Morgen ben ik jarig. In mijn hoofd worden de dagen al wekenlang afgeteld. Ook zet ik elke dag een kruisje in mijn agenda, als vervanging voor de zelfgemaakte aftelkalender van mijn moeder die altijd in de keuken hing.

Ik schrijf expres hing, want ze vindt dat ik daar nu 'te oud' voor ben, omdat ik achttien word. Pfff, nou ja zeg.

10 mei is de dag waarop Duitsland ons land binnenviel. Waarop Nelson Mandela de eerste zwarte president van Zuid-Afrika werd en het Wilhelmus officieel het Nederlandse volkslied. Maar veel belangrijker dan dat: de dag waarop ik jarig ben!

Verlanglijstje

Ik ben elk jaar al vanaf februari bezig met het maken van mijn verlanglijstje. De eerste twee maanden moet dat altijd stiekem, want mijn moeder heeft de regel ingesteld dat ik er pas mee mag beginnen ná de verjaardagen van mijn jongere broertje en zusje in maart. Flauw hoor. 

Intussen ben ik ook druk bezig met het zoeken van de perfecte outfit. In dozen op zolder, op internet of gewoon bij de H&M: ik moet er natuurlijk helemaal tiptop uitzien. Een setje waarin ik het stralende middelpunt van de dag ben, maar er ook super sophisticated uitzie. Ik word immers achttien, dus ik ben megavolwassen en zo.

Tijdschema

De dag zelf heb ik al helemaal tot in de puntjes uitgestippeld. Het is een vrijdag, wat betekent dat ik rond half vijf thuis ben. Het bezoek komt dus 's avonds - ik heb ze allemaal allang gemaild, zo'n mooie e-card-uitnodiging met bewegende beertjes en ballonnen - en ze stuk voor stuk een tijdslot toegedeeld.

Oma komt van half 7 tot 8, tegelijk met tante Annemie en mijn nichtjes. Daarna, tussen 8 en kwart voor 10, komen mijn twee beste vriendinnen en mijn vriendje, en misschien ook zijn ouders, maar die hebben nog niet gereageerd, help! Straks gooien ze mijn hele planning in de war en heb ik te weinig taart en en en...

Wc-verfrisser

Taart? Shit, helemaal vergeten de bakker te bellen vandaag! Straks hebben ze mijn lievelings niet meer! Ik moét aardbeien met slagroom en nootjes en een zachte bodem hebben, en een halfje abrikozen zonder deksel. Die heb ik nu eenmaal elk jaar, anders voel ik me niet écht jarig. En dan natuurlijk de vaste gezouten rozijnen van de Aldi, plastic bordjes van de Hema en slingers met glitters erop. De wc-verfrisser met lavendelgeur heb ik vorige week alvast gekocht, dus daar kan in ieder geval niks mee misgaan. 

's Avonds in bed lig ik uren na te denken over de cadeautjes die ik zal krijgen, de gezelligheid die in het huis zal weerklinken en de portie borrelnootjes die ik tot misselijk worden aan toe ga eten, waarna ik in slaap val met een glimlach op mijn gezicht.

Laatste keer

Wat zijn verjaardagen toch heerlijk. En de aanloop naartoe nog heerlijker. Kinderlijk blij kan ik daarvan worden. Elk jaar opnieuw, al mijn hele leven lang. Maar dit jaar voor de allerlaatste keer - want na deze verjaardag ben ik Echt Volwassen. Vanaf volgend jaar dus toch 'pas' vanaf april beginnen met lijstjes maken...