In het jaar dat Gordon nog vrouwen zoende (1991) werd Mirelle enorm gepest. Nu, twintig jaar later, in de eerste aflevering van het nieuwe RTL4-programma Gepest! besluit ze zich te bevrijden van haar jeugdtrauma en de confrontatie met haar pesters aan te gaan.

Ik werd zelf op de basisschool gepest. Met een kopje thee en chocola, settelde ik me gisteravond voor de televisie. Ik zap naar RTL 4 en ga er eens goed voor zitten. Wordt het tijd dat ik ook met dit programma mee doe?

45 minuten kijken naar een waarschijnlijk erg zielig verhaal is niet wat ik het liefste doe. Maar Mirelle’s verhaal intrigeert me wel… Met dreigende muziekjes en de ervaringen van Mirelle nagespeeld is het een interessant programma geworden met als climax de ontmoeting met de pesters.

Jampotbril

Met een ronde jampotbril, klein postuur en een verlegen, angstige indruk was Mirelle een gemakkelijke prooi voor pesters. De pesterijen op de basisschool verbleken bij wat er zich in de brugklas op De Nieuwe Cope in Nieuwkoop afspeelde. Mirelle schrijft in haar dagboek dat ze misschien wel wil weglopen of zichzelf van kant wil maken…

Van de fiets getrokken, ingesloten, geschopt en geslagen, gemene grapjes waardoor ze zich vernederd voelde… Allemaal dingen uit Mirelle’s herinnering. Als ze thuis kwam sloot ze zich op in haar kamer om te huilen. Maar, haar ouders hadden het niet in de gaten…

Huilbuien en hyperventilaties

Ze gaat de confrontatie met haar ouders aan door in gesprek te gaan. Mirelle’s moeder wijt de huilbuien en hyperventilaties aan de hormonen in de puberteit. "Dan moest ik haar weer eens van school halen en zat ze verstopt onder de kapstok te hyperventileren," vertelt ze.

Beide ouders hebben er nooit iets achter gezocht. Achteraf hebben ze spijt van het feit dat ze niks hebben gevraagd. Mirelle wil toch graag een excuus: “Laten we nu maar gewoon toegeven dat jullie er niet voor me waren.”

Ontmoeting met de pesters

Als hoogtepunt zal Mirelle haar vroegere pesters ontmoeten. Van de vier komen er twee opdagen, Niels en Marco. Zij hebben hele andere herinneringen aan dit brugklasjaar. Als presentator Peter van de Vorst aan hen vraagt welk meisje van de klassenfoto gepest werd, weten ze Mirelle niet te vinden.

De situaties die Mirelle schetst hebben zij helemaal niet zo ervaren. De jongens die inmiddels mannen zijn beschrijven zichzelf als knulletjes die wel van een lolletje hielden en nooit met opzet iemand gepest zouden hebben.

Respect

Hoewel Mirelle snikkend praatte en toch wel erg zielig was af en toe, vond ik het een goed programma. De kern van het pesten werd duidelijk: de ontwetendheid van de pesters en het slachtoffer dat nog jaren met de gevolgen zit.

“En dat is nu pesten," zegt Mirelle, "voor de één zijn het gewone kwajongensstreken, voor mij was het verschrikkelijk.”

Zelf ben ik op de basisschool gepest (op een streng christelijke school viel ik met mijn broekrok behoorlijk uit de toon), maar ik heb niet zo de behoefte om mijn pesters te ontmoeten. Respect voor Mirelle dat ze die confrontatie wel aangaat. Het lijkt me best heftig als je rotherinneringen niet worden erkend door de veroorzakers hiervan.