De dagen worden donkerder en guurder, maar vanbinnen voel ik me warmer. De feestelijke decembermaand is begonnen. Een maand vol gezelligheid, cadeautjes en lekker eten, te beginnen met het sinterklaasfeest.  Mijn 'heerlijk avondje' staat alleen ook in het teken van mijn grootste nachtmerrie: een surprise maken.

Ik vind Sinterklaas by far het leukste feestje van het jaar. Toen ik jonger was merkte ik dat iedereen wekenlang lief tegen elkaar deed omdat niemand de roe wilde. De spanning van 's avonds je schoentje zetten en 's ochtends naar beneden stormen om te kijken of er een handje lekkers in ligt: fantastisch. Ik geniet nog steeds van deze tijd, maar het maken van die surprises, dat kan me echt gestolen worden.

Lootjes trekken

De irritatie begint al bij het lootjes trekken. Ik vind namelijk dat je dit met papieren briefjes moet doen, en niet via een website. Dat haalt de magie eraf. En ja, inderdaad, dan moet je misschien een keer opnieuw trekken omdat iemand zichzelf heeft. Dat maakt het juist zo spannend! 

Ik vond het vorig jaar dan ook heel jammer dat we al na één keer al klaar waren met lootjes trekken. En dan heb je ook nog eens voor het vierde jaar op rij je zusje. Zucht. Wat moet je nóu weer gaan verzinnen?

Cadeautjes kopen

Dit vind ik altijd leuk om te doen. Ik hou ervan om eind november naar de stad te gaan. Bij voorkeur in de schemering wanneer de kerstlampjes branden. Heerlijk. Overal leuke muziek en van een ijskoude straat een lekker warme en leuk versierde winkel binnenlopen. Dit jaar is dat wel even anders. 

Want wat een gedoe. Mondkapje op, af, op, af. Je spullen op de grond laten flikkeren omdat je je handen moet desinfecteren. Daarna met natte handen dat mondkapje weer opdoen en o wee als je per ongeluk langs iemand loopt en iets minder dan 1,5 meter afstand houdt. En als je eindelijk al deze obstakels hebt overwonnen, moet je nog op zoek naar een cadeau voor jouw persoon, die natuurlijk  geen verlanglijstje heeft opgegeven.

Het knutselen

Hier begint de ellende pas echt. Ik woon in een huishouden met zes personen en dat is vaak gezellig (druk), maar rond 3 december wordt het echt een hel. Mensen die moord en brand schreeuwen als je een deur opendoet omdat er aan een surprise wordt gewerkt, het cadeaupapier dat kwijt is, niemand die weet waar de plakband is, laat staan de scharen, en een taffusheet lijmpistool dat maar niet af wil koelen. En oja, had ik al gezegd dat ik twee linkerhanden heb? De sfeer in huis wordt er door dit alles niet beter op, zo vlak voor 5 december.

Het gedicht

Hoewel dichten mij meestal beter afgaat dan knutselen,  komen er ook bij dit onderdeel de nodige frustraties kijken. Prachtig lopende zinnen die maar niet willen rijmen. Het metrum dat niet klopt, tenzij je het heel onlogisch wilt uitspreken. Of alleen maar stomme rijmwoorden kunnen vinden. Wellicht helpt het ook niet mee dat ik koppig een papieren rijmwoordenboek blijf gebruiken. Helemaal niet efficiënt, maar wel nostalgisch. 

Gelukkig eindigt het toch iedere jaar, zoals ook bij Sinterklaas wanneer het dreigt mis te gaan, in een gezellige avond. Fijne pakjesavond!