"Ik hou van mijn werk. Alleen zijn de scholieren een klein, nadelig detail. Gelukkig kom ik als rector niet zoveel leerlingen tegen. Elk gesprek met zo'n wijsneusje is er namelijk één te veel."

Vorig jaar kropen onze bloggers nog in 't hoofd van verschillende docententypes, nu zijn de schoolvolktypes aan de beurt. Om de week schrijven Bram en Joca over types als de Poolse poetsvrouw en de a-technische ICT'er.

"Die onderkruipsels moeten mij spreken over de meest onbenullige onderwerpen: schoolreizen die afgeschaft worden, het menu in de kantine, slechte leraren. Ze weten toch dat het niet om de scholier draait hier? Ik heb wel betere dingen te doen!

Mijn collega's zijn trouwens net zo irritant als de leerlingen. Al dat geklaag over de slechte koffie die ze krijgen. Ze moeten gewoon snappen dat er maar budget is voor één superdeluxe espresso-apparaat. Die staat natuurlijk naast mijn bureau. Ik ga echt niet met dat volk in de lerarenruimte zitten. Nee, een beetje verschil moet er zijn vind ik.

Nare klusjes schuif ik zoveel mogelijk door naar de conrector. Hij kan het natuurlijk niet zo goed als ik, maar ik gun die man ook wat werk. Op deze manier heb ik meer tijd voor mijn uiterst belangrijke taken.

Over het algemeen sluit ik mezelf op in mijn kantoor. Onder het genot van een dampend kopje koffie fantaseer ik over ontmoetingen met de minister van Onderwijs. Ik kan haar dan vertellen over mijn geweldige onderwijsfilosofie. Die moet ik eerst nog wel verzinnen, maar ik heb de minister alvast een uitnodiging verstuurd. Wie weet levert het nog het predicaat excellente school op! 

Of ik ooit mijn kantoor uit kom? Nou, deze week toevallig wel. Op aanraden van mijn secretaresse ben ik leerlingen gaan begroeten 's ochtends. Dat zou wat goodwill opleveren en mij nog geliefder maken bij die schepsels. Het ging alleen niet echt zoals ik had verwacht. Die opdondertjes zeiden helemaal niks tegen mij. Dan zeg ik ook niks terug. Dat lijkt mij toch logisch. 

Iedereen zou best wat dankbaarder mogen zijn voor het werk dat ik doe. Ik ben tenslotte de reden dat al die kinderen hier naar school kunnen en ook de reden dat al die leraren werk hebben. Maar nee hoor, alleen maar klagen, klagen en nog eens klagen. Laatst kwam zo'n arrogante wiskundedocent nog zeuren over de lesmethode. Hij vond het niveau ver beneden zijn kwaliteiten én de kwaliteiten van de leerlingen liggen. Wie denkt hij wel niet dat hij is? 

Toch blijf ik hier met plezier werken. Ik trek me niks aan van al die arrogante, veeleisende schepsels. Als ik ze zou vertellen over mijn kwaliteiten, zou ik al hun argumenten zo van tafel vegen. Maar dat doe ik niet, want ik blijf altijd bescheiden. Bescheidenheid is één van mijn beste eigenschappen.''