Toen Daniëlle laatst Duuk interviewde, die als 9-jarige naar de middelbare school mocht, riep dat veel vragen op. Zou hij geaccepteerd worden door zijn klasgenoten? Snapten zij het wel? Was het niet zielig?

Volgens mijn broer Tom (20) kan dat allemaal best meevallen. Zelf was hij ook negen toen hij naar de middelbare school ging. Hij vertelt ons over zijn ervaringen.

Superslim

Tom had op de basisschool al twee klassen overgeslagen, toen hij zich in groep 7 nog steeds stierlijk verveelde. Daarom besloten zijn leraren hem te prikkelen door hem Engels te laten volgen op het Mendelcollege, een grote middelbare school in Haarlem, waar hij zelfstandig naartoe kon fietsen. Daar had hij het zo naar zijn zin, dat hij werd uitgenodigd groep 8 over te slaan en daar te blijven.

"Mijn ouders hadden hun twijfels, maar de basisschoolleraren waren bang mij niet langer te kunnen motiveren. De middelbare school stond erg voor mij open, en dat was voor mijn ouders de grootste reden mij hierin te ondersteunen."

Niemand vond het raar dat Tom al op zo'n jonge leeftijd naar de middelbare school mocht. "Ik ben nooit gepest, en er was nog een meisje in mijn klas die groep 8 oversloeg. Daarom was het voor de kinderen om mij heen ook niet raar."

Een nieuwe klas

Toen Tom naar de middelbare school ging, vertelde hij bewust niet dat hij nog zo jong was. "Het kwam gewoon niet ter sprake." Ook al zag hij er iets jonger uit dan de rest; hij was niet eens de kleinste van de klas. "Ergens in oktober kwam pas naar buiten dat ik zo jong was. Klasgenoten en sommige leraren waren verbaasd, maar accepteerden het wel meteen."

Tom is gelukkig nooit gepest met zijn leervermogen. "Achteraf hebben mensen wel pogingen gedaan, maar ik lachte net zo hard mee. Ik snapte gewoon niet dat het een belediging moest zijn."

Vrienden

Vrienden in de klas had hij niet. "Ik was geen buitenstaander, maar had geen behoefte aan contact met mijn klasgenoten na schooltijd. Zij waren voor mij uitgekozen, en echte vrienden had ik buiten school." Deze waren niet van zijn eigen leeftijd. Ontwikkelingsgenoten, noemde hij ze, geen leeftijdsgenoten. "Andere negenjarigen vond ik totaal niet interessant."

Wat wel voor verschil zorgde tussen Tom en zijn klasgenoten was hoe de leraren hem behandelden. "Als ik mijn huiswerk niet had gemaakt, werd ik meestal niet gestraft." Daarnaast had hij eens een negen gekregen voor een werkstuk, dat hij drie jaar later door een vriend liet inleveren. "Die vriend kreeg er maar een zeven voor."

Geen spijt

Had je achteraf andere beslissingen genomen?", vraag ik Tom. "Ik zou meer uitdaging hebben gezocht." Zelfs op de middelbare school verveelde hij zich nog. "Hierdoor leerde ik mij nooit in te zetten voor een toets, terwijl dit op de universiteit wel van me werd gevraagd."

Tom heeft echter geen spijt zo jong naar de middelbare te zijn gegaan. "Ik heb er een leuke, unieke jeugd aan overgehouden, die mij heeft gevormd tot wie ik ben. En daar ben ik best tevreden mee."