Welke dag is het? Zondag? Nee, want gisteren had ik school. Opeens drong het tot me door, maar de deurbel ging al. Ik sprong uit bed en rende de trap af. "Ha, heb je één minuutje?’’ vroeg ik aan het meisje dat voor mijn deur stond. Ze knikte en niet veel later zat ik aangekleed en wel in de auto onderweg naar de Jasmijnhoeve.

Mainstream-onzin

Ja, je leest het goed: 19 klasgenoten (waarvan 18 meisjes) en ik hadden voor paardrijden gekozen als bezigheid voor de activiteitendag van de examenklassen. Waarom paardrijden? Iedereen koos al voor karten, poolen of klimmen. Ik wilde niet in die ‘mainstream’-onzin meegaan dus ging ik paardrijden. Had ik toch nog nooit gedaan.

Beginner of geweldig

Rond negen uur stonden we samen met Meneer Coördinator bij de manage. Meneer Coördinator vinkte onze namen af op een lijstje waarop afkortingen stonden die zelfs hij niet begreep, zoals een B of een G. Ik legde hem uit dat een B voor beginner stond en een G voor geweldig. Achter mijn naam zou natuurlijk een G moeten staan, maar blijkbaar stond er niets.
Hij bleef namen afvinken.
Toch mooi om te zien hoe goed coördinatoren hun werk doen.

Stilstaan

Niet veel later waren wij, de eerste groep, bezig de paarden te laten rennen. Draven heet dat, geloof ik. De paar gevorderden in de groep suisden voorbij maar de meeste paarden en hun berijders waren het beste in stilstaan. Met veel geschop en het aantrekken van de teugels kwamen de paarden in beweging en probeerden we mee te bewegen in hun ritme.

Zaakje intact

Na ruim een uur waren we weer klaar. De dames waren helemaal in hun element en ik was allang bij dat ik mijn paard niet gebroken had. Maar misschien was ik nog wel blijer dat mijn zaakje intact was gebleven.

Iedereen had nu toch wel stiekem een band met hun manegepaard, maar Goldie en ik waren beter dan alle anderen. Geweldig.