De hit Drank en drugs van rappers Lil’ Kleine en Ronnie Flex is mateloos populair en staat sinds deze week op nummer één. Niet iedereen danst mee met de hit, want zoals te verwachten viel: er was ook een hoop kritiek op het lied. Zo hoopt SGP-voorzitter Kees van der Staaij dat mensen in opstand komen en het nummer uiteindelijk niet meer gedraaid zal worden. En dat vind ik regelrechte onzin.

Twee brutale rappers

Iedereen die oproept voor een boycot van dit nummer haalt mij het bloed onder de nagels vandaan. Ik zal je eens vertellen waarom, maar daarvoor moet ik een paar maanden terug in de tijd. We gaan terug naar 7 januari 2015, als de redactie van het satirische blad Charlie Hebdo onder vuur wordt genomen. Gevolg hiervan is dat opeens elke Nederlander vóór vrijheid van meningsuiting is.

Helaas zijn we dit een paar maanden verder weer massaal vergeten, want als twee brutale rappers wat uitdagende lyrics op Youtube slingeren staat de wereld in brand. Dit kan écht niet. Het is verschrikkelijk en jongeren zouden er een slecht voorbeeld aan nemen. Blijkbaar is censuur nu opeens wél de oplossing.

Knuffeljunkie

Zelf ben ik overigens ook tegen de verheerlijking van drank en drugs. Maar laten we rappers een beetje dichterlijke vrijheid gunnen. Als zij zich moeten gaan gedragen als een voorbeeldfiguur worden ze beperkt in hun creativiteit. Zij mogen rappen wat ze willen rappen, net zo goed als een schrijver alles mag schrijven en een tekenaar van een Frans blad alles mag tekenen.

En het is ook helemaal geen nieuw fenomeen hoor, liedjes over drank en drugs. Zo hadden Lange Frans en Baas B het in 2008 al over 22 Baco en en stond Herman Brood in zijn tijd te boek als een knuffeljunkie. Recenter kun je ook Miley Cyrus als voorbeeld nemen: de gevallen kinderster blowde bijvoorbeeld op het podium met een van haar fans. 

Geestverruimend

Ik vraag me trouwens af of incidenteel gebruik van MDMA nu écht zo slecht is. Eén keertje ‘ja’ zeggen tegen MDMA werkt misschien wel heel  geestverruimend, en zal een saaie SGP-leider als Kees van der Staaij wellicht wel heel veel goed doen.

Maar even zonder dollen: het zinnetje ‘alle tieners zeggen ja tegen MDMA' zal weinig mensen overhalen om het goedje daadwerkelijk te gaan slikken. Er is genoeg bekend over de risico's van drank en drugs, en zoals ik al schreef wordt er al decennia lang muziek over gemaakt. Om nog één voorbeeldje te noemen: zo'n beetje het hele oeuvre van Snoop Dogg bestaat uit Wietpropaganda.

Nee, de beslissing om drugs te gebruiken wordt echt gemaakt zonder bemoeienis van Lil’ Kleine en zelfs zonder bemoeienis SGP-leiders of andere hoge pieten. Dat je een woordje meezingt, hoeft heus niet te betekenen dat je datzelfde goedje ook meteen opsnuift.