Monday Monday is een zogenoemde coming of ageroman: een verhaal over een kind dat naar de volwassenheid groeit. Dun en lekker leesbaar: duidelijk een aanrader.

Scholieren.com publiceert iedere maand tien goede uittreksels van boeken die net uit zijn, en wekelijks lichten we er ééntje uit. Zo kan jij eens een ander boek kiezen dan de titels op de vergrijsde literatuurlijst van je docent.

Voor de tienjarige Timon zijn er genoeg redenen om zich zorgen te maken. Hoewel hij opgroeit in een rustige buitenwijk, lijkt zijn wereld in brand te staan. Zo heeft zijn schoolmeester Slijgers een pesthekel aan hem, en wil hij keepen in het schoolelftal maar twijfelt hij of hij dat wel kan.

Dode man, dode vader?

En dan is er ook dat verschrikkelijke liedje op de radio, dat hem zo doet denken aan de traumatische voorjaarsdag waarop hij een dode man zag.

Alsof dat nog niet genoeg is, blijft de dood een dominante rol spelen in Timons leven: om hem heen gaan diverse mensen dood en hij is bang dat dat ook met zijn vader zal gebeuren.

Goed beeld

Boekverslagenschrijver Cees is onder de indruk van het boekje. "Frans van Deijl schrijft een prachtige novelle over een kleine jongen in een grote wereld," vindt hij. "Dankzij het heldere taalgebruik en het perspectief van de kleine jongen, geeft het verhaal een goed beeld van een angstig kind in de jaren zestig."

Maar is het verhaal eigenlijk waargebeurd of niet? "Waarschijnlijk beschrijft Van Deijl wel autobiografische gevoelens," denkt Cees, "maar hij heeft zijn verhaal uitstekend onder controle." En nog een pluspuntje: ook de structuur waarin Van Deijl het verhaal giet, is een modelvoorbeeld van hoe je zoiets opbouwt.

Prima te combineren

Zeker lezen, want de scholieren-amusementswaarde is volgens Cees "voldoende tot goed". Bovendien is het boekje prima te combineren met andere boeken waarin kleine kinderen opgroeien in een grote boze wereld. Zoek die boeken maar 'ns op in onze themalijst.

Superdun

Klein nadeeltje, voor wie het zo wil noemen: de literaire waarde van Monday Monday is volgens Cees maar één punt voor op je boekenlijst. Niet zo gek, omdat het superdun is (128 pagina's) en je het binnen een uurtje uitleest.

Cees: "Maar de literaire waarde als schrijfobject is veel hoger. Een mooi boekje, dat fijn is om te lezen."