Heel juli en augustus elke dag naar school. Ik moet er niet aan denken, maar honderd allochtone leerlingen op het Nova College in Amsterdam doen 't wel.

Voordat ze in Nederland aan de middelbare school kunnen beginnen, leren ze eerst een zomer lang Nederlands. Ik draai een dagje met ze mee.

Vijf ochtenden per week krijgen de nieuwgekomen immigranten (12-18 jaar) Nederlands. 's Middags wordt er zwemles gegeven, want da's in een kikkerlandje als Nederland natuurlijk onmisbaar.

Eerst taekwondo-les

Tot mijn verrassing beginnen ze niet meteen om negen uur 's ochtends met woordjes stampen, maar krijgen de jongeren eerst een taekwondoles. Muziek van Tinie Tempah schalt door de gymzaal als er zes jongeren in taekwondopakjes binnen komen rennen.

Zo'n honderd kinderen, duidelijk allemaal van buitenlandse afkomst, kijken vanaf bankjes toe. Het valt me op hoe goed iedereen luistert; in een Nederlandse klas moet er altijd wel een paar keer om stilte worden gevraagd.

Verder is dit net een gewone gymles, maar wel eentje met een supergoeie sfeer. Als het een jongen lukt over vier mensen heen te springen en tegelijkertijd een plankje doormidden te schoppen, springen alle leerlingen op voor een staande ovatie. 

 Kleuterniveau

En dan moeten de leerlingen toch echt aan de bak. Ik zit in een beginnersklas met jongeren die amper Nederlands kunnen. De lerares laat iedereen z'n boeken pakken en praat bijna op kleuterniveau: heel rustig, duidelijk en hard.

Het boek (ja, eentje maar) lijkt op wat wij voor Duits of Frans krijgen: je leest teksten, leert woordjes en maakt simpele opdrachten.

Iedereen is gemotiveerd

Juf Monique komt zelf oorspronkelijk uit Zuid-Amerika. "Ik geef hier al twaalf jaar les," vertelt ze. "Elk jaar weer zie je kinderen groeien, beter worden in Nederlands, en dat maakt het heel erg leuk."

Maar hebben die kinderen wel zin om in een klaslokaal te zitten als buiten de zon schijnt? "Jawel, de kinderen zijn heel erg gemotiveerd. In die twaalf jaar heb ik ook nog nooit een gevecht of iets meegemaakt, ze pesten elkaar niet maar helpen elkaar juist. Ze vormen als het ware een eenheid samen."

Geen Nederlands = strafwerk!

En dat is te merken: hoewel iedereen duidelijk moeite heeft met het Nederlands, helpen ze elkaar inderdaad constant.

Ze kunnen zich meestal wel duidelijk maken in het Engels, maar dat is streng verboden. 'Wie Engels, Portugees of een andere taal spreekt, moet strafwerk schrijven," zegt Monique streng. Als een leerling een woord verkeerd uitspreekt moet-'ie het herhalen, en als iets echt onduidelijk is schrijft Monique het op het bord.

Thuis verveel je je maar

De zomerschool in Amsterdam is razend populair. "De meeste jaren moeten we leerlingen weigeren, omdat we niet genoeg plek voor ze hebben," vertelt de conciërge me.

De leerlingen die wél mogen komen, zijn ook superenthousiast. En niet alleen maar vanwege het Nederlands wat ze er leren. "Ik verveel me thuis meestal, hier is het een stuk leuker." vertelt Barbara (14). "Ja," haakt Andy (16) in. "Hier ben ik met vrienden en leer je nog eens wat."

En wat vinden ze van hun lerares? "Ze praat wel veel." lacht Barbara. "Maar ze geeft wel goed les, en ze helpt me heel goed. Eigenlijk is ze best lief."

Het is zomervakantie! Ook onze redactie gaat van de zon genieten. Tot 5 september publiceren we daarom slechts drie artikelen per week, daarna komen we weer op volle kracht terug. En als je ons gaat missen, check dan het beste uit ons archief bij de Klassiekers!