Op feestjes is het altijd leuk om op te springen en ineens te roepen: "Pikachu, ik kies joooooooouuuuuuuuuuuuuuuuuuu!" Hilariteit alom als je goed een Pokémontrainer na kunt doen.

Maar zo grappig als er nu over wordt gedaan, zo'n serieuze shit was het vroeger. Laat ik het niet onder stoelen of banken schuiven: Pokémon was mijn leven.

Het is winter! Koud buiten, vroeg donker. Tijd om weg te dromen... naar vroegâh. Toen je nog lampjes in je schoenen had en je verliefd was op de meester.

Maar vooral: toen zúlke coole rages je leven beheersten. Deze donkere maanden halen onze bloggers gouden herinneringen op aan the good old days.

En nee, het ging me echt niet om die domme kaarten die zo ontzettend duur waren en waarvoor je zoveel geduld moest hebben om ze allemaal bij elkaar te sparen. Ik had namelijk geen geduld.

Mijn alles

Nee, het ging me over de televisieserie. Mijn heldendom, mijn uitlaatklep, mijn inspiratiebron. Mijn alles.

Ik wist precies hoe laat ik moest opstaan om na het ontbijt nog snel een aflevering te kunnen kijken. Eerst op Foxkids, later op Jetix. En als ik Wikipedia mag geloven, wordt het anno 2012 nog steeds uitgezonden op Disney XD.

Pikachu-tattoo

Raar eigenlijk: ik was helemaal niet zo'n type dat direct zwichtte voor elke hype of rage, maar van Pokémon was ik echt idolaat. Van Ash die het elke keer maar weer oploste.

En van Pikachu, wiens afbeelding serieus een hele zomer lang als hennatatoeage op m'n lijf prijkte. En natuurlijk van Jessie en James die elke aflevering verslagen werden en er "maar weer eens vandoor draaiden". 

Saai

Uitgaande van mijn eigen hysterie zou je denken dat elke huidige zevenjarige nog steeds gaat kwijlen bij het zien van een Bulbasaur, Charmander of Squirtle. Aber nein: toen ik mijn buurjongen van zeven laatst vroeg wat hij van Pokémon vond, mompelde hij dat hij dat 'saai' vindt. Saai!

Ik denk dat Pokémon echt iets van onze generatie was. Wij hadden vroeger alleen Pokémon, geen Blackberry's, iPads en social media om mee te spelen. En daar vermaakten we ons prima mee.