Lieve broer, lieve zus

Het is alweer een tijdje geleden dat we elkaar in de haren vlogen als we elkaars snoep afpakten, we van alles een competitie maakten – wie is het sterkst, wie kan het snelst rennen en wie is het beste op de Wii – en we elkaar de schuld gaven als mama vroeg wie 'er nu weer' verantwoordelijk was voor de lege snoeptrommel.

Niet volwassener

We maken er nog steeds een wedstrijdje van om de zak chips nét niet leeg te eten en slechts een druppeltje in het pak ice tea te laten zitten. Want weggooien? Dat moet m’n broer of zus maar doen, groetjes! Heel fijn dat ik daardoor altijd jouw zooi kan opruimen. Bedankt! Hoewel ik je dat niet helemaal kwalijk kan nemen. Je hebt in zo’n situatie immers maar één optie: zo snel en overtuigend mogelijk naar de ander wijzen.

Irritaties

Soms erger ik me dood aan je. Als je bijvoorbeeld aan het appen bent met je nieuwe het-is-gewoon-een-vriend-vriend en je daardoor niet in staat bent om enige reactie op mijn geweldige levensverhaal te geven. Of als je denkt heel grappig te zijn, terwijl zelfs mijn ontspoorde tekendocent uit de brugklas nog grappiger was. Op dat soort momenten valt het niet mee om met je samen in één huis te wonen.

Ondanks alles

Maar ondanks alles, kan ik niet zonder je. Want naast het feit dat we erfelijke gemeenschappelijke kenmerken delen, ben je misschien ook wel een van mijn beste vrienden. Samen staan we sterker op die 'gezellige' verjaardagsfeestjes van vage kennissen, winnen we verhitte discussies van papa en mama en dansen we op keiharde boem-boem muziek midden in de proefwerkweek.

Love you

Je zal me altijd de schuld blijven geven van een lege snoeptrommel – en ik jou, je zal me altijd verhalen blijven vertellen die nergens over gaan – en ik jou, en je zal me altijd voor gek blijven zetten – en ik jou. Maar ondanks dat lieve broer, lieve zus, hou ik toch wel heel van je. Je bent de beste!

Liefs,

Imke