De afgelopen weken waren ontzettend zwaar en duurden enorm lang. Ik ben alleen maar naar school geweest voor gesprekken met mijn schoolmaatschappelijk-werker Sandra, maar ik heb geen lessen gevolgd. Dat gaat gewoon niet. Ik kan mezelf in het dagelijks leven nog net overeind houden. Laat staan in een klas met een docent waar ik ook nog eens moet proberen om iets te kunnen leren.

Vandaag heb ik het intake-gesprek bij de psycholoog en dat vind ik best wel spannend. Ik voel mij de laatste tijd constant onrustig en zenuwachtig, dus daar maakt mijn afspraak geen verschil in. 

Eucalyptus-achtig

De praktijk van de psycholoog zit dicht bij mijn huis, dus wandel ik richting mijn eerste afspraak. Ik verwacht een soort kantoor in een groot gebouw, maar zijn praktijk zit gewoon in een eengezinswoning welke midden in een woonwijk tegenover een basisschool staat. Na een voorzichtige druk op de deurbel valt de deur van het slot. Ik kom binnen in een kleine wachtkamer met een paar stoelen, een grote boekenkast, een bureau en een koffiezetapparaat. Op een tafeltje staat een machine die een soort wierook lijkt af te geven. De eucalyptus-achtige geur vult de hele wachtkamer en zorgt ervoor dat het lijkt alsof ik in een hele andere wereld terecht ben gekomen. Vreemd genoeg lijk ik te ontspannen.

"Noah, je mag naar boven komen," klinkt er van boven. Ik beklim de trap en kom in een grote huiskamer terecht waar ik plaats mag nemen op een grote bank. Tegenover mij neemt de psycholoog plaats in een ruime stoel. Het ontspannen gevoel dat ik even in de wachtkamer had is als sneeuw voor de zon verdwenen en ik bereid me voor op de moeilijke, geestverruimende vragen. "Vind je het goed als ik een sigaretje rook tijdens ons gesprek?" vraagt de wat oudere man droogjes. Dat vind ik helemaal niet erg, ik ben dol op de geur van sigaretten. Hij steekt zijn sigaretje aan; de geur zorgt voor een huiselijke sfeer.

Niet best

"Zo, Noah," zegt hij met een brede glimlach. "Uit je e-mail maak ik op dat het even niet zo goed gaat met jou. Kan je me daar iets meer over vertellen?" Ik vertel hem over m'n gevoelens van onmacht, somberheid en vermoeidheid en ik vertel hem dat ik de grip op mijn leven lijk te zijn kwijtgeraakt. De psycholoog neemt een trekje van zijn sigaret en lijkt even flink na te denken. "Dat is niet best" zegt hij uiteindelijk met een nuchter gezicht.