Lieve middelbare school,

Ik herinner mij onze eerste ontmoeting nog erg goed. Na vijf jaar vrienden en vijanden te zijn geweest, zwaai ik je vandaag uit. Omdat je toch een grote invloed hebt gehad op mijn leven, schrijf ik jou deze brief.
 

De eerste keer dat ik jou zag, was ik twaalf. Wel twaalf-en-een-half, want op die leeftijd doe je er alles aan om volwassen over te komen. Ik weet nog dat ik een bloemenrokje droeg en lang bruin haar had. Die eerste schooldag voelde als een nieuwe stap in mijn leven. En ja mijn god, wat was dat ook een stap zeg.

Onze vriendschap bestond grotendeels uit leren, schrijven en lezen. Bij jou leerde ik de landen op deze wereld kennen, al moest ik daarvoor wel vaak geïrriteerd topografiekaarten uit mijn hoofd leren. Ook werd ik de nodige keren gek van Duitse naamvallen en kunststromingen bij tekenen, een vak dat ik gelukkig kon laten vallen. Ik worstelde me door een eindeloze hoeveelheid 'd, t of dt'-woorden bij Nederlands heen.

Daar wil ik je voor bedanken middelbare school, want als ik nu de krant lees, weet ik over welke landen het gaat en die naamvallen komen goed van pas tijdens mijn trip naar München deze zomer. Het allerbelangrijkste is dat de Nederlandse lessen mijn schrijfvaardigheid verbeterden, waar ik deze baan bij Scholieren.com aan te danken heb. Top van je, lieve middelbare school.

Tijdens deze vijf jaar leerde jij mij niet alleen schoolvakken, maar liet jij mij ook kennismaken met andere dingen. Ik kreeg puisten, kwam er weer van af, werd verliefd, kwam uit de kast, ontmoette nieuwe mensen en ontdekte mijn talenten. Toch was het lang niet altijd goed tussen ons: soms was ik pissig op je omdat ik weer het hele zonnige weekend had zitten leren of Frans een achterlijke taal vond. Ook werd ik veel gepest. Dat vergeef ik je, want hoe cliché ook: het heeft mij alleen maar sterker gemaakt.

Lieve middelbare school, ik ben absoluut niet meer wie ik was in de brugklas. Ik ging van lief meisje naar rokende rebel en van een onzeker en bang muisje naar nu. Een jonge volwassene, het bloemenrokje ingeruild voor een stoere lichte jeans, het lange bruine haar voor een kortgeschoren rode coupe. Inmiddels ben ik een ton aan ervaringen en zelfvertrouwen rijker.

Straks als ik ook eindelijk op dat mooie podium mijn diploma in ontvangst mag nemen, de zaal juicht, mijn ouders tig foto's maken en mijn vrienden ondertussen stiekem champagne drinken, zal ik met regenboogstropdas en dikke smile op mijn gezicht aan jou denken.

Lieve middelbare school, ik dacht het nooit te gaan zeggen, maar ik ga je missen. Onze vriendschap zal me mijn hele leven nog bijblijven. Op mijn eindexamenfeest hef ik mijn glas voor jou.

Tot ziens en bedankt voor alles,

Groet,

Ivana