Pepijn is een achttienjarige jongen, die druk bezig is met zijn eindexamens, in een bandje speelt en niet op zijn mondje is gevallen. En hij is transgender.
 

Hoe is het om jong te zijn en te struggelen met je gender of seksualiteit? In Lettersoep interviewen Anouk en Lisa jongeren uit de LGBTQIA+-community. Elke keer een andere letter, elke keer een ander verhaal.

Vragen stellen

Pepijn heeft al duidelijk bedacht wat voor interview dit gaat worden, als ik hem bel: “Ik vind het heel belangrijk om over transgender zijn te praten. Maar er worden zo vaak transfobische vragen gesteld die er niet toe doen. Wat mijn oude naam was en of ik bepaalde operaties aldanniet wil ondergaan bijvoorbeeld. Nou, dan leer ik ze gelijk een lesje over wat je kan vragen.”

Vragen over hoe mijn leven en mijn rol in de maatschappij zijn veranderd, vind ik veel interessanter”, vertelt hij. Volgens Pepijn is er namelijk heel veel verschil tussen hoe je als man of als vrouw wordt behandeld: “Ik merk dat bijvoorbeeld in vriendschappen. Het is opeens veel moeilijker geworden om persoonlijke dingen te bespreken, maar ook simpele dingen zoals hoe je iemand begroet zijn veranderd.”

Ook buiten zijn vriendenkring merkt Pepijn verschillen: “Het maakt opeens veel minder uit hoe ik eruit zie. Als vrouw word je echt op je uiterlijk beoordeeld, maar als man is dat stukken minder. En ik kan tegenwoordig na het uitgaan veilig alleen naar huis fietsen, zonder dat ik bang hoef te zijn voor vieze mannen.”

Stereotype

Wat Pepijn ook merkt, is dat mensen opeens verwachten dat hij aan allerlei mannelijke stereotypes voldoet. “Ik weet nog steeds niks van voetbal haha, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik ben immers nog steeds dezelfde persoon: ik heb nooit van voetbal gehouden, dus nu ook niet. Ik ben ook nog steeds net zo gevoelig als vroeger en ik lak ook nog steeds mijn nagels, dat soort dingen hebben echt niks met je geslacht te maken.”

Pepijn’s rol in de maatschappij is dus zeker veranderd: “Als man is het anders dan als vrouw, maar ook het feit dat ik transgender ben maakt uit. Transgender zijn is in Nederland in zekere mate geaccepteerd, maar nog niet 100%. Ik wil mensen vooral meegeven even na te denken voordat je iets vraagt: ik snap dat het nieuwsgierigheid is, maar sommige zaken zijn gewoon privé. Ik ben meer dan mijn geslachtsdeel.”