien een Gouden Abonnement op de sportschool, maar komt ongeveer één keer in de maand. Leest terwijl ze op de crosstrainer zit een gelul-boek, in de categorie In balans: 10 jaar jonger in 10 stappen, hoe je je eigen evenwichtige ik kan bereiken.

Ik raad wel aan enkel de midlifemoeder te proberen te spotten als je een sterke maag hebt. Het komt nog wel eens voor dat ze geen BH aan heeft. Tijdens het sporten, ja! Bij elke beweging die ze maakt, bungelen haar gepensioneerde melkmachines vrolijk mee.

Het obesitaspatiëntje

Zeldzaam! Als je deze ziet, pak je lasso en tackel ze! Droog ze tussen twee planken en prik ze in je plakboek. De obesitaspatiëntjes vormen een tragische groep.

Kinderen van 9 tot 14 met duidelijk overgewicht, die van de huisarts hier moeten sporten. Jongetjes met borsten, meisjes met totaal niet flatterende fluorescerend roze shirts. Komen meestal één keer, gaan daarna weer terug naar huis om Sonja Bakker maar weer eens te proberen.

En dan heb je ons nog. De kijkers. De mensen die zo opgaan in de tumultueuze sportschooljungle, dat we vergeten waar we ook al weer voor kwamen. Sporten. Oh ja.