Billenkoek anno 2012
De afgelopen weken was het een regelrechte hit op YouTube: een gruwelijk filmpje van een Amerikaanse vader die z'n zestienjarige dochter in elkaar slaat met een riem.
Waarom? Ze had een spelletje gedownload van internet. En dat mocht niet van pa.
Terwijl hij haar strafte, stond haar webcam nog aan. Toen het filmpje online kwam, meldde de politie van de staat Texas "dat het is toegestaan om discipline te gebruiken in de opvoeding van een kind".
Als dit discipline is, wat is dan kindermishandeling?
34 per 1000
Het filmpje zette me aan het denken, want ook in Nederland schuilt er een hoop ellende achter de lieve moeders, vriendelijke vaders en bloemetjesgordijnen. Vorig jaar werd in Nederland 34 per 1000 kinderen tussen de 0 en 17 jaar slachtoffer van mishandeling of verwaarlozing. Vierendertig! Hoeveel leerlingen zitten er op jouw school? Zouden dat dan één, twee of drie klassen vol mishandelde kinderen zijn?
Mishandeling is dus blijkbaar niet iets van de twintigste eeuw, die tijd van verschrikkelijke leraren met linialen die je -PATS- elke keer een klapje verkochten op je vingers als met de inktpot zat te knoeien. Die tijd van 'billenkoek' en 'een corrigerende tik'.
Ouderlijke onmacht
Misschien heb jij vroeger ook wel een paar klappen gehad als je iets fout deed. Want sommige ouders vinden dat blijkbaar nog steeds normaal, of acceptabel in uitzonderingssituaties. In beide gevallen een teken van ouderlijke onmacht, als je het mij vraagt.
Want waar komt de logica vandaan dat je elkaar lichamelijk moet gaan beschadigen bij wijze van straf? Denken ouders dat, omdat hun kind hun eigen vlees en bloed is, ze het recht hebben het te mishandelen?
Discipline
En je hoeft niet naar Texas te vliegen om dat stomme discipline-excuus tegen te komen. "Hoort erbij als ouder, soms moet je nou eenmaal een klap verkopen om discipline bij te brengen," hoor je ook hier.
Discipline? Volgens mij leer je dat een stuk beter als je ouders wél macht over je hebben, maar ze niet naar de riem, liniaal of eigen vuist hoeven te grijpen.
Stel je eens voor dat jij ouder bent van een kind dat echt verschrikkelijk loopt te etteren. Kan gebeuren. Toon je dan niet juist je eigen onzekerheid en onmacht als je iemand slaat, schopt of verrot scheldt die lichamelijk en geestelijk jonger en kleiner is? Is het juist geen teken van onmacht, omdat je blijkbaar verblind bent door woede - en daar niks aan kunt doen?
Maar het werkt toch?
Na-tuur-lijk werkt het. Want je verzoekt je kind niet vriendelijk doch dringend ergens mee op te houden, je verkoopt hem/haar een klap. En of je dat nou eens per week of eens per jaar doet, het werkt. Want als Mientje een forse klap op d'r achterhoofd krijgt als ze een koekje pikt, dan doet ze dat echt niet nog eens. Da's een effectieve manier van opvoeden!
Wat een non-argument, hè? Ik betitel het zelf als het 'regeren door angst-principe'. Vergelijkbaar met communistische, censurerende regeringen. Ja, het werkt, maar het is regeren door angst op te wekken. En daarvoor hoef je iemand echt niet dagelijks in elkaar te rammen.
Bang voor je vader
Een paar klappen per jaar is al genoeg om een nare sfeer te creëren en iedereen in de teugels te houden, of paps nou wel of niet letterlijk met z'n eigen vuist of vlakke hand dreigt. Zelfs al na een paar klappen houdt Mientje er psychische schade aan over - en wordt ze bang. Voor haar eigen vader.
En ik? Ik heb gelukkig nooit klappen hoeven te incasseren thuis. En één ding weet ik zeker: ik zal mijn kinderen never nooit met een vinger aanraken. Laat staan met een hele vuist.
Ken jij of ben jij iemand die thuis wordt mishandeld? Twijfel dan niet en contacteer het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling: amk-nederland.nl of telefonisch via 0900-1231230.
1 seconde geleden
L.
L.
Echt ontzettend goed geschreven!
13 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Ik denk dat scheidingslijnen bij dergelijke onderwerpen heel erg dun zijn. Ik kreeg vroeger ook weleens een paar tikken op mijn achterste als ik iets had gedaan wat echt niet door de beugel kon, maar ik heb het zelf nooit als kindermishandeling gezien. Zoiets mag wel. Ik vind eigenlijk ook dat leraren relatief weinig mogen met de leerlingen, wat dit betreft. Een keer was mijn pa volgens mij boos op me, geen idee waarom, en sloeg met vlakke hand op mijn achterhoofd. Ik was serieus een tijdje bang voor hem, en heb er volgens mij een lichte trauma aan over gehouden. Ik kan echt niet tegen een klap op mijn achterhoofd... Anyway, ik vind dat een harde klap op het achterste wel mag, als het kind erg ver gaat, zoals zijn hele kamer betekenen, maar het gezicht van het irritante kotertje met je vuisten of een riem, dat gaat te ver.
Tegenwoordig is het uberhaupt wel beter. Mijn pa moest zelf een stuk hout uitkiezen waarmee hij geslagen werd door zijn moeder... Heeft ook nog een psychologisch effect...
13 jaar geleden
AntwoordenS.
S.
Gekke mensen in Amerika
13 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
3.4% dat is echt heel veel (dit is geen sarcasme). maar wat is tegenwoordig kindermishandeling? Ik weet zeker dat de meeste kinderen het overdrijven en wat de politie van Texas zei is waar maar dit voorbeeld is inderdaad wel mishandeling maar het is maar wat je onder mishandeling verstaat.
13 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
En ik heb ook wel eens voorwerpen naar m'n kop gehad en een paar klappen maar dat is echt niet traumatisch, verreweg van, ik heb me nooit bedreigt gevoeld of iets dergelijks, dat was ik na een dag vergeten, ik kan er achteraf nog om lachen.
13 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
En ik denk dat je het hebt over discipline bijbrengen en 34 op de 1000 ofwel 34/1000
13 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Een zeer goed geschreven stukje. Onmacht tonen is het inderdada. Ik heb sowieso al een weerstand tegen iemand slaan: iets houdt me hoe boos ik ook ben, tegen om iemand dusdanig fysiek te benaderen, en ik kan me ook niet Ă©Ă©n keer herinneren dat ik iemand heb geslagen, behalve voor de lol dan. En never nooit zal ik op die manier mijn bloedeigen kinderen opvoeden.
13 jaar geleden
AntwoordenU.
U.
Leuk artikel!!
13 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
Wat een facking debiel
13 jaar geleden
AntwoordenA.
A.
nee kindermishandeling is niet toegestaan.. en in deze situatie is het echt SICK dat het land daar zo op reageert... maar in Nederland grijpen we tegenwoordig veel te snel naar die telefoon om een anonieme melding door te geven. Ook ik was zo'n iemand die naar AMK werd gestuurd... DAT was traumatisch, en daar werd ik bang van... ik heb vroeger weleens tikken gehad en altijd terecht... ik ben niet voor mishandeling, maar ik ben wel voor een corrigerende tik op zijn plaats..
13 jaar geleden
AntwoordenS.
S.
slaat nergens op man wie doet er nou zo iets laat je kinderen toch met rust!!! mensen van tegenwoordig
13 jaar geleden
AntwoordenB.
B.
komt me bekend voor
13 jaar geleden
AntwoordenW.
W.
De scheidingslijnen zijn heel dun. Ik heb zelf wel eens een harde tik op m'n achterhoofd gehad van m'n vader en m'n moeder heeft me ook wel eens een tik gegeven, maar het is niets wat ik zelf opvat als kindermishandeling. Ik kan er wel tegen en zolang het niet in herhaling valt en dus een gewoonte wordt is er ook niks Iontzettend) mis mee. Wat er in dat filmpje gebeurt is echter schandalig. Dat is mishandelen zonder twijfel. Amerika is een raar land.
13 jaar geleden
AntwoordenJ.
J.
Als ik de titel van dit artikel in Sargasso, 'Billenkoek schaadt IQ', lees denk ik natuurlijk weer aan dat prachtige verhaal dat ik in 2013 bij puur toeval op internet aantrof. Ik was daar toen in het artikel âGebak trakteren op het werk bedreigdâ vergeten te vermelden dat de vier meiden: Vivian, Bianca, Simone en Esther, allemaal studeerden op een universiteit of op school en dat de twee zusjes Vivian en Bianca al meerdere malen bij hun strenge vader over de knie waren genomen als ze heel erg ondeugend waren! Of dat hun IQ heeft beschadigd weet ik alleen niet maar toen de vier meisjes van hun medestudent (tegen wie zij zo oneerlijk waren geweest door hem op appelgebak te trakteren met gestolen geld!) een flink pak voor hun broek kregen zal dat hun intelligentie vast niet hebben aangetast! Vivian, Bianca, Simone en Esther waren ongetwijfeld allemaal zo erg aan billenkoek gewend geraakt dat ze het vast geweldig vonden om door hun vriend te worden gekastijd! En dit verhaal vond ik juist zo mooi omdat de meisjes hun spijkerbroeken, ribbroek, spijkerrokje en ondergoed gelukkig mochten aanhouden toen ze om beurten over de schoot van de student lagen en hun stoute billen werden opgewarmd en gingen gloeien!
Wat er bovendien van het meisje Ingrid terecht is gekomen, dat ik in 1982 of in 1983 over de knie nam en eveneens een flink pak voor haar broek gaf, is me alleen niet duidelijk. Maar ik weet wel heel zeker dat haar IQ beslist niet echt heeft geleden van de grote hoeveelheden billenkoek die ik op haar achterwerk gaf en ik was in die tijd toen zelf 12 of 13 jaar oud!
6 jaar geleden
Antwoorden