Amsterdam telt tientallen geweldige musea en helaas zijn de toeristen hier ook van op de hoogte. Op het Museumplein krioelt het altijd van de mensen die allemaal de beroemde schilderijen van Rembrandt en Van Gogh willen bewonderen. Nu niemand het nog aandurft om in het vliegtuig te stappen, krijgen wij eindelijk zelf de kans om te genieten van de meesterwerken van de Nederlandse schilders.

Ik denk dat ik maar twee keer in mijn leven in het Rijksmuseum ben geweest, en dat terwijl ik gewoon in Amsterdam woon. Dat komt vooral doordat ik echt geen zin heb om te moeten dringen tussen ontelbaar veel toeristen die met z’n allen selfies staan te maken voor de Nachtwacht. Mij niet gezien. Dan wacht ik liever tot er een pandemie ontstaat waardoor er geen toerist meer te bekennen is in de galerijen van het museum, zodat ik de schilderijen echt goed kan bekijken.

Een paar weken geleden zagen mijn moeder en ik onze kans schoon. Online reserveerden we een kaartje, en het eerstvolgende weekend zaten we met mondkapje en al in de metro op weg naar een toeristvrij museum.

Niemand te bekennen...

Eenmaal aangekomen kon ik mijn ogen bijna niet geloven. Er was gewoon bijna niemand te bekennen. Toen de verbazing een beetje begon weg te ebben, besloten we om toch even de toerist uit te hangen en gelijk de trap omhoog te nemen naar de hal waar de bekendste schilderijen uit het museum hangen: Het Melkmeisje, de Brieflezende Vrouw en uiteraard De Nachtwacht.

Doordat er nu niemand hijgend in mijn nek stond te wachten om ook het schilderij van dichtbij te kunnen bewonderen, had ik alle tijd om de doeken echt goed te bekijken. Een paar jaar geleden had ik dat maar saai gevonden, maar ik moet zeggen dat ik sommige kunst steeds meer begin te waarderen.

Akelig stil

Wat ik daarentegen niet waardeer, is dat het altijd zo akelig stil is in musea. Als je wat fluistert tegen de persoon met wie je daar bent, word je door sommige mensen echt aangekeken alsof je met een luidspreker door de hele zaal roept: "Ik vind de Nachtwacht eigenlijk heel lelijk!" Doordat er nu zo weinig mensen in het museum waren, was het dus nog stiller en waren die strenge blikken ook drie keer erger. In dat opzicht zijn toeristen in musea ook wel weer een voordeel. 

Op de doodse stilte na was het toch een hele bijzonder ervaring om in een bijna leeg Rijksmuseum rond te lopen. Ook omdat ik in delen van het museum ben geweest die mij nog nooit waren opgevallen. Daarom moedig ik je aan om deze vakantie eens een bezoekje te brengen aan het Rijks. Ook als je niet van kunst houdt is het zeker de moeite waard!