Ik loop samen met mijn behandelaar een kamer binnen. Als we zitten, begint ze met praten. Vandaag krijg ik te horen wat er uit het onderzoek is gekomen, uit alle vragenlijsten die ik ingevuld heb en alle vragen die ik heb moeten beantwoorden. Spannend.

De enige woorden die ik vervolgens hoor, zijn: ernstige depressie met suïcidale gedachten, angststoornis en een sociale fobie. Ineens wordt er een sticker op me geplakt met allerlei verschillende diagnoses.

Klap 

Ja, dat is niet heel chill om zo te horen. Is er dan helemaal niets goed aan me?Er worden alleen maar negatieve dingen gezegd over me, is er dan geen diagnose die iets positiefs met zich meebrengt? Nou, ja er wordt gezegd dat ik gelukkig geen agressieproblemen heb. Nou, joepie! Nee, maar ik denk dat het best voor zichzelf spreekt dat dit niet heel fijn is om even tussendoor te horen. Is er dan niets positiefs aan?

Na een tijdje, als je er langer over gaat nadenken en het even kan laten bezinken, ga je er toch anders over denken. Het is ook wel weer fijn om te weten hoe het allemaal zit, stiekem dan. Je hebt een duidelijker beeld van jezelf en je behandeling kan hier beter op afgestemd worden. Maar het is natuurlijk ook niet zo dat als je je moet voorstellen in de klas, je zegt: "Hoi, ik ben Mirte en ik heb een depressie, angststoornis en een sociale fobie. En oh ja, soms wil ik liever dood zijn dan levend." Denk gewoon: wat heb ik niét? Gelukkig een hele hoop!

Half half 

Na een tijdje wordt er toch gedacht dat ik autisme heb en moet ik een onderzoek laten doen. Heel veel vragen en opdrachten later komt de uitslag. Dit label heb ik gelukkig niet. Ik heb er wel wat trekjes van, maar niet genoeg om het label ‘autisme’ te krijgen. Daar ben ik blij mee, maar je blijft toch met de vraag in je hoofd zitten: wat is het dan wél?

De vraag

Die grote vraag blijft rondspoken in mijn hoofd, maar na een tijdje begin ik het toch te accepteren. Misschien hoef ik helemaal niet te weten waar alles vandaan komt. Ik ben wie ik ben, en ja, dat heeft zo zijn redenen, maar misschien is het wel beter om niet alles te weten... Iedereen heeft wel iets, dus wat maakt het uit? Ik ben trots op mezelf, en dat mag jij ook zijn!

Lees ook
In de put door de pandemie