Je stapt af, kijkt naar je fiets en slikt even: een lekke band, een losse ketting, of - als je echt goed je best doet - een gebroken achteras. Terwijl je bedenkt hoe je dit in the middle of nowhere gaat repareren, begint het te regenen.

Herkenbaar, die totale horror als je fiets het onderweg begeeft? Daar lijkt nu een oplossing voor.

Verschillende bedrijven zijn onlangs gestart met pechdiensten voor fietsers. Zo heeft de ANWB al z'n wegenwachtmonteurs een cursusje fietsenmaken gegeven, al kan je daar geen abonnement op nemen als je jonger bent dan 18. Bij de pechdienst van FietsNed kan dat echter wel. Ik trok een kapotte fiets uit de schuur en testte hoe goed hun fietswegenwacht werkt voor de scholier in nood.

Fancy pasje

Met een pechpas mag je maximaal vier keer per jaar FietsNed bellen. Een fietsenmaker rijdt dan langs en repareert je fiets ter plekke, of brengt de fiets naar de werkplaats en jou naar plaats van bestemming als het lang gaat duren.

Op werkdagen kun je ze tussen 08:00 en 21:00 uur bellen, in het weekend starten ze een uur later. Een jaar pechhulp kost €29,- voor je fiets en €49,- voor je scooter. De kosten voor nieuwe onderdelen die vervangen moeten worden, komen daar nog eens bovenop. Dat klinkt mooi, maar hoe werkt het in de praktijk?

De test

Ik koop een pechpas, zoek met mijn fiets-met-lekke-band een mooie plek uit aan de andere kant van de stad en bel FietsNed. Na wat gepruts als ik de telefonist moet vertellen in welke straat ik precies sta (geen idee) en het noemen van het nummer op mijn pasje krijg ik de verlossende woorden: "We sturen een fietsenmaker langs".

10 minuten later belt de fietsenmaker in zijn busje om te laten weten dat hij onderweg is en weer tien minuten later staat hij voor me. Hij kijkt even naar de fiets en besluit 'm mee te nemen. Kennelijk wordt een lekke band niet altijd op locatie geplakt. Ik word naar huis gebracht en zal een telefoontje krijgen als de fiets gerepareerd is. Een halfuur na het eerste telefoontje ben ik alweer thuis. Fietsend of met de bus was ik niet veel sneller geweest.

Nooit meer zelf plakken

Klinkt handig, maar toch stuit iets me tegen de borst. In ruil voor al dat comfort hoeft niemand meer te leren hoe-'ie zijn band moet plakken. En misschien klink ik nu sentimenteel, maar da's toch een Hollandse opvoedtraditie. Voor velen de eerste kennismaking met techniek, die verdwijnt als iedereen een pechhulpabonnement neemt. Hoeveel bèta's gaat ons dit kosten?

En voor mensen zoals ik, die vooral korte ritjes maken door de stad, is zo'n abonnement misschien wat overdreven. Er is altijd wel iemand in de buurt die je kent (of een fietsenwinkel) en je kunt desnoods de bus pakken om thuis te komen. 

Minitornado

Maar voor scholieren die dagelijks kilometers langs verlaten weilanden en bossen moeten fietsen, is de fietswegenwacht ideaal. Nooit meer in een minitornado je fiets proberen te repareren langs een landweggetje op twintig kilometer afstand van huis! Al zullen juist die scholieren weinig aan de openingstijden van FietsNed hebben omdat ze zelf al om half zeven naar school vertrekken...

Maar ach, waarschijnlijk zullen best veel bezorgde ouders hun kinderen een pechhulpabonnement willen geven. Zij wat gemoedsrust, wij ongekende luxe bij fietspech. Je zou er bijna expres je band voor lek prikken.