“Voor mijn verjaardag had ik een kat gekregen. Ik werd elf, en mijn vader had hem voor mij gekocht. ‘Keeley, noem hem Sammy,’ had hij tegen mij gezegd.
Sammy was sinds vanaf die dag alles voor mij. Ik liet hem zelfs uit. Mijn vader zei dat katten niet uitgelaten hoefden te worden, maar toch kocht hij een riempje. Twee keer per dag liet ik Sammy uit.
Een half jaar later ging mijn vader bij ons weg.
‘Ik ga even een pakje sigaretten kopen,’ had hij tegen mijn moeder gezegd. Hij kwam nooit meer terug.

Maxim schreef dit verhaal gebaseerd op waargebeurde feiten. Keeley H. werd onlangs in Engeland veroordeeld tot drie maanden jeugddetentie voor het treiteren van een klasgenootje via internet.

Toen ik thuis kwam van school wilde ik Sammy uitlaten. Ik liep naar de tuin. Mijn moeder zat op haar knieën met haar rug naar mij toe.
‘Waar is papa?’ vroeg ik vanuit de deuropening.
‘Weg,’ riep ze terug.
‘Wat doe je?’
Ze gaf geen antwoord, dus liep ik naar haar toe.
‘Wat doe je?’ vroeg ik nog een keer. Pas toen ik naast haar ging zitten zag ik wat ze deed. Wat ze had gedaan. Sammy lag met uitlaatriempje en al in een emmer vol water.
‘Jouw schuld,’ zei mijn moeder terwijl ze naar de bewegingsloze kat in het water keek. “

Veroordelingen Keeley H. voor het pesten van Emily Moore

2005: het aanvallen van Emily op weg naar huis; van school gestuurd
2007: het intrappen van de deur van het huis van Emily’s ouders

“Het was mijn schuld volgens mijn moeder. Het kwam elke dag wel ter sprake. Dan vroeg ik aan mijn moeder: ‘Krijg ik deze maand geld voor nieuwe kleren?’
‘Wij hebben geen geld voor nieuwe kleren,’ zei mijn moeder dan.
‘Waarom?’
‘Omdat papa bij ons is weggegaan. En weet je wiens schuld dat is?’
Eerst wist ik niet wat te zeggen. Ik wist niet wiens schuld het was.
‘Jouw schuld,’ zei mijn moeder. ‘Dus wiens schuld is het dat papa is weggegaan?’
‘Mijn schuld,’ zei ik.

Op de middelbare school kwam ik erachter dat bijna iedereen een vader had. De enkele kinderen geen vader hadden, hadden wel een normale moeder. Ik had geen van beide en daar begonnen de problemen.
Het had iedereen kunnen zijn, maar zij werd het, mijn slachtoffer. “

Twee dagen voor de doodsbedreiging ontmoette Keeley H. Emily in een café waar zij met haar vriendje was. Toen Emily even alleen zat kwam Keeley H. naast haar zitten. Emily waarschuwde haar met rust te laten, anders zou ze de politie bellen. Keeley zei daarop: ‘Ik zal je iets geven om de politie voor te bellen.’’
Facebookbericht van Keeley H. naar Emily Moore:

“Keeley is going to murder the bitch. She is an actress. What a f***ing liberty. Emily F***head Moore.’’