Zo staat het ervoor met de zenuwen voor de uitslagdag

"Op dit moment zijn de zenuwen erg groot. Vanaf het moment dat ik het biologie-examen uitliep, begon het aftellen tot 12 juni. De spanning is enorm, en ik weet ook niet of ik ga slagen of zakken, ik heb echt geen idee, terwijl ik er juist zo goed voorstond.

Morgenochtend ga ik nog wat leuke dingen doen ter afleiding en uiteraard eerst even de N-termen checken. Hopelijk vliegt de tijd dan voorbij en word ik rond 13:00 uur gebeld met het verlossende antwoord.

Ik probeerde in de afgelopen dagen wat afleiding te zoeken door te sporten of door naar de stad te gaan, maar mijn gedachten dwalen steeds vaker af naar de uitslag. Soms reken ik vlak voor het slapengaan toch nog even op mijn telefoon met de rekenmachine mijn mogelijke cijfers uit. Hoe het ook afloopt, ik ben trots op wat ik heb neergezet. Nog één nachtje geduld… dan weet ik het eindelijk of ik het heb gehaald. "

"Ik ben niet heel zenuwachtig voor de uitslagdag, omdat ik er een redelijk goed gevoel over heb. Toch is het spannend en zit ik al in een soort wachtstand, want ik ben ook bang dat ik het verkeerd heb ingeschat en dan toch te horen krijg dat ik ben gezakt.

Ik zag dat het lekker weer wordt dus waarschijnlijk lekker in de tuin wachten. Zodra ik word gebeld verwacht ik wel te horen dat ik geslaagd ben."

"De spanning is nu nog laag, maar morgenochtend misschien niet meer. Het plan is daarom: zuipen tot we kruipen en de wekker om 12 uur zetten. Hopelijk ben ik moe genoeg om tot dan te slapen, zodat ik niet de hele ochtend in spanning zit.
Ik weet mijn punten voor aardrijkskunde en wiskunde al via Magister, en dit was echt fijn. Ik was heel opgelucht, want dat waren ook de vakken die het moeilijkst gingen.  Ik denk wel geslaagd te zijn!"

"Sinds dat laatste examen voelt het echt alsof ik al vakantie heb. Ik ben super relaxed en heb totaal geen stress nu. Waarschijnlijk omdat je zo druk bent die laatste twee maanden met non stop leren. Ook al ben je aan het 'relaxen', altijd komen die examens wel in je achterhoofd voorbij met een soort schuldgevoel dat je niet daarmee bezig bent. Nu is het helemaal toegestane rust. Of de zenuwen nog gaan komen? Misschien wel een beetje vlak voor de uitslag, maar op dit moment voelt het gewoon alsof het al voorbij is. Ik heb er alles aan gedaan wat ik kon, dus ik probeer het nu gewoon los te laten en van de vrije tijd te genieten!

Ik denk zelf dat het alle kanten op kan gaan, daarom ben ik ook op een herkansing of zakken voorbereid. Natuurlijk zou in één keer slagen heerlijk zijn, maar ook een herkansing ervoor is prima. Ik stond er door medische omstandigheden niet zo ruim voor mijn SE's, waardoor ik ook denk dat ik misschien kan zakken na de gekke examens die we dit jaar hebben gehad. Alle opties zijn voor mij prima, dus mijn verwachtingen probeer ik een beetje uit te zetten en me vooral in te stellen op de laagste uitslag - definitief gezakt. Dan kun je altijd nog verbaasd worden!"

"Ik merk nu zeker dat ik heel gespannen ben voor de uitslag. Gelukkig hebben wij een indicatie gehad en ze denken dat ik ben geslaagd. Dat scheelt alweer een hele hoop! Maar ondanks dat vind ik het ontzettend spannend. Ik moet echt leuke dingen doen om afleiding te zoeken, merk ik nu.

Ik verwacht van het telefoontje dat ik te horen krijg dat ik ben geslaagd, maar het is nog even afwachten. Mijn beste vriendin, mijn ouders en mijn broer zijn bij het belletje en dat vind ik wel echt heel fijn! Daarna hopelijk lekker vakantie vieren en mijn cijferlijst ophalen."

"Ik heb op dit moment nog niet zoveel zenuwen, omdat ik vanavond nog gala heb en me voornamelijk daar op ga voorbereiden vandaag. Voor de rest heb ik veel leuke dingen gedaan na mijn examens, waardoor ik geen tijd had om echt zenuwachtig te zijn voor de uitslag.

Wel denk ik dat ik morgen erg zenuwachtig ben, omdat dan de n-termen online staan en ik dan super lang moet wachten op het telefoontje van de mentor of ik geslaagd of gezakt ben. Ik ga morgen verder wel nog proberen leuke dingen te doen tijdens het wachten, zoals een spelletje spelen met mijn moeder en broer om zo minder zenuwachtig te raken."