Ik hou van kunst. Ik kan oprecht genieten van schilderijen, muziek en balletvoorstellingen, van literatuur en films. Ik had daarom ook nooit verwacht dat ik een 2.0 zou halen voor CKV. Niet één keer, maar vaker. Ik vond het heel saai en er waren veel te veel regels. Veel van mijn vrienden hebben het ook niet zo op CKV en het halen van 2-en is dan ook niet heel ongewoon in mijn vriendengroep. Dit moet toch beter kunnen? 

Mijn eerste 2.0 was eigenlijk mijn eigen schuld. Ik was weer eens afgedwaald tijdens de les en had in plaats van een tekening een schilderij gemaakt - ik wist niet dat dat niet mocht. Dat we in feite gedwongen worden om te tekenen snap ik wel - je moet immers kennismaken met verschillende manieren van kunst -maar die 2.0 vond ik zelf wel heel overdreven. Bij een vak als CKV hoopte ik op meer vrijheid: als ik uit het raam kijk tijdens de les is dat natuurlijk slecht, maar mijn eigen draai aan dingen geven zou niet zó hard bestraft moeten worden. 

Boos

Over mijn tweede 2.0 ben ik een jaar later nog steeds boos: die vrouw van CKV had me een onvoldoende gegeven omdat ik 'te moeilijke' woorden had gebruikt in mijn verslag. Excuse me? Na een beetje gepraat met mijn mentor is dat opgelost, maar hallo? It doesn’t work like that. Ik had hier weer het idee dat ik in mijn vrijheid beperkt werd. 

Ik kreeg ook een onvoldoende omdat ik geen taakverdeling had ingeleverd voor een project dat ik alléén deed. Wat had ik moeten zeggen? 'Hoofdstuk 1: door mij. Hoofdstuk 2: door mij. Conclusie: door mij.' Onvoldoende: voor mij. 

Te veel kritiek, te weinig vrijheid

Hoewel de één beter was dan de ander, handelden de vier ckv-docenten die ik heb gehad grotendeels hetzelfde. Van vrienden op andere scholen hoor ik vaak hetzelfde. Eigenlijk krijgen we bij CKV veel te weinig vrijheid voor onze eigen projecten: alles moet volgens het protocol en als de docent het niet begrijpt, is het meteen fout. Bij een absoluut en uitzonderingsloos vak als wiskunde is dat te begrijpen, maar niet elk vak moet op dezelfde manier als wiskunde gegeven worden. 

Uit mijn voorbeelden werd duidelijk dat cijfers geven niet altijd werkt bij CKV. Niet alle onvoldoendes waren in mijn ogen rechtvaardig en de meeste werden veroorzaakt omdat ik het protocol niet gevolgd had. Ik vind het jammer en geloof niet zo in protocollen bij kunstvakken. 

Fuck regels  
Ik vind protocollen zonde, want kunst is echt mooi: zelfs een debat over wat kunst ís, zou ik superinteressant vinden. De banaan die laatst aan de muur hing en zo’n 120.000 euro kostte zou een mooie grond zijn voor een discussie over kunst. Natuurlijk hebben we ook wel eens zoiets gedaan, maar naar mijn gevoel doen we dat veel te weinig. 

Daarom stel ik voor: gooi alle regels weg, kras ze door met een marker en begin opnieuw. Geef ons een leeg vel en zeg: teken iets dat belangrijk voor je is. Dan zullen we allemaal bezig zijn en praten over wat we maken. En als we dan toch per se een cijfer moeten krijgen, geef ons dan een voldoende, of laat ons discussiëren over wáárom we een voldoende moeten krijgen. Wáárom wat we tekenen kunst is.